Παράδοξα γεγονότα, ανεξήγητα φαινόμενα και καταστάσεις όπου η απόδοση ερμηνειών και εξηγήσεων φαντάζει πολλές φορές αδύνατη. Δεν έκαναν την εμφάνιση τους τα τελευταία χρόνια, ούτε και η αναφορά σε αυτά είναι σημείο των καιρών και μόδα. Είναι συνώνυμα της ζωής και συμβαίνουν προφανώς από τότε που παρατηρείται ζωή σε αυτόν τον πλανήτη. Αφετέρου αναγράφονται και καταγράφονται από τότε που ο άνθρωπος είναι σε θέση να κάνει κάτι τέτοιο (σπηλαιογραφίες, τοιχογραφίες κ.λ.π.). Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να επισημανθεί ότι κάτι που φάνταζε πριν από μερικές χιλιάδες χρόνια ανεξήγητο ή θαύμα, σήμερα μπορεί να έχει την ερμηνεία του και μια εξήγηση οπότε παύει να αποτελεί ένα ερωτηματικό για τον άνθρωπο. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για την εποχή μας. Πολλά από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και δεν είμαστε σε θέση να τα αποδώσουμε μια λογική ερμηνεία, μπορεί σε μερικά χρόνια να "απαλλαχτούν" απο το πέπλο του μυστηρίου και να συγκαταλέγονται μέσα στα πεδία γνώσεων των απογόνων μας. Ένα καλό παράδειγμα είναι η ανακάλυψη της φωτιάς της οποίας τα μυστικά τα γνωρίζουμε σήμερα αλλά δεν συνέβαινε το ίδιο κατά τις ιστορικές στιγμές της ανακάλυψης της.
Στο παρόν άρθρο αναφέρονται ορισμένα γεγονότα που συνέβησαν κατά την διάρκεια της μάχης του Μαραθώνα η οποία διαδραματίστηκε τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο του 490 π.χ. Πριν από αυτό όμως θα ήθελα να επισημάνω ότι η ανάγνωση του συγκεκριμένου άρθρου δεν θα πρέπει να συνοδευτεί από επιφυλακτικότητα, κατά την γνώμη μου, αλλά από συζητήσεις, διάλογο και ανταλλαγή απόψεων. Βέβαια είναι η φύση του άρθρου τέτοια η οποία το χαρακτηρίζει από αβεβαιότητα, αλλά και πάλι σε διαφορετική περίπτωση δεν θα φιλοξενούνταν εδώ πέρα. Προσωπικά δεν πείθομαι από κάτι αν δεν συνοδεύεται από τουλάχιστον σεβαστά επιχειρήματα, αλλά δεν το απορρίπτω κιόλας αν δεν μπορώ να επιχειρηματολογήσω και να διαφωνήσω μέχρι πραγματικά αποδείξεως του αντιθέτου. Είμαι όμως πάντα ανοιχτός σε κάθε διάλογο και ανταλλαγή απόψεων, τα οποία μπορεί και να οδηγήσουν στην εξαγωγή προσωπικών μεν αλλά σεβαστών δε συμπερασμάτων.
Στην ιστορική λοιπόν μάχη του Μαραθώνα, συνέβησαν σύμφωνα με τον Πλούταρχο τα παρακάτω παράδοξα. Εθεάθησαν στο πλευρό των Αθηναίων ο Θησέας και η προστάτιδα της πόλης των Αθηνών, η θεά Αθηνά, να λαμβάνουν μέρος στην μάχη και να τους βοηθάνε. Συγκεκριμένα αναφέρει "όταν οι Αθηναίοι πολεμούσαν στον Μαραθώνα κατά των Μήδων ενόμισαν πολλοί ότι είδαν φάντασμα του Θησέως, ο οποίος εβάδιζε μπροστά από αυτούς κατά των βαρβάρων".
Ο Παυσανίας στα "ΑΤΤΙΚΑ" (Ι, 15,3) μας δίνει μια παραστατική εικόνα για την μάχη που διεξήχθηκε. Αναφέρει ότι ο Θησέας παριστάνεται να βγαίνει από την γη. Επίσης αναφέρεται και ο ημίθεος Ηρακλής να λαμβάνει μέρος στην μάχη. Μας μιλάει επίσης για την θεά Αθηνά η οποία επίσης έπαιρνε μέρος στην μάχη πάνοπλη, και οδηγούσε ένα άρμα με τέσσερα άλογα. Ακόμα στο πλευρό των Αθηναίων ήταν και ο θεός Πάνας ο οποίος μαζί με τους Πανίσκους του σκόρπισαν τον τρόμο και τον πανικό στους Πέρσες και οι τελευταίοι τράπηκαν σε φυγή. Μάλιστα ο Ηρόδοτος γράφει (ΣΤ ',105) ότι ο Φειδιππίδης (δρομέας μεγάλων αποστάσεων) κατά την διαδρομή του προς την Σπάρτη, λίγο πριν την μάχη, είδε στο Παρθένιον όρος τον θεό Πάνα. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά που διηγήθηκε ο Φειδιππίδης στους Αθηναίους, τον συνάντησε ο Πάνας στην περιοχή του Παρθένιου όρους παραπάνω από τον Τεγέα. Τον φώναξε με το όνομα του και τον ρώτησε γιατί δεν φροντίζουν οι Αθηναίοι γι' αυτόν, ενώ ο ίδιος τους είχε βοηθήσει κατά το παρελθόν και ότι το ίδιο θα κάνει και στο μέλλον� Οι Αθηναίοι μετά την νίκη τους λοιπόν του αφιέρωσαν ένα σπήλαιο που βρίσκεται στην βόρεια πλευρά της ακρόπολης και ο στρατηγός της μάχης του Μαραθώνα, ο Μιλτιάδης, μερίμνησε για την κατασκευή αγάλματος του θεού, το οποίο έφερε την επιγραφή "Τον τραγόπουν εμέ Πάνα, τον Αρκάδα, τον κατά Μήδων, τον μετ' Αθηναίων, στήσατο Μιλτιάδης". Τέλος η εμφάνιση ενός χωρικού με επίμηκες όπλο (όχι δόρυ ή κάτι άλλο γνωστό) έρχεται να ολοκληρώσει το πέπλο των μυστηρίων που συνέβησαν στην ιστορική εκείνη μάχη. Ο συγκεκριμένος χωρικός λοιπόν εθεάθη να φονεύει πολλούς από τους βαρβάρους και μετά το πέρας της μάχης εξαφανίστηκε� Οι Αθηναίοι έσπευσαν να ρωτήσουν σε κάποιο μαντείο γι' αυτόν και έλαβαν σαν απάντηση ότι θα πρέπει απλά να τιμούν τον ήρωα Εχετλαίο
Αναλύοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω, πολλοί συγγραφείς έκαναν λόγο σε ότι αφορά την εμφάνιση θεών και ηρώων, για χρήση ιερών όπλων από μυημένους σε μυστήρια της εποχής� ’λλωστε δεν είναι οι μοναδικές αναφορές όπου οι θεοί εμφανιζόντουσαν και συνομιλούσαν με τους θνητούς. Η εμφάνιση των "ομοιωμάτων" του Ηρακλή και του Θησέα έκανε πολλούς να μιλήσουν για ανθρωπόμορφες μηχανές (ρομπότ). Και πάλι όμως δεν είναι η μοναδική αναφορά αυτή στην ελληνική προϊστορία (και όχι μυθολογία) αφού περίπου μια χιλιετία πιο πριν από τότε, ο Τάλος φρόντιζε για την ασφάλεια των ακτών της Κρήτης στην εποχή του Μίνωα�’λλωστε είναι κοινό μυστικό ότι η αποκωδικοποίηση της ελληνικής προϊστορίας θα μας δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που ακόμα και σήμερα δεν έχουν δοθεί
Έγιναν προσπάθειες για απόδοση κάποιας ερμηνείας και για τον Εχετλαίο και λέγεται ότι το όπλο που κρατούσε πρέπει να ήταν κάτι σαν το σημερινό Laser (Προφανώς κάτι διαφορετικό σε τεχνολογία της εποχής). ’λλωστε υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες ότι πολλοί πολεμιστές και από τα δύο στρατόπεδα έχασαν το φως τους (τυφλώθηκαν) κατά την διάρκεια της μάχης χωρίς να είναι τραυματισμένοι πουθενά αλλού!
Πάντως αν όλα αυτά εξεταστούν και από ψυχολογικής πλευράς θα διαπιστώσει κανείς ότι όλες οι αναφορές και διηγήσεις γίνονται μετά την μάχη του Μαραθώνα, αφού έχουν ήδη νικηθεί οι Πέρσες. Σε διαφορετική περίπτωση ίσως και να ακουγόντουσαν όλα τα παραπάνω για να υπάρχει ακμαίο ηθικό στο στράτευμα αφού υπήρχε κίνδυνος διάλυσης του εξαιτίας της συντριπτικής αριθμητικής υπεροχής των αντιπάλων. Τίποτα όμως δεν ειπώθηκε πριν από την μάχη από τα παραπάνω παρά μονάχα μετά το πέρας της. ’λλωστε γιατί να μην είναι αληθινά όλα αυτά που έγραψαν οι πατέρες της ιστορίας όταν είναι γνωστό ότι οι Αθηναίοι ορκιζόντουσαν για τα λεγόμενα τους και όταν έχει ήδη κερδισθεί μια μεγάλη μάχη με ένα καταπληκτικά στημένο στρατηγικό σχέδιο κάτι το οποίο απέδειξε την ποιοτική διαφορά μεταξύ των δύο στρατευμάτων; Συνοψίζοντας λοιπόν βλέπουμε ότι η μάχη του Μαραθώνα δεν ήταν μια απλή σύγκρουση στρατευμάτων και πολιτισμών, ένα εμπόδιο για την εξάπλωση για τους μεν και ένας υπέρτατος αγώνας για την ελευθερία και τα ιδανικά των δε. Υπήρξε πεδίο εφαρμογής μυστικών ιερών όπλων.
Το παρόν άρθρο αφιερώνεται στους Μαραθωνομάχους - Αθηναίους και Πλαταιείς - και γενικότερα σε όλους όσους θυσιάστηκαν για αυτήν την χώρα, έτσι ώστε να μπορούμε εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε την "δημοκρατία" μας
Πηγές:
•Πλούταρχου Βίοι
•Ηρόδοτος
•Παυσανία Αττικά
•Τα ιερά όπλα των Ελλήνων , Κων/νος Ποταμιανός
http://www.promitheasblog.com/2008/11/blog-post_8361.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου