Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Απίστευτο φαινόμενο μεταξύ Ηλίου-Γης-Σελήνης !

Υπάρχουν μερικές, απίστευτα ιδιαίτερες συμπτώσεις που εμφανίζονται μεταξύ Ηλίου, Γης και Σελήνης.



Η μέση απόσταση Γης – Σελήνης είναι 380.000 χλμ. Ενώ η απόσταση Ηλίου και Γης είναι περίπου 150.000.000 χλμ. Δηλαδή η απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου είναι 395 φορές μεγαλύτερη απο την απόσταση Γης – Σελήνης.


Η διάμετρος του Ηλίου είναι περίπου 1.380.000 χλμ. Ενώ η διάμετρος της Σελήνης είναι 3.500 χλμ.


Και πάλι η αναλογία είναι 395 ! Ο Ήλιος είναι 395 φορές μεγαλύτερος απο την Σελήνη!


Τί σημαινει αυτό;



Eclipse Pictures, Images and Photos

Ο Ήλιος είναι 395 φορές μεγαλύτερος απο την Σελήνη και η απόσταση Γης- Ηλίου είναι επίσης 395 φορές μεγαλύτερη απο την απόσταση Γης – Σελήνης. Για τον λόγο αυτό και τα δύο αυτά ουράνια σώματα φαίνονται απο την Γη σαν να έχουν το ίδιο μέγεθος.Και όσον αφορά το φαινόμενο που είναι ορατό ΜΟΝΟ απο την Γη,όταν αυτά τα δύο ευθυγραμμίζονται; ΕΚΛΕΙΨΗ ΗΛΙΟΥ !


Επιπλέον η ταχύτητα περιστροφής της Σελήνης γύρω απο τον εαυτό της είναι ακριβώς ίση με την ταχύτητα περιφοράς της γύρω απο την Γη.Αυτός είναι ο λόγος που βλέπουμε συνέχεια την ίδια πλευρά της Σελήνης.


Έγιναν τυχαία όλα αυτά? Σαν κάποιος να τοποθέτησε την Σελήνη σε τέτοιο σημείο ώστε όταν ευθυγραμμίζονται να καλύπτει απόλυτα η Σελήνη τον Ήλιο! Στα μάτια μας έχουν ακριβώς το ίδιο μεγεθος!



52 σχόλια:

  1. pws metrhsan t diametro ths selinhs k toy hlioy????? exw ftiaksei mia mpala mpaloni dld..stn avlh t spitioy moy....mporoyn n moy vroyn k na moy poyn ti diametro t mpalonioy moy???? k kati akoma....otan h 8ermokrasia panw apo 60000xiliometra einai peripoy 2500 xiliades va8moys k h apostash ghs selinhs einai 380000xiliades pws peigan h amerikanoi sth selinh k pathsan t podi toy???? me 8ermodiasthmoplio????? logika h 8ermokrasia 8a ftanei konta 10000-12xiliades va8moys..8eoritika panta....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. k kati akoma.... vasiko sistatiko g n ginei kafsh einai t oksygono.... xwreis ayto dn eiparxei kafsh swsta???? stn f1 formoyla 1 dld exoyn sisthma katasveshs mono8esioy mia fialh poy katastrefi t oksygono giro apo tn kinhthra toys k exei amesa apotelesmata///.. t diasthmoplio tn amerikanon ti kaieei???? otan ftash leme kalos selinh afoy ginei karvoyno logo 8ermokrasia p epikrath ekei konta 12000 xiliades + me t oksigono valan mprwsta t diasthmoplio n girhsoyn pisw???? synepos metaforiko meso me kafsimh ylh dn mporei n paei st faggari....otan vroyn kati poy n mn doylevei me kafshmh ylh k antexei soys 12000x. va8moys na pane k na moy feroyn ena komati selinhs...okkkkkkk

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σύμφωνοι είμαστε σε αυτό,ούτε εγώ πιστεύω πως πάτησε το πόδι του άνθρωπος στην Σελήνη.Βασικά,είναι έτσι οι συνθήκες που δεν μπορούμε να πάμε πουθενά εκτός ατμόσφαιρας (κατά την γνώμη μου). Αλλά η διάμετρος μπορεί να μετρηθεί με διάφορα μέσα,και της Σελήνης και άλλων πλανητών ή άστρων.Τόσους δορυφορους έχουν στείλει έξω.Εδώ έχουν βρει πόση πυκνότητα έχει ο Σείριος Β' !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμε από πάνω, με το ζόρι συγκράτησα τα γέλια μου με αυτά που γράφεις και ο μόνος λόγος είναι ότι προβληματίζομαι που ένας Έλληνας το 2013 έχει τόσο μεγάλη άγνοια περί πραγματικότητας και ταυτόχρονα ύφος ξερόλα. Ελπίζω να είσαι μικρός σε ηλικία και αυτό να σε δικαιολογεί κάπως, αλλά σου προτείνω να διαβάσεις κάποια πράγματα περί ατμόσφαιρας, Γης, Σελήνης και γενικότερα για το σύμπαν σε κάποιο site τύπου wikipedia. Θα σου δώσω μία μικρή ιδέα σε κάποια από τα σημεία που κάνεις λάθος...
    Πρώτον, εννοείται ότι μπορεί κάποιος να υπολογίσει (και όχι φυσικά να μετρήσει) την διάμετρο του μπαλονιού σου, όπως επίσης και την διάμετρο της Σελήνης, του Ήλιου και όποιας άλλης σφαίρας γουστάρεις. Για την περίπτωση του μπαλονιού σου πρέπει απλά να πάρεις μία μεζούρα να μετρήσεις το γύρω γύρω και μετά είναι απλή γεωμετρία. Η περίμετρος του κύκλου ισούται με την διάμετρό του επί τον αριθμό π (=3,14...). Όσο για τα ουράνια σώματα, επειδή δεν μπορούμε να απλώσουμε μία μεζούρα γύρω γύρω, υπολογίζουμε πρώτα την απόστασή τους από την Γη, με διάφορους τρόπους, και μετά είναι και πάλι απλή γεωμετρία αλλά δεν θα εμβαθύνω γιατί θα με χάσεις.
    Δεύτερον, για αυτό που λες περί ατμόσφαιρας και θερμοκρασίας. Θα διάβασες κάπου ότι μετά τα 60 χιλιόμετρα η θερμοκρασία αυξάνεται και στα 400 περίπου χιλιόμετρα είναι περίπου 2500 βαθμοί Κελσίου. Αυτό ισχύει αλλά όχι όπως νομίζεις και για του λόγου το αληθές σου αντιγράφω απο wikipedia "Επειδή η ατμόσφαιρα έχει πολύ μικρή πυκνότητα σε αυτό το ύψος, η υψηλή θερμοκρασία της θερμόσφαιρας δεν αναφέρεται σε ζέστη όπως τη γνωρίζουμε εμπειρικά· ένας άνθρωπος στη θερμόσφαιρα θα αισθανόταν κρύο, ακριβώς γιατί η ατμόσφαιρα είναι τόσο αραιή. Η θερμοκρασία αναφέρεται στη μέση κινητική ενέργεια των μορίων της ατμόσφαιρας που βρίσκεται σε αυτό το ύψος, και η οποία είναι υψηλή γιατί τα μόρια απορροφούν ηλιακή ακτινοβολία και αλληλεπιδρούν με τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου." Με λίγα λόγια αν βάλεις ένα καθημερινό θερμόμετρο εκεί πάνω θα σου δείξει πολύ κάτω από το μηδέν. Επιπλέον μετά από τα 3500Km πρακτικά δεν υπάρχει ατμόσφαιρα και βρίσκεσαι στο κενό του διαστήματος οπότε δεν υπάρχει καν αέρας για να μπορέσεις να μετρήσεις την θερμοκρασία.
    Τρίτον, πολύ απλά οι πύραυλοι που έχουν φτιάξει οι Αμερικάνοι (όπως και άλλα κράτη), έχουν πέρα από την καύσιμη ύλη και τεράστια ντεπόζιτα οξυγόνου, ώστε να γίνει η αντίδραση. Επίσης, η ανθρωπότητα έχει βρει και άλλους τρόπους να κινείται πέρα από την καύσιμη ύλη, όπως πυρηνική ενέργεια, και επιπλέον πλησιάζουμε στην μέρα που θα κατασκευάσουμε μηχανές αντιύλης, αλλά και αυτά είναι επίσης βαθιά νερά, ακόμα και για μένα που σπουδάζω φυσικός.
    Φίλε μου ανώνυμε, ελπίζω να μπορέσεις τουλάχιστον να καταλάβεις ότι δεν σε παίρνει να σχολιάζεις σε θέματα που δεν έχεις ιδέα, και αν είσαι λογικός άνθρωπος, να ψάξεις στο wikipedia ή σε αντίστοιχα site για να αποκτήσεις κάποιες γνώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΑΡΕΤΗ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ! ΔΥΣΕΥΡΕΤΟ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΕΑ ΚΟΠΕΛΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ...... ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΣΕΛΗΝΗΣ ΘΑ ΣΟΥ ΑΦΙΕΡΩΣΩ ΛΟΙΠΟΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΡΕΥΝΑ ΜΕ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΚΟΠΟΥΣ ΑΛΛΩΝ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ.... ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΚΙ ΕΧΕΙ ΑΝΑΡΤΗΘΕΙ ΕΝΙΟΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ.... ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ ΝΑ ΠΩ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΣΤΑ ΟΣΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΑΡΑΔΩΣΩ ΟΤΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ..... ΓΚΡΙΖΑ.....ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΕΤΡΩΔΗΣ ΜΠΑΛΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ....... ΜΕ Ο,ΤΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. 3.15 “ΠΕΡΙ ΤΟΥ….ΕΜΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩ ΚΥΚΛΩ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ…ΚΑΙ Η …ΠΡΟΣΕΛΗΝΗ ΑΡΚΑΔΙΑ”

    Καταρχήν εδώ http://youtu.be/dNgHwVTfQfg στο ντοκυμαντέρ αυτό «φαντασίας» της Ετ1 θα βρείτε την επιβεβαίωση των όσων καταθέτω παρακάτω…

    "Ο ΘΕΟΣ, τὸ κρίμα σου τῷ βασιλεῖ δὸς καὶ τὴν δικαιοσύνην σου τῷ υἱῷ τοῦ βασιλέως 2 κρίνειν τὸν
    λαόν σου ἐν δικαιοσύνῃ καὶ τοὺς πτωχούς σου ἐν κρίσει. 3 ἀναλαβέτω τὰ ὄρη εἰρήνην τῷ λαῷ σου
    καὶ οἱ βουνοὶ δικαιοσύνην. 4 κρινεῖ τοὺς πτωχοὺς τοῦ λαοῦ καὶ σώσει τοὺς υἱοὺς τῶν πενήτων καὶ
    ταπεινώσει συκοφάντην 5 καὶ σ υ μ π α ρ α μ ε ν ε ῖ τ ῷ ἡ λ ί ῳ καὶ πρὸ τῆς σελήνης γενεὰς γενεῶν. 6
    καταβιβάσεται ὡς αετὸς ἐπὶ πόκον καὶ ὡσεὶ σταγὼν ἡ στάζουσα ἐπὶ τὴν γῆν. 7 Ούτως ἀνατελεῖ ἐν ταῖς
    ἡμέραις αὐτοῦ η δικαιοσύνη καὶ πλῆθος εἰρήνης ἕ ω ς ο ὗ ἀ ν τ α ν α ι ρ ε θ ῇ ἡ σ ε λ ή ν η"!!!!!!

    “Μήσαντο δέ άλλην γαίαν απείρατον, ην τε σελήνην αθάνατοι κλήζουσιν, επιχθόνιοι δέ μήνην, η πολλά ούρε έχει, πολλά άστεα τε πολλά μέλαθρα!!”
    Πρόκλος “Υπόμνημα εις Τίμαιον Πλάτωνος”

    «Προσελήνιοι Ηρόδοτος τους Αρκάδας ούτος λέγει, τουτέστιν αρχαίους προ της Σελήνης!!»
    Λεξικό Σουίδα

    «Αρκάδες οι και πρόσθε σεληναίης υδέονται ζώειν, φηγόν έδοντες εν ουρέσιν!!»
    Απολλώνιος ο Ρόδιος.....«Αργοναυτικά»

    «Δοκεί δε φασίν, παλαιότατα έθνη Ελλήνων είναι τα Αρκαδικά, διό και προσέληνοι ελέγοντο οι Αρκάδες όπερ φασίν, Ίππυς ο Ρηγίνος, πρώτον αυτούς εκάλεσε!»
    Πατέρας.... Ευστάθιος, εκκλησιαστικός συγγραφέας

    «Αι Νύμφαι της Αρκαδίας απεκαλούντο κι αυτές Προσελήνιδες!!»
    ........Πατέρας Ησύχιος Αλεξανδρείας!

    «...Ωστόσο και οι κόσμοι είναι άπειροι κι εκείνοι που είναι όμοιοι με τούτον εδώ και οι ανόμοιοι! Δοθέντος ότι τα άτομα είναι άπειρα ως άρτια απεδείχθη, μπορούν να πηγαίνουν ως τις πιο μακρινές αποστάσεις! Γιατί τα άτομα από τα οποία μπορεί να γεννηθεί ή να σχηματισθεί ένας κόσμος δεν εξαντλούνται με ένα κόσμο ή με ένα πεπερασμένο αριθμό Κόσμων, είτε ομοίων είτε ανομοίων προς το δικό μας. Επομένως .... «ουδέν το εμποδοστατήσον έστι προς την απειρίαν των Κόσμων!»
    Διογένης Λαέρτιος 9 «Βίοι Φιλοσόφων-Επίκουρος», Βιβλίο Ι’ 45

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. «--Προσωπικά Λαμπρία επιθυμώ όσο κι εσείς να ακούσω τα όσα πρόκειται να ειπωθούν, προηγουμένως όμως ευχαρίστως θα άκουγα για τα όντα που λέγεται ότι κατοικούν στη Σελήνη, όχι αν υπάρχουν εκεί κάτοικοι, αλλά για το εάν είναι δυνατόν να κατοικοί κάποιος εκεί!.....
    ....Εκείνοι πάλι που θεωρούν τη Σελήνη Σώμα πυρωμένο και φλογισμένο κάνουν λάθος, αλλά κι αυτοί που απαιτούν τα εκεί ζωντανά πλάσματα που διαθέτουν όσα ακριβώς όργανα διαθέτουν και τα εδώ για τη γέννηση, την τροφή και την επιβίωση, μοιάζουν να μην έχουν ιδέα από τις ανωμαλίες τις σχετικές με τη φύση, στις οποίες μπορεί κανείς να ανακαλύψει ανομοιότητες μεταξύ των ζωτνανών πλασμάτων, πολλές φορές μεγαλύτερες, απ’ ότι των ζωντανών με τα μη ζωντανά πλάσματα!!!.........»
    Πλούταρχος «Περί του Εμφαινομένου Προσώπου τω Κύκλω της Σελήνης»

    “Δια τι τας εν τοις υποδήμασι σεληνίδας, οι διαφέρειν δοκούντες ευγένεια φορούσιν;
    Πότερον, ως Κάστωρ φησί, σύμβολον έστι τούτο της λεγομένης οικήσεως επί της Σελήνης και ότι μετά την τελευτήν αύθις, αι ψυχαί τη σελήνην υπό πόδας έξουσιν, ή τοις παλαιοτάτοις τουθε υπήρχε εξαίρετον γένος, ούτοι δέ ήσαν Αρκάδες, οι από Ευάνδρου Προσελήνων λεγομένων!....”
    Πλούταρχος «Περί του Εμφαινομένου Προσώπου τω Κύκλω της Σελήνης» 282α

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όταν το «Απόλλων 12» -Το «Γεράκι» (ή στα αρχαιοελληνικά η …Κίρκη)- συνέλεξε πετρώματα από τη Σελήνη και δη την περιοχή του Φρα-Μάουρο κανείς δεν περίμενε ότι αυτά θα είναι αρχαιότερα από τα αρχαιότερα της Γης! Όταν τα πετρώματα αυτά χρονολογήθηκαν με την τότε μέθοδο ποτασίου/αργού, τη δεκαετία του 60, έδωσαν χρόνο ηλικίας.............20 δις ετών!! Οι αναλύσεις της δομής του εδάφους των δύο συνοδών Γης-Σελήνης, απέδειξαν ότι οι δύο πλανήτες γίναν από την ίδια «Σούπα», αν και η Σελήνη όπως είπαμε είναι αρχαιότερη! Όταν απ’ την άλλη ο Νηλ Άρμστρονγκ, συνέλεξε με μια τυχαία φτυαριά λίγο «χώμα» από το δορυφόρο μας, η ηλικία αυτού προσδιορίστηκε στα 3,6 δις έτη, όταν τα αρχαιότερα πετρώματα στην επιφάνεια της γης, αυτά της Γροιλανδίας, έχουν ηλικία 3,7 δις έτη!!!
    “Όλα δείχνουν ότι η Σελήνη οδηγήθηκε και “άραξε”σε κυκλική τροχιά γύρω από τη Γη, σε μια εποχή που υπήρχαν ήδη άνθρωποι πάνω στον πλανήτη μας, αφού μια ακόμα ενδιαφέρουσα μαρτυρία έρχεται από την Βολιβία, για το πότε μας ήρθε η Σελήνη εδώ!! Στην περιοχή Kalasasaya, κοντά στην αρχαία πόλη των Ίνκας Τιαχουανάκο, υπάρχει χαραγμένη στα αρχαία μνημεία, η τοποθέτηση της Σελήνης σε τροχιά γύρω από τη Γη πριν από περίπου 13.000 χρόνια…
    Για τη Σελήνη έχουν γραφτεί τόσα πολλά που θα ήταν κουραστικό να τα επαναλάβω. Θα περιοριστώ όμως σε μερικά αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά και ανακαλύψεις για να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας.
    Η Σελήνη κάθε φορά που πλησιάζει τη Γη, όταν φτάνει δηλαδή στο περίγειο…. “Τρίζει”! Αυτό το τρίξιμο, ξεκινά πέντε μέρες πριν φτάσει στο περίγειο και έχει τόση κανονικότητα και επαναληπτικότητα, που όπως λένε στη Nasa μπορείς να ….ρυθμίσεις το ρολόι σου με ακρίβεια! Το γραφήματα αυτού του τριξίματος είναι πανομοιότυπα και σε ένταση και σε περίοδο και έτσι αποκλείονται οι σεισμοί ως γενεσιουργός αιτία αυτού του φαινομένου! Το φαινόμενο αυτό αποκαλείται “χαϊδευτικά” βουητό μελισσών και περιγράφει ουσιαστικά τον ήχο που παράγεται από τις δοκούς στήριξης που υπάρχουν στο ….εσωτερικό της Σελήνης!
    Πολλοί Ρώσοι Ακαδημαϊκοί, όπως οι Βάζιν και Στερμπάκοφ, (βλέπε παρακάτω) φαίνεται να ταυτίζονται με την άποψη του Σωκράτη, πως… “η σελήνη είναι μια τεράστια κούφια σφαίρα, η οποία στο εσωτερικό της έχει θάλασσες και στεριές, κι εκεί κατοικούν άνθρωποι παρόμοιοι με μας στη Γη!...” Αυτά αναφέρει ο Ξενοφάνης για τον δάσκαλο του! Μια πολύ παλιά Σουδανική παράδοση της φυλής Σιλλούκ αναφέρει: «Τον παλιό καιρό οι άνθρωποι ανέβαιναν στο φεγγάρι από κάποιο ανηφορικό δρόμο αλλά μετά κουράστηκαν και δεν μπορούσαν ν' ανέβουν».
    Τα Ινδικά χειρόγραφα αναφέρουν ότι «οι Έλληνες θεοί πολέμησαν εναντίον των κατοίκων της σελήνης και των συμμάχων της.»…
    Στο Βon-viveur.gr έχω συγκεντρώσει πλήθος φωτογραφιών και βίντεο που αφορούν τη σελήνη. Να θυμάστε ότι από τις 18.000 φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από τις Αμερικανοσοβιετικές (τώρα και Ιαπωνικές και Ευρωπαϊκές) αποστολές, ελάχιστες έχουν “ξεφύγει”, αλλά όλες δείχνουν αξιοσημείωτα πράγματα εκεί πάνω!
    Η θεωρία του Alexis Perrey, που στηρίζεται στην στατιστική απόδειξη, συνδέει τους σεισμούς με τη θέση της σελήνης και βρίσκει ότι είναι συχνότεροι κατά την πανσέληνο ή όταν στη Νέα Σελήνη, η Γη βρίσκεται μεταξύ Σελήνης και Ηλίου και όταν η Σελήνη διασχίζει τον μεσημβρινό του τόπου του σεισμού. Ο Rudolf Tomaschek, βρήκε επίσης μία στατιστικώς σημαντική σχέση, μεταξύ της θέσεως του πλανήτη Ουρανού και των σεισμών:Ο πλανήτης σε 49 από 134 περιπτώσεις, βρισκόταν στο ζενίθ του τόπου. Όλα αυτά έχουν σημασία, διότι πιθανότατα όχι μόνο μια πρόσκρουση, αλλά και μια οιαδήποτε άλλη “παράλλαξη”των ουρανίων σωμάτων να είναι αρκετή για να προκληθεί γενικευμένη ηφαιστειακή-σεισμική δραστηριότητα…”
    “2012-Επείγον”- Μ. Καλογερά σελ.137-142, σελ. 143-146

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θα ήθελα εδώ να επισημάνω τις αδιαμφισβήτητες θρησκευτικές μας σχέσεις ανέκαθεν, ή τουλάχιστον εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια με τη Σελήνη… Από τον Παγανισμό, μετά ελεύσεως βέβαια της Σελήνης, έως και το σημερινό Χριστιανισμό και τον Ισλαμισμό, εμείς οι νεώτεροι πολιτισμένοι άνθρωποι είμεθα καθ’όλα……Σεληνίτες και …Σεληνιασμένοι!
    Αυτές οι σχέσεις δεν αφορούν μονάχα το … Πάσχα, που ως γνωστόν είναι η πρώτη Κυριακή, μετά την πρώτη Πανσέληνο μετά την Εαρινή Ισημερία (21 Μαρτίου), αλλά και όλες τις κινητές χριστιανικές μας γιορτές (Πεντηκοστή-του Αγίου Πνεύματος, του Αγ. Γεωργίου κλπ.).
    Το Κοράνι πάλι έχει πανομοιότυπες εορτές με βάση τη Σελήνη, όπως το Ραμαζάνι κλπ, ενώ οι αναφορές Του στη Σελήνη βρίθουν σημασίας με κορυφαία ότι ο Αλλάχ κατοικεί στη Σελήνη, εξ ου και όλες οι Ισαλμικές σημασίες των Κρατών του Ισλάμ, περιέχουν την ημισέληνο!
    Από το βιβλίο του Ρόμπερτ Τέμπλ, “Ο Άγνωστος Σείριος”, επιλέγω την κάτωθι παράγραφο:
    “…Ξέρουμε πόσο συχνά, στις αρχαίες παραδόσεις, η αριθμητική ποσότητα χρονικών περιόδων παραμένει σταθερή ενώ αλλάζει ο ποιοτικός τους χαρακτήρας. (Το ίδιο συνέβη στο Μεσογειακό χώρο και τις μυθολογίες των λαών Του σχετικά με τον αριθμό 50 που αρχικά είχε να κάνει με το Σείριο Β και κατόπιν έγινε μήνες, ημέρες, κεφάλια, κουπιά, πρόσωπα, θυγατέρες κλπ…) Κλασικά παραδείγματα τέτοιων μετατροπών βρίσκονται και στη Βίβλο, όπου οι επτά ημέρες της δημιουργίας αντιστοιχούν σε επτά χρονικές περιόδους, και τα “χρόνια” της ηλικίας των Εβραίων Πατριαρχών- σαν τον Μαθουσάλα- δεν ερμηνεύονται σωστά σαν ηλιακά χρόνια, αλλά σαν σεληνιακοί μήνες, ή “σεληνιακά χρόνια”, τα οποία κρατάνε ένα μήνα, κι αυτό επειδή αργότερα η περιοχή της Εγγύς Ανατολής όπου αναπτύχθηκε ο λαός που έγινε γνωστός σαν εβραϊκός, είχε υποκύψει σε μια σεληνιακή ημερολογιακή “τρέλα”- μία κυριολεξία του “σεληνιασμού”- όπου όλα γίνονταν πλέον Σεληνιακά, παύοντας να υπάρχουν ηλιακά χρονικά διαστήματα για τους λαούς της περιοχής εκείνης!...”
    Ρόμπερτ Τέμπλ, “Ο Άγνωστος Σείριος”, σελ. 224

    Βλέπουμε λοιπόν ότι τις εορτές της Σελήνης, όπως και τις θρησκείες της, τισ εισήγαγαν οι γνωστοί σε όλους μας Εβραίοι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Στο σημείο αυτό θα γυρίσω πάλι ακόμα πιο πίσω... Πέραν του Πλουτάρχου και του Λουκιανού οι οποίοι εν είδει «μυθιστορημάτων» ασχολήθηκαν με τη σελήνη, ένας ακόμα Μέγιστος των Ελλήνων ο οποίος ασχολήθηκε «κεκαλυμένα» και «ποιητικά» είναι ο Ησίοδος, καθ’ όσων όλο το ποίημά του «Θεογονία» είναι ένα μυητικό ταξίδι στην ψυχή αλλά και στην ...προϊστορία! Οι στίχοι που αναφέρονται στα τέκνα της Νυχτός και τα τέκνα της Έριδος 14ης κόρης της Νυχτός είναι οι στίχοι 211-232 και αναλυτικά φαίνονται στο παρακάτω πίνακα:
    (Αλτάνη Ησίοδος σελ 81)

    Γιατί επισήμανε ο Ησίοδος όλα τούτα τα τέρατα, ως παράγωγα της Σελήνης, 28 τον αριθμό; Κάποιες απαντήσεις έρχονται από το τελευταίο βιβλίο της κυρίας Αλτάνη, η οποία και ανέδειξε, εν έτει 2011, το θέμα («Άρρητοι Λόγοι-Ησιόδου Θεογονία και ο Αριθμός 33»). Από το βιβλίο αυτό αντιγράφω τα παρακάτω αποκαλυπτικά αποσπάσματα:

    «...Τετάρτη Καταμέτρησις, τέκνα Νυχτός και έριδος (28+1)

    Είναι αξιοπαρατήρητος ο διαχωρισμός τον οποίο δεν κατονομάζει, αλλά πραγματοποιεί ο Ησίοδος, δια των αριθμών: Επτά+Εσπερίδεςς+Επτά +επτά +επτά=28+1
    Υπάρχει λόγος δια τον οποίον ο Ησίοδος χρησιμοποιεί εμφανώς τον αριθμόν του σεληνιακού κύκλου των είκοσί οκτώ ημερών; Εείναι προφανές δέ ότι εάν κετνόμαζε και τον αριθμόν των Εσπερίδων, το σύνολο του σεληνιακού κύκλου θα άλλαζε και θα εδιέλυε τον κύκλο.... Η Νυξ μόνη της, μετά τη γέννησιν των πρώτων επτά καταστάσεων: του Μόρου της Κηρός, του Θανάτου, του Ύπνου, των Ονείρων, του Μώμου και της Οιζύος (στ. 211-214), παρεμβάλει τας Εσπερίδας (στ. 215-216). Μετά τας Εσπερίδας έπονται άλλα επτά τέκνα: Μοίραι, Κήραι, Μέμεσις, Απάτη, Φιλότης, Γήρας και Έρις (στ. 217-225)
    15η η Έρις. Ομοία με την μητέρα της Νύχτα, τίκτει μόνη της άλλα 14 αλγεινά τέκνα/συμφοράς: Πόνον, Λήθην, Λιμόν, Άλγη, Υσμίνας, Μάχας Φόνους, Ανδρακτασίας, Νείκη, Λόγους (Ψευδείς), Αμφιλογίας, Δυσνομίαν, Άτην, Όρκον. Προηγούνται λοιπόν επτά δεινά και έπονται έτερα επτά. Εν μέσω αυτών, όγδοαι έχουν γεννηθή αι Εσπ+ερίδες=Σεπ(τα)+έριδες. Η θέσις των λοιπόν αλλά και ο αναγραμματισμός τους υποδηλοί το μυστήριον του κέντρου στη σειρά γεννέσεων, εντός του οποίου συνυπάρχουν το Σεπτόν φως του αριθμού επτά/σεπτά, αριθμού Αθηνάς και Απόλλωνος/Ηλίου αλλά και η άρνησις του φωτός αυτού δια της Έ ρ ι δ ο ς, δευτέρου μέρους της λέξεως Εσπερίς.

    Η Έρις κατόπιν, ομοία με την μητέρα της Νύχτα, τίκτει μόνη της άλλας δύο φοράς ε π τ ά, όχι όμως σεπτάς καταστάσεις...
    Αι θέσεις Εσπ+ ερίδων και Έριδος είναι κατ’ αρχάς συνυφασμέναι μετά του αριθμού επτά, (αριθμού του σεπτού φωτός και του ενός τεταρτημορίου του σεληνιακού κύκλου) και εν συνεχεία μετά του αριθμού 28 του σεληνιακού κύκολου. Εις την 8ην θέσιν αι Εσπερίδες εις την δεκάτην πέμπτην η Έρις. Η δεκάτη Πέμπτη θέσις της Έριδος σημειοδοτεί, αφ’ ενός την πανσέληνον εις το ουράνιον στερέωμα και αφ’ ετέρου εις τον καθρεπτισμόν επί του πλανήτου μας του ηλιακού σεπτού φωτός και της ωορρηξίας του κύτκλου των γυναικών...»
    Και κλείνει έτσι την πρώτη «νοηματική διαδρομή» η συμπαθής «γριούλα»:
    «...Συνεπώς προσοχή κατά την κυοφορίαν των σκέψεων, διότι θα επέλθη αλληγορικώς η γένεσις τέκνων/συμφορών! Τα τέκνα/συμφοραί, τα προερχόμενα εκ της Έριδος ολοκληρώνουν τον σεληνιακόν χορόν των είκοσί οκτώ ημερονυχτίων...»
    Αλτάνη «Άρρητοι Λόγοι-Ησιόδου Θεογονία και ο αριθμός 33» σελ.80-84

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτό το οποίο επιμελώς βεβαίως, αποφεύγει να απαντήσει η συμπαθής Αλτάνη, είναι το γιατί ο Ησίοδος επέλεξε να δωρήσει στο Σεληνιακό Κύκλο, με τρόπο πασιφανή, όλες αυτές τις ψυχικές...σκοτούρες και συμφορές; Και τα χειρότερα μάλιστα εξ αυτών, φανερώνονται μετά τη γέννηση της Έριδος τη 14η μέρα, ήτοι με την Πανσέληνο!
    Επίσης κάτι το οποίο παρατηρήσαμε εμείς είναι ότι στον 280ο στίχο του ο Ησίοδος ομιλεί περί του αποκεφαλισμού της Μεδούσης από τον Περσέα! Αυτό εν μέσω ενός 7στιχου «σόλου» στο οποίο ο Ησίοδος αναφέρεται στις 3 Γοργόνες = τέκνα Φόρκυος και Κητούς ή αναγραμματισμένα Φόρκυς=Κυοφόρ=Κρυφός και Κητώ=Μήτρα (οι οποίες άλλαζαν το ΕΝΑ μάτι που κατείχαν, η μία στην άλλη, για να επιβλέπουν τα περάσματα του Ωκεναού για τα Μήλα των Εσπερίδων). Φυσικά όλοι γνωρίζουμε ότι το κεφάλι της ...πανούργας (ούσας Μέδων) Μέδουσας ήταν ...ολότερα δρακόντειο! Το ερώτημα είναι εάν τυχαία ο Ησίοδος ή μή τυχαία το... τοποθέτησε να κόβεται στον....280ο στίχο του ή στον ...κύκλο (0) με τον ...τυχερό αριθμό 28!
    Η καταπληκτική μελέτη της Αλτάνη παραμένει τέτοια και συνεχίζεται αποκαλυπτική, παρόλες τις ελλείψεις αστρονομικής και οντολογικής ερμηνείας. Μάλιστα η μελέτη αυτή κορυφώνεται όταν μέσα από το κείμενο βγάζει στην κυριολεξία «λαγούς», αποκαλύπτοντας
    α) την επιμονή του Ησιόδου επί των στίχων και των τέκνων που αναδύονται μέσα από αυτούς, σε δύο βασικούς αστρονομικούς αριθμούς, οι οποίοι για να παρατηρηθούν, χρειάζεται κάτι πέρα από ...παρατήρηση, χρειάζεται τεχνολογία! Και οι αριθμοί αυτοί είναι ο 33 και 34, ενώ
    β) αποκαλύπτει την αριθμοσοφική διάταξη του αριθμού των στίχων ανά εννότητες με άμεση παραπομπή στους τετρακτυικούς αριθμούς των πυθαγορείων και στη χρυσή τομή!!
    Ας δούμε όμως τί σημαίνουν εν τω προκειμένω οι αριθμοί 33 και 34, και ποια η μεταξύ των σχέση, μία σχέση που αφορά το παρόν θέμα:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. «Αστρονοιμική η προέλευσις των αριθμών 33 και 34»

    «Θα πρέπει να ευρεθή μαρτυρία εις τα κείμενα, η οποία να επιβεβαιώνει την ανωτέρω αστρονομική γνώσιν του Ησιόδου. Είναι δυνατόν τα αστρονομικά ευρήματα των κύκλων Ηλίου και Σελήνης, τα αναφερόμενα εις την γενεαλογίαν των θεών του Ησίοδου να ανταποκρίνονται εις την εξειδικευμένην γνώσιν των κύκλων του Ουρανού, εις μίαν τόσον παλαιάν εποχήν;
    Η καταμέτρησις των γενών της Θεογονίας προηγήθη. Η διαίρεσις εις αριθμητικά υποσύνολα δια του διαχωρισμού των στίχων και του αριθμού των θείων όντων ανά 33 και 34 μέχρι του 374ου στίχου είναι ακριβής και σταματά με τη γέννησιν Ηλίου, Σελήνης και Ηούς. Η ερώτησις θα παρέμενεν αιωρούμενη εις την ψυχήν, κλίνουσα προς την άποψιν των συμπτώσεων, εάν την απάντησιν δεν την έδιδεν εις «ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ» (Εγκυκλοπαίδεια Ηλίου Ι. Πασσά) ο αστρονόμος Κωνστ. Χασάπης. Ο μεγάλος μας αστρονόμος αναφέρει σχετικώς με τη χρονολόγηση των Ορφικών ότι:

    Α.”Το έτος και το ημερολόγιον ήσαν σεληνιακά, διότι έκαστον έτος περιελάμβανε 12 συνοδικούς μήνας πάντοτε

    Β. Έκαστος συνοδικός μήν ορίζετο μεταξύ δύο πανσελήνων. Επειδή δέ ο συνοδικός μήν περιέχει 29,5 ημέρας κατά προσέγγισιν, είναι λίαν πιθανόν, ότι και εις τους Ορφικούς, όπως συνέβαινεν εις άλλους λαούς χρησιμοποιώντας σεληνιακόν έτος εκ δύο διαδοχικών μηνών, ο ένας θα περιελάμβανεν 29 και ο έτερος 30 ακεραίας ημέρας.

    Γ. Το σεληνιακόν των έτος ηρίθμει 29,5 ημ. X 12= 354 ημέρας και

    Δ. Το Ορφικόν σεληνιακόν έτος ισούτο προς 29,5305886 x 12= 354,367 ημέρας, δοθέντος ότι η ακριβής διάρκεια του συνοδικού μηνός ήτο 29ημ. 12 ωρ. 44λ. 2,8δ.=29,5305886 ημ.
    Επειδή δέ τα 33 τροπικά έτη έχουν διάρκειαν 12.052,993 ημερών και τα 34 σεληνιακά έτη περιέχουν 12.048,480 ημέρας, προκύπτει το συμπέρασμα ότι εντός περιόδου 33 τροπικών ετών εκάστη των σεληνιακών ωρών διέτρεχε πάσας τας χρονολογίας (ζώδια)του έτους... ...όπως προκύπτει εκ του 36ου αποσπασματίου, όπως λέγει ο Πρόκλος (Σχόλια εις Ησίοδον), «ο μην εν τη αρχή παρ’ Ορφεί προσαγορεύετο Μονόκερως Μόσχος».
    Επειδή δέ η εραινή ισημερία, κατά τους Ορφικούς χρόνους ελάμβανε χώραν εις τον αστερισμόν του Ταύρου (παρ. 68), είναι πολύ πιθανόν ότι η επωνυμία του «μηνός εν τη αρχή» του έτους να σχετίζεται προς την εαρινήν ισημερίαν. Εν τοιαύτη περιπτώσει, όπως ελέχθη ανωτέρω, ανά 33 τροπικά έτη η αρχή του Ορφικού σεληνιακού έτους συνέπιπτε προς την περίοδον της εαρινής ισημερίας...”
    *Ιωάννου δ. Πασσά «Τα Ορφικά», σχόλια Κωνς Χασάπη σελ. 95-96, εκδ. Εγυκλοπαίδειας του «Ηλίου»

    Η αστρονομική γνώσις του Ησιόδου, η αναφερόμενη εις τους ουρανίους κύκλους Ηλίου και Σελήνης, είναι λοιπόν προφανής. Εκφράζεται δια του κεκαλυμμένου τρόπου της διαιρέσεως των γενών, ως ήδη κατέστη σαφές. Πιστοποιείται δέ, δια της ακριβείας των αριθμών 33,33+1 και 28+1, οι οποίοι αριθμοί καθορίζουν τα πρώτα, τα δεύτερα και τα τρίτα γένη:
    -τα πρώτα του Διός και των θεών (στ.1-115) δια του 33+1
    -τα δεύτερα Χάους, Γαίας, Έρωτος, Άους, Γαίας-Ουρανού, Ουρανού (στ. 116-210) δια του 33+1+1 και
    - τα τρίτα Νυκτός και Έριδος (στ. 211-232) δια του 28+1”
    Αλτάνη «Άρρητοι Λόγοι-Ησιόδου Θεογονία και ο αριθμός 33» σελ.231-232

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εις δέ το δύστιχο 333-334 ο Ησίοδος εμφανίζει τη γέννηση του στερνού τέκνου εκ του Ζεύγους Φόρκυος και Κητούς, του «Δεινού όφεος» ο οποίος εντέλλεται κατόπιν να φυλάει τα «Μήλα των Εσπερίδων». Επειδή δέ παρακάτω ο Αριστοτέλης θα μας πει ότι τα «Μήλα» είναι οι Αίγες και οι Αίγες είναι τα άστρα (βλέπε παρακάτω εννότητες και «Μείξις Ανακύκλισις» Ιωάννου Φουράκη), πολύ απλά φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι ο «Δεινός Όφις» στο δύστιχο 3(3)3 και 3(3)4, ήτοι μεταξύ Ηλίου και Σελήνης, φυλάει και κατακρατεί το.....ανΈσπερον Σεπτόν Φως! Ο νοών νοήτω.....
    Ιδού οι στίχοι και τους παραθέτω για να επικεντρώσετε μόνοι στον ...τελευταίο:
    «Και τέλος, η Κητώ τον Φόρκυ ερωτοσμίγοντας γέννησε στερνοπαίδι τρομερό ένα φίδι, πού μέσα στις τρισκότεινες της γης κρυψώνες, στ’ άκρια του κόσμου, τα μήλα αυτό τα ολόχρυσα φυλάει. Αυτή λοιπόν από την Κητώ κι από τον Φόρκυ Η ΦΑΡΑ ΒΓΗΚΕ!»
    Ησίοδος «Θεογονία» στ. 333-336

    Ας δούμε τώρα μερικά συγκλονιστικά και αποκεκρυμένα επιστημονικά στοιχεία, με οδηγό μας ένα μικρό-μικρό βιβλιάρακι που περιήλθε στα …παιδικά χέρια του φίλου μου του Μάριου, αγορασμένο από …περίπτερο στα μέσα της δεκαετίας του…80, όταν όλα ήταν ακόμα παιδικά…παραμυθένια!! Μπορούμε άραγε σήμερα να δικαιώσουμε τις γνώσεις του Ησιόδου και των επομένων αυτού; Σήμερα που πλέον η “φαντασία” τεκμαίρεται ολίγη έμπροσθεν της πραγματικότητας, το συγκεκριμένο “βιβλίο τσέπης”, ένα εκ των πολλών της εποχής εκείνης, μας καλεί σε μεγάλα …διανοητικά άλματα και προβληματισμούς. Πρόκεται για το σύγγραμα του Don Wilson “Τα μυστικά της Σελήνης”, από τις εκδόσεις Ὡρόρα” –εκδόσεως ….1981. Ας δούμε μερικά εκτενή αποσπάσματα και θέματα που συζητούσαν οι επιστήμονες πριν 30 και πλέον χρόνια….:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

    “…Ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ, χαρακτήρισε κάποτε τη Σελήνη σαν “το βασίλειο των ονείρων, τη χώρα της φαντασίας”. Κατά παράξενο τρόπο, ο χαρακτηρισμός του ισχύει και για τους επιστήμονες. Πίστευαν πως η Σελήνη αποτελεί τη διαστημική στήλη της Ροζέτας σε αρχαιολογικό επίπεδο, το κλειδί για την αποκάλυψη του αινίγματος της καταγωγής του ηλιακού μας συστήματος. Το πίστευαν πριν στείλουν ανθρώπους εκεί.
    Αλλά οι αποδείξεις που περίμεναν δεν ήλθαν ποτέ. Τα αποτελέσματα των διαστημικών πτήσεων ήταν απογοητευτικά. Αντί να λύσουν προβλήματα, προσέθεσαν καινούργια. Έτσι μία νέα σύγχυση επεκράτησε στους επιστημονικούς κύκλους που ασχολούνται με τη Σελήνη. Μία σύγχυση που διαθέτει μία μόνο διέξοδο…

    Πριν ο άνθρωπος αποκτήσει τη δυνατότητα να ταξιδέψει στη Σελήνη, ο “φυσικός” δορυφόρος της Γης αντιπρόσωπευε ήδη μια σειρά προβλημάτων για τους επιστήμονες. Ιδιαίτερα στο πρόβλημα της καταγωγής της κανένας ερευνητής δεν ήταν σε θέση να απαντήσει με βεβαιότητα.
    Βασικά είχαν προταθεί τρεις διαφορετικές θεωρίες που εξηγούσαν τη δημιουργία της Σελήνης και ιδιαίτερα τον τρόπο που μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη, μία εκ των οποίων παραμένει εν ενεργία επισήμως και σήμερα. Σύμφωνα με την πρώτη θεωρία, η Σελήνη γεννήθηκε από το ίδιο κοσμικό σύνεφο ύλης και αερίων απ’όπου προήλθε και η Γη, πριν από 4,6 δισ. Χρόνια. Σύμφωνα με τη δεύτερη, η Σελήνη ήταν τμήμα της Γης, που αποσπάστηκε κάτω από ειδικές συνθήκες και έγινε δορυφόρος της. Σύμφωνα τέλος με την τρίτη και πιο “φευγάτη”, η Σελήνη δημιουργήθηκε χωριστά, “κάπου αλλού” και στη συνέχεια συγκρατήθηκε από την έλξη της Γης και μεταβλήθηκε σε δορυφόρο της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Οι περισσότεροι επιστήμονες πάντως είχαν υιοθετήσει εδώ κι αρκετές δεκαετίες την πρώτη θεωρία. Οι οπαδοί της δεύτερης ήταν πολύ λιγότεροι. Ο Τζωρτζ Ντάρβιν, υιός του διάστημου Τσάρλς Ντάρβιν (Δαρβίνος), υποστήριξε από τους πρώτους τη θεωρία της απόσπασης της Σελήνης από τη Γη. Ο εξίσου διάσημος αστρονόμος Ουίλιαμ Πίκερινγκ προχώρησε ακόμη περισσότερο τη θεωρία αυτή και υποστήριξε ότι η Σελήνη αποσπάστηκε από την περιοχή που καλύπτουν σήμερα τα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού, σε κάποια φάση της εξέλιξής της.
    Πράγματι ο κενός χώρος που καλύπτουν σήμερα τα νερά του Ωκεανού, ανταποκρίνεται στον όγκο της Σελήνης. Παράλληλα, ο Ειριηνικός περιβάλλεται από μία σειρά ηφαιστείων, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν σαν μάρτυρες ισχυρών γεωλογικών αναστατώσεων. Αλλά από τη μεριά του, άλλοι επιστήμονες απέρριψαν τη θεωρία αυτή από την άποψη της διαστημικής μηχανικής. Παράλληλα αποκαλύφτηκε πως ο Ειρηνικός Ωκεανός σχηματίστηκε σχετικά πρόσφατα και πολύ αργότερα από τη φάση εξέλιξης της Γης, που θα μας επέτρεπε να υποθέσουμε μία τέτοια απόσπαση. Για όλους αυτούς του λόγους, η θεωρία της απόσπασης απορρίπτεται.
    Αλλά τη χαριστική βολή στη θεωρία αυτή την έδωσε η ίδια η Σελήνη μέσα από τις αστρονομικές αποστολές. Οι αποστολές του προγράμματος “Απόλλων” συγκέντρωσαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η σύσταση του εδάφους της Σελήνης είναι πολύ διαφορετική από αυτήν της Γης. Αν η Σελήνη είχε αποσπαστεί από τη Γη αυτό δε θα συνέβαινε.
    Οι ίδιες ανακαλύψεις συνηγορούν για την απόρριψη της θεωρίας που θέλει τη Σελήνη δημιουργημένη από το ίδιο κοσμικό σύννεφο ύλης και αερίων που γέννησε τη Γη. Αντίθετα μάλιστα όλα τα ευρήματα τείνουν προς το συμπέρασμα ότι η Σελήνη είναι ίσως πολύ παλαιότερη από τη Γη.
    Έτσι μένει μόνο η Τρίτη θεωρία, της “προσελκύσεως” της Σελήνης από τη Γη, την οποία οι επιστήμονες δεν ήταν και τόσο πρόθυμοι να τη δεχτούν, πριν τα πρώτα αποτελέσματα του προγράμματος ΑΠόλλων. Όλοι οι αστροφυσικοί και οι άλλοι ειδικοί της διαστημικής μηχανικής, θεωρούσαν μια τέτοια περίπτωση απίθανη και το απέδιξαν με ισχυρά επιχειρήματα.
    Αλλά και στη μοναδική εκείνη περίπτωση που κάτω από εξαιρετικά σπάνιες περιστάσεις, η Γη, με το σχετικά ασθενές μαγνητικό πεδίο της, σε σύγκριση με τον όγκο της Σελήνης, κατάφερε να τη συγκρατήσει σε τροχιά γύρω της, η περίφημη αυτή τροχιά δε θα μπορούσε να είναι τόσο κυκλική όπως τη βλέπουμε σήμερα! Από την άποψη της διαστημικής μηχανικής κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, αλλά από την πλευρά της αστρονομικής παρατήρησης, το “ἁδύνατο” αντιπροσωπεύει μία κοινή πραγματικότητα! Ποιά λοιπόν θεωρία θα μπορούσε να ερμηνεύσει το ”αδύνατο”; Καμία άλλη εκτός από αυτή που πρότειναν οι δύο Σοβιετικοί Επιστήμονες… :

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Από ήλθε λοιπόν η Σελήνη;

    “Αυτό είναι το μεγαλύτερο αίνιγμα” ομολογεί ένα επίσημο κείμενο της ΝΑΣΑ, αλλά και οι επιστήμονες όλου του κόσμου, παρά τις προσπάθειες, τις παρατηρήσεις, τις δειγματοληψίες και τους υπολογισμούς.
    Η αλήθεια είναι ότι μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να ενσωματώσουν σε μια νέα θεωρία όλα τα παράξενα και αντιφατικά στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει σχετικά με τη Σελήνη. Κανένα δεν κατάφερε να βρει το νήμα της Αριάδνης για να βγει από τον λαβύρινθο των αντιφατικών ενδείξεων. Κανένας, εκτός από τους δύο Σοβιετικούς επιστήμονες, των οποίων η θεωρία χαρακτηρίστηκε και φαίνεται από πρώτη άποψη “τρελή”!!
    Ωστόσο, όπως θα δούμε, όλα τα στοιχεία μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Σελήνη ήρθε από κάποια άλλη μακρινή περιοχή του Σύμπαντος, κι ένας επιστήμονας που εξέφρασε αυτή την υπόθεση, πριν την έναρξη του προγράμματος Απόλλων, ήταν ο Δρ. Χάρολντ Γιούρεϋ, τιμημένος με το βραβείο Νόμπελ. Αυτός το 1960 έλεγε:
    “Ανάμεσα σε δύο γειτονικά σώματα είναι φυσικό να συμβούν ανταλλαγές υλικών που θα οδηγήσουν σε μια αξιόλογη διαφορά πυκνότητας. Αλλά η διαφορά αυτή θα ήταν δικαιολογημένη, εάν τα χαμηλής πυκνότητας υλικά συγκεντρώνονταν στο μεγάλο σώμα (τη Γη) και τα υψηλής πυκνότητας στο μικρό (Σελήνη). Φοβάμαι όμως ότι δεν θα αργήσουμε να διαπιστώσουμε πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο!...”
    Ο Γιούρεϋ προέβλεψε πως τα ευρήματα πάνω στη Σελήνη θα προκαλούσαν το θαυμασμό του ανθρώπου, επειδή ακριβώς το ουράνιο αυτό σώμα κατάγεται από έναν διαφορετικό με τη Γη Κόσμο. Σύμφωνα με τα λόγια του: “Η εξερεύνηση της Σελήνης θα είναι πιο ενδιαφέρουσα από εκείνη του Άρη ή της Αφροδίτης”
    Εάν η Σοβιετική θεωρία είναι σωστή τότε υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα πάνω και …μέσα στη Σελήνη!
    Ο Δρ. Ρόμπιν Μπρέτ, επιστήμονας της ΝΑΣΑ έγραφε στις σημειώσεις του: “Όλα όσα ξέρουμε για το διάστημα μας οδηγούν στο γελοίο συμπέρασμα πως η Σελήνη δεν είναι δυνατόν να υπάρχει! Όλες οι θεωρίες που υιοθετήσαμε στο παρελθόν, παρουσιάζουν αδύνατα σημεία σε σύγκριση με τις νέες γνώσεις που αποκτήσαμε. Η χημική σύνθεση του σεληνιακού εδάφους, σύμφωνα με τα δείγματα που έχουμε πλέον στα χέρια μας, είναι πολύ διαφορετική από εκείνη του φλοιού της Γης. Η ιδαπίστωση αυτή απορρίπτει από μόνη της τη θεωρία απόσπασης! Αλλά παράλληλα, απορρίπτει και τη θεωρία του σχηματισμού της Σελήνης από το ίδιο σύννεφο ύλης και αερίων που γέννησε τη Γη. Από την άλλη μεριά, η θεωρία της “προσέλκυσης” παρουσιάζει προβλήματα από την άποψη της διαστημικής μηχανικής. Γι αυτό είναι ευκολότερο να αποδείξει κανείς την ανυπαρξία της Σελήνης παρά την ύπαρξή της! Απλά η Σελήνη δε θα έπρεπε να υπάρχει!!” (Τζων Ουίλφορντ: “Πατήσαμε στη Σελήνη!”-1971)
    ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ο Δρ. Ούλλιαμ Χάρτμαν του Ινστιτούτου Πλανητικών Επιστημών της Αριζόνας, γράφει τα εξής στο περιοδικό Αστρονομία: “Μετά τα αποτελέσματα των πτήσεων του προγράμματος Απόλλων, όλες οι παλαιότερες θεωρίες τινάχτηκαν στον αέρα. Γι αυτό το λόγο, πολλοί επιστήμονες πρότειναν το αστείο συμπέρασμα πως η Σελήνη δεν είναι δυνατόν να υπάρχει, εφόσον κανένας δεν μπορούσε να δικαιολογήσει την καταγωγή και την παρουσία της…”
    Δεν είναι λίγοι οι σύγχρονοι επιστήμονες που θεωρούν τη Σελήνη μια ιδιοτροπία της Φύσεως. Γιατί; Γιατί σύμφωνα με όλους τους κοσμικούς νόμους, η Σελήνη δεν θα έπρεπε να βρίσκεται σε τροχιά (και μάλιστα κυκλική) γύρω από τη Γη. Πώς έφτασαν όμως σε αυτό το συμπέρασμα διακεκριμένοι επιστήμονες, όπως ο Ισαάκ Ασίμωφ, για παράδειγμα; Απλούστατα επειδή η Σελήνη είναι δυσανάλογα μεγάλη για δορυφόρος της Γης! Ο όγκος της αντιπροσωπεύει το ¼ του όγκου της Γης και αναλογικά πρόκειται για το μεγαλύτερο δορυφόρο ηλιακού συστήματος! Ο Γανυμήδης, για παράδειγμα που είναι μεγαλύτερος από τη Σελήνη, αντιπροσωπεύει μόλις το 1/27 του όγκου του Δία, ο οποίος περιστρέφεται γύρω του, όχι όμως σε κυκλική τροχιά…
    Τα παράξενα της Σελήνης δεν σταματούν εδώ. Εκτός από το δυσανάλογο μεγάλο της μέγεθος, βρίσκεται και σε αφύσικα μεγάλη απόσταση από τη Γη. Ο διάσημος συγγραφέας και επιστήμονας, Ισαάκ Ασίμωφ, θέτει καθαρά το ερώτημα: “Για ποιό λόγο η Σελήνη βρίσκεται τόσο μακριά; Γιατί βρίσκεται πολύ μακριά για να είναι ένας αληθινός δορυφόρος της Γης. Είναι πολύ μεγάλη για να δεσμεύτηκε κάποτε από την έλξη της Γης. Οι πιθανότητες μιας τέτοιας δέσμευσης είναι ελάχιστες και γίνονται ακόμη μικρότερες από το γεγονός της κυκλικής Τροχιάς” –Ισαάκ Ασίμωφ και Αστρονομία-1974
    Οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν με αυτές τις παρατηρήσεις, αλλά από την άλλη μεριά δεν είναι σε θέση να δώσουν μια κάποια εξήγηση. Σαν “φυσικό”ουράνιο σώμα δεν μπορεί να δικαιολογήσει ούτε το μέγεθος, ούτε την τροχιά του. Σαν “φυσικό” όχι! Αλλά σαν…”Τεχνητό”;
    Σύμφωνα λοιπόν με το συμπέρασμα του Ισαάκ Ασίμωφ, η Σελήνη δεν αποτελεί έναν φυσιολογικό δορυφόρο της Γης. “Εάν ήταν”, προσθέτει, “θα περιφερόταν στο επίπεδο του γήινου ισημερινού, πράγμα που δε συμβαίνει”. Και υπάρχουν και άλλοι λόγοι που αποδεικνύουν τον ισχυρισμό αυτόν, υποστηρίζει ο Ασίμωφ. Ένας από αυτούς είναι το είδος της τροχικάς της Σελήνης.
    “Ο Ήλιος προσελκύει τη Σελήνη με διπλάσια δύναμη από τη Γη!” Η δυσαναλογία της έλξης του Ηλίου προς εκείνη της Γης, θα έπρεπε να έχει αποσπάσει τη Σελήνη από τη θέση της. Κι όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, για ανεξήγητους βασικά λόγους.
    Σύμφωνα με την άποψη του Ασίμωφ, η ίδια η Σελήνη προσφέρει όλες τις ενδείξεις που μαρτυρούν ότι δεν πρόκειται για φυσιολογικό δορυφόρο της Γης. Και παράλληλα, αποκλείει τη θεωρία της προσέλκυσης. Έτσι βρίσκεται απέναντι στο δίλλημα: “Εάν η Σελήνη δεν είναι φυσιολογικός δορυφόρος της Γης, και εάν δεν αποτελεί ένα μεγάλο πλανητοειδή, που δεσμεύτηκε κάποτε από την έλξη της Γης, τότε τί είναι;” (Ασίμωφ και Αστρονομία)
    Ο Ασίμωφ προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα, υποστηρίζοντας ότι τελικά η Σελήνη είναι ένας ανεξάρτητος πλανήτης. Αλλά όλα τα στοιχεία που συγκέντρωσαν οι αμερικανικές και σοβιετικές αποστολές, αποκλείουν επίσης την υπόθεση του διπλού πλανήτη. Ταυτόχρονα οι ίδιες πηγές προσφέρουν τις ενδείξεις πως η Σελήνη είναι πολύ παλαιότερη από τη Γη. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να ανακαλύψουμε την καταγωγή της. Έτσι στρεφόμαστε και πάλι πίσω, στη θεωρία της προσέλκυσης. Αλλά η θεωρία αυτή έχει ήδη απορριφθεί για συγκεκριμένους αστροφυσικούς λόγους και διαστημική μηχανική. Έτσι καταλήγουμε σε ένα ατέρμονο φαύλο κύκλο επιστημονικών θεωριών! Πέρα από τους άλλους μηχανικούς λόγους, ενάντια στην περίπτωση της προσέλκυσης, υπάρχει και το γεγονός της κυκλικής- και απόλυτα αινιγματικής τροχιάς του δορυφόρου μας. Έτσι καταλήγουμε να αναζητήσουμε τη λύση πέρα από την υπόθεση της “τυχαίας” τοποθέτησης –προσέλκυσης της Σελήνης στη θέση που βρίσκεται σήμερα!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τι παπαριες ασχολειστε το κερατο μου;;;;;
      Δεν υπαρχει θεος.Τελος.

      Διαγραφή
  18. ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ

    Κοιτάζοντας από τη Γη, οι φαινομενικοί δίσκοι του Ηλίου και της Σελήνης μοιάζουν να έχουν το ίδιο μέγεθος. Βέβαια, τα φαινομενικά μεγέθη τους εξαρτώνται από το πραγματικό τους μέγεθος και την απόσταση που διατηρούν από τη Γη. Η πραγματική διάμετρος της Σελήνης είναι μόλις 3.456 χιλιόμετρα, ενώ του Ηλίου φτάνει στα 1.353.600 χιλιόμετρα. Με άλλα λόγια, η πραγματική διάμετρος του Ηλίου είναι 400 περίπου φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Σελήνης. Η μαθηματική σχέση των διαμέτρων των δύο σωμάτων, λοιπόν είναι 1/400.
    Η μέση απόσταση του Ηλίου από τη Γη είναι 148.800.000 χιλιόμετρα, ενώ η Σελήνη απέχει μόλιες 400.000 χιλιόμετρα από εδώ. Το παράξενο είναι πως η μαθηματική σχέση ανάμεσα στις δύο αποστάσεις είναι και πάλι περίπου 1/400. Εφόσον λοιπόν, η σχέση της απόστασης και του μεγέθους είναι ίδια, το φαινομενικό μέγεθος των δύο σωμάτων είναι επίσης ίδιο και η μικροσκοπική Σελήνη φαίνεται ίση με τον Ήλιο.
    Η σχέση αυτή γίνεται ακόμη πιο σημαντική στην περίπτωση της ολικής έκλειψης. Ο Ισαάκ Αίμωφ έγραψε μια παρατήρηση σχετικά με το φαινόμενο, που το χαρακτηρίζει σαν “σύμπτωση”!
    Στο βιβλίο του “Διάστημα, Χρόνος και Άλλα Πράγματα” (1965) σημειώνει: “Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της ολικής έκλειψης είναι το γεγονός πως ο δίσκος της Σελήνης καλύπτει ακριβώς τον Ηλιακό δίσκο! Στη διάρκεια της έκλειψης ο Ήλιος εξαφανίζεται εντελώς, η Γη σκοτεινιάζει και διακρίνονται τα άστρα. Το μόνο που διακρίνεται από τον Ήλιο είναι το στέμμα του, με άλλα λόγια τα ελάχιστα σημεία τηγς περιφέρειάς του από όπου ξεπηδούν φλόγες!”
    Αλλά η συνέχεια του κειμένου είναι απογοητευτική! Γιατί σύμφωνα με τον Ασίμωφ, η εκπληκτική αυτή εξίσωση του φαινομενικού μεγέθους αποτελεί μία “εντυπωσιακή σύμπτωση”, η οποία συμβαίνει εδώ και πουθενά αλλού σε ολόκληρο το Ηλικαό σύστημα.
    Σύμπτωση λοιπόν μία τέτοια φαινομενική εξίσωση του ηλιακού και του σεληνιακού δίσκου; Αλλά η πιθανότητα μίας τέτοιας σύμπτωσης είναι κυριολεκτικά …Αστρονομική! Η “σύμπτωση” αυτή είναι τόσο προκλητική, ώστε κραυγάζει από μόνη της πως δεν πρόκειται για σύμπτωση! Και χάρη στη θεωρία του “διαστημοπλοίου”, τόσο η σύμπτωση αυτή, όσο και όλα τα άλλα παράξενα που σημειώσαμε στη συμπεριφορά της Σελήνης, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο δορυφόρος μας δεν μπήκε τυχαία στη θέση που τον εβλέπουμε σήμερα!
    Από την άλλη μεριά, εάν γίνει αποδεκτή η θεωρία του “Διαστημοπλοίου-Σελήνη”, όλα τα ως τώρα αναφερθέντα προβλήματα εξαφανίζονται! Εάν λογικά εξωγήινα όντα τοποθέτησαν τη Σελήνη σε τροχιά γύρω από τη Γη στη θέση που τη βλέπουμε, για καθαρά δικούς τους λόγους, δεν τίθεται πλέον θέμα για την προβληματική θέση της Σελήνης, εφόσον εκεί…”τοποθετήθηκε”!
    Ένας από τους φυσικούς του πανεπιστημίου του Μιντ-γουέστ, που πήρε στα σοβαρά τη θεωρία των δύο Σοβιετικών Επιστημόνων (Μιχαήλ Βάζιν και Αλεξάντερ Στσερμπάκωφ) κι αποφάσισε να τη μελετήσει από κάθε άποψη, εξέφρασε την παρακάτω σκέψη σε σχέση με τη θέση της Σελήνης: “Θα έλεγε κανείς ότι οι “εξωγήινοι” τοποθέτησαν τη Σελήνη στη θέση που όλοι γνωρίζουμε μόνο και μόνο για να πούν στους ανθρώπους ότι η Σελήνη είναι κάτι περισσότερο από απλός δορυφόρος, είναι ένας …Ήλιος της νύχτας!!”, ενώ ο ίδιος ο Στσερμπάκωφ καταλήγει: “Ένας από τους συναρπαστικότερους γρίφους που απησχόλησαν ποτέ το ανθρώπινο μυαλό, είναι η διερεύνηση αυτού του “κάτι”, που έθεσε σε τροχιά τη Σελήνη γύρω από τη Γη, υπολογίζοντας το δυσανάλογο μεγάλο μέγεθός της, τον τρόπο περιφοράς της, την απόσταση της από τη Γη και την ταχύτητά της. Το πρόβλημα αυτό απασχολεί ότι εκλεκτότερο διαθέτει η σύγχρονη επιστήμη στον τομέα της αστρονομίας και της αστροφυσικής!...”
    Είμαστε βέβαιοι ότι οι δύο Σοβιετικοί επιστήμονες βρήκαν κιόλας τη λύση ετούτου του γρίφου…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

    Οι πρώτοι αστροναύτες που πάτησαν το έδαφος της Σελήνης, έφεραν μαζί τους δείγματα από βράχους και χώματα του δορυφόρου μας. Στη συνέχεια, τα παρέλαβαν οι επιστήμονες για να τα αναλύσουν και να τα μελετήσουν. Κανείς από αυτούς δεν περίμενε πως οι πέτρες αυτές θα αποδεικνύονταν παλαιότερες από τη Γη και το ηλιακό μας σύστημα. Ο Ηρλ Γιούμπερ γράφει: “Όλα πάνω στη Σελήνη μοιάζουν πανάρχαια... Οι επιστήμονες ήξεραν πως θα έβρισκαν βράχους μεγάλης ηλικίας, αλλά κανείς τους δεν μπορούσε να τους φανταστεί τόσο παλαιούς”.
    Κι όμως! Διαπίστωσαν πως το 99% των σεληνιακών δειγμάτων ήταν παλαιότερα από το 90% των αρχαιότερων βράχων που βρέθηκαν ποτέ στη Γη. Ορισμένα δείγματα μάλιστα, σύμφωνα με την άποψη μερικών επιστημόνων είναι παλαιότερα κι από τον ίδιο τον Ήλιο!
    Τα πρώτα βράχια που μάζεψε τυχαία ο αστροναύτης Νηλ Άρμστρονγκ στη θάλασσα της Σελήνης, αποδείχτηκαν ηλικίας 3,6 δις χρόνων. (σημείωση συγγραφέος: Βέβαια το εάν τα μάζεψε ο Άρμστρονγκ είναι αμφίβολο, αφού όπως θα δούμε σε λίγο, αμφίβολο είναι εάν πάτησε ποτέ και το ποδάρι του εκεί πάνω!...) Κι αυτό είναι εκπληκτικό, γιατί οι ερευνητές πάνω στη Γη χρειάστηκαν αιώνες για να ανακαλύψουν βράχους της ίδιας ηλικίας.
    Μέχρι πρόσφατα, οι παλαιότεροι βράχοι της Γης είχαν βρεθεί στην Αφρική και ήταν ηλικίας 3,4 δισεκατομμυρίων ετών. Τελευταία βρέθηκαν ακόμη παλαιότεροι βράχοι στη Γροιλανδία. Έχουν ηλικία 3,7 δισεκατομμύρια έτη. Με άλλα λόγια, λίγο παλαιότεροι από τα τυχαία δείγματα της σεληνιακής επιφάνειας.
    Αλλά η δειγματοληψία του Άρμοστρονγκ ήταν μόνο η αρχή. Άλλες πέτρες, που έφεραν μαζί τους οι πρώτοι αστροναύτες, που πάτησαν στη Σελήνη, αποδείχτηκαν ηλικίας 4,3 δισεκατομμυρίων ετών. Ένας άλλος βράχος (Νο 13) είναι 4,5 δισ. Ετών. Τελικά ένα του εδάφους της Σελήνης απέδειξε πως έχει ηλικία όση και το υλικό μας σύστημα : 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Το παράξενο είναι πως το έδαφος αποδείχτηκε κατά ένα δις έτη παλαιότερο από τα βράχια που βρέθηκαν πάνω του.
    Αλλά η όλη ιστορία της ηλικίας της Σελήνης παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον απ’ όσο δείχνει αρχικά. Κι αυτό γιατί οι επιστήμονες είχαν συγκεκριμένες ενδείξεις πως οι θάλασσες αποτελούν τα νεώτερα τμήματα της Σελήνης. Κατά συνέπεια και τα εδαφολογικά δείγματα που θα συλλέγονταν εκεί, θα ήταν από τις νεώτερες και χώματα της Σελήνης. Με άλλα λόγια “οι νεώτερες πέτρες της Σελήνης έχουν ίδια ηλικία με τις παλαιότερες της Γης”, όπως υπογράμμισε ο Ρίτσαρντ Λιούις, συγγραφέας του βιβλίου “Τα ταξίδια του προγράμματος Απόλλων”
    Από την πλευρά τους οι σοβιετικές αποστολές χωρίς επανδρωμένα διαστημόπλοια, έφεραν τα ίδια αποτελέσματα. Τα σοβιετικά αυτόματα διαστημόπλοια επέστρεψαν στη Γη με δείγματα από διάφορες σεληνιακές θάλασσες. Μία από αυτές, η Θάλασσα της Γονιμότητας, αποδείχτηκε και η παλαιότερη της Σελήνης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν, αποδείχτηκε ότι έχει ηλικία 4,6 δισεκατομμυρίων ετών, όσο δηλαδή και το ηλιακό μας σύστημα! Αλλά εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Γιατί σύμφωνα με άλλα εξίσου αξιόλογα στοιχεία, η θάλασσα της Γονιμότητας είναι ένα από τα νεώτερα τμήματα του δορυφόρου μας. Πώς είναι δυνατόν;
    Επίσημα οι πάντες έχουν παραδεχτεί πως η Γη μας έχει ηλικία 4,6 δισεκατομυρίων χρόνια-όσο ο Ήλιος και όλοι οι πλανήτες. Η επιβεβαίωση της διαπίστωσης αυτής προέρχεται από την εκτίμηση της ηλικίας των μετεωριτών, 4,6 δισ. έτη επίσης. Ωστόσο υπάρχουν αξιόλογες ενδείξεις πως μερικά βράχια στη Σελήνη, καθώς και το ίδιο το σεληνιακό έδαφος, έχουν ηλικία μεγαλύτερη από τους μετεωρίτες. Ο Ρίτσαρντ Λιούις εκφράζει με τις παραπάνω φράσεις το όλο πρόβλημα: “Οι μετεωρίτες αντιπροσωπεύουν τις στήλες της Ροζέτας για το ηλιακό μας σύστημα. Έχουν μέση ηλικία 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Εφόσον η χημική τους σύνθεση είναι πρωτόγονη, πιστεύεται, πιστεύεται ότι προέρχονται κατευθείαν από το αρχικό σύννεφο ύλης που αποτέλεσε το ηλιακό σύστημα” (Τα ταξίδια του προγράμματος Απόλλων)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αλλά στην περίπτωση αυτή κάτι δεν πάει καλά με τη σελήνη. Ο δορυφόρος μας μοιάζει σαν να μην ανήκει στην οικογένεια του ηλιακού μας συστήματος. Ωστόσο οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ, δεν μπορούν να δεχτούν ότι η Σελήνη είναι παλαιότερη από τη Γη, τον Ήλιο και τους μετεωρίτες. Το πρόβλημα μαζί τους είναι πως δέ δέχοτναι να εγκαταλείψουν τις παλιές θεωρίες στο όνομα των νέων ενδείξεων. Κατά κανόνα, κάθε ένδειξη που δεν προσαρμόζεται στη θεωρία εγκαταλείπεται. Παρ’ όλ’αυτά ένας επιστήμονας της ΝΑΣΑ είχε το θάρρος να κάνει την εξής δήλωση: ”Η Σελήνη έχει ηλικία 4,6 δισ. έτη, όσο και το ηλιακό μας σύστημα. Τίποτα όμως δεν αποκλείει να είναι κάπως παλαιότερη από τη Γη!”
    Ο διάσημος σεληνολόγος Δρ. Χάρολντ Γιούρεϋ υπογραμμίζει πως ο προσδιορισμός της ηλικίας της Γης είναι σχετικός. Και προσθέτει: “Δεν έχουμε καμία συγκεκριμένη απόδειξη στα χέρια μας”. Όπως θα δούμε στη συνέχεια, ο Γιούρεϋ ήταν ο άνθρωπος που προσέφερε τις ενδείξεις ότι η Σελήνη είναι παλαιότερη από τη Γη και ίσως κι από το ηλιακό μας σύστημα. Παρ’ όλ’αυτά, η ΝΑΣΑ παραμένει προσκολλημένη στο όριο των 4,6 δισεκατομμυρίων χρόνων. Από τη μεριά του ο εξίσου διάσημος αστρονόμος Γκέραλντ Βάσερμπουργκ, όταν ρωτήθηκε για τις ιδιότητες και την ηλικία της Σελήνης, απάντησε χιουμοριστικά με τους εξής στίχους:
    “Είναι αρκετά ζεστή, τη βλέπω όμως και κρύα! Για την ηλικία της; Τί να σας πώς; Βάλτε 4,6 δισ. χρόνια και βλέπουμε…”
    Ο Βάσερμπουργκ, αντιμετωπίζοντας με το ίδιο χιούμορ την όλη σύγχυση, που δημιούργησαν τα αντιφατικά ευρήματα, τα αινιγματικά δείγματα και οι συγκρούσεις των θεωριών, ονόμασε το εργαστήριό του, το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας, “Άσυλο Σεληνιασμένων”! Οι “σοβαροί” ακαδημαϊκοί επιστήμονες, βρήκαν πολύ φτηνό το αστείο του και δημοσίευσαν τη γνώμη τους στον τύπο. Για να τους εκδικηθεί ο μεγάλος επιστήμονας χάραξε μία μπρούτζινη πλάκα και την κόλλησε στην πόρτα του εργαστηρίου: “ΑΣΥΛΟ ΣΕΛΗΝΙΑΣΜΕΝΩΝ”!
    Ο Βάσερμπουργκ είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο σοβαρός από πολλούς άλλους επιστήμονες. Απλούστατα με το χιούμορ του εξέφρασε μία πολύ συγκεκριμένη κατάσταση. Τα αντιφατικά στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί σχετικά με τη Σελήνη, κοντεύουν να τρελάνουν πραγματικά τον ίδιο και τους συναδέλφους του.
    Παρά τις διαβεβαιώσεις της ΝΑΣΑ ότι η Σελήνη δεν έχει μεγαλύτερη ηλικία από 4,6 δισ. χρόνια, στο Συνέδριο Σεληνιακών Μελετών του 1973, του οποίου τα πρακτικά δημοσιεύτηκαν από το περιοδικό Σκάυ Τέλεσκοπ του Χάρβαρντ, αποκαλύφτηκε πως ένας βράχος της Σελήνης βρέθηκε να έχει ηλικία 5,3 δισ. ετών. Με άλλα λόγια ένα δισεκατομμύριο χρόνια παλαιότερος από τη Γη και το ηλιακό μας σύστημα. … Μάλιστα η εκτίμηση της εκπληκτικής αυτής ηλικίας έγινε με τη μέθοδο ποτασίου-αργού, η οποία θεωρείται πλέον η τελειότερη για τις χρονολογήσεις πανάρχαιων πετρωμάτων (Editors of Pensis-1976). To ίδιο περιοδικό σημειώνει πως σύμφωνα με μία άλλη ανάλυση, δύο από τις πέτρες που έφεραν οι αστροναύτες του Απόλλων-12, βρέθηκαν να έχουν ηλικία 20 δισ. ετών! Με άλλα λόγια, 4 φορές την ηλικία του πλανήτη μας! Κανένα έντυπο ποτέ δεν έχει σημειώσει παλαιότερη ηλικία για κάποιο δείγμα πετρώματος στο διάστημα!
    Στα Ταξίδια του προγράμματος Απόλλων, ο Λιούις σχολιάζει την όλη υπόθεση της χρονολόγησης των σεληνιακών βράχων και υπογραμμίζει πως χαρακτηρίστηκε από ανακρίβειες, κακούς υπολογισμούς, ανεύθυνες δηλώσεις κι αντιφατικά αποτελέσματα. Ο Λιούις προσθέτει ότι οι χρονολογήσεις που έγιναν με τη μέθοδο του ουρανίου - θορίου, έφτασαν σε παλαιότερες χρονολογίες από εκείνες που υπέδειξαν οι μέθοδοι του ποτασίου-αργού και του ρουβιδίου-στροντίου! Και καταλήγει:
    “Εκτός από την περίπτωση του υπολογιστικού λάθους, η μέθοδος του ουρανίου χρονολογεί τα στοιχεία πριν από το σχηματισμό των βράχων που συνθέτουν”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Το ίδιο επανέλαβε με απλά λόγια ο Λέον Σίλβερ εκπρόσωπος της ΝΑΣΑ: “Πρέπει να υποθέσουμε πως τα συστήματα χρονολόγησης, που βασίζονται πάνω στα ισότοπα του ουρανίου και του θορίου, αναφέρονται στην ηλικία των στοιχείων πριν το σχηματισμό των βροχών που εξετάσαμε” (“Τα ταξίδια του προγράμματος Απόλλων”)
    Αλλά υπάρχουν κι άλλες ενδείξεις για την ηλικία της Σελήνης, ηλικία πολύ μεγαλύτερη από εκείνη της Γης, και κατά συνέπεια, απόδειξη πως η Σελήνη κατάγεται από κάποιο άλλο ηλιακό σύστημα. Ο Δρ. Ντ. Χέυμαν, γεωλόγος του Ινστιτούτου του Ράις, ο οποίος εξέτασε δείγματα από το έδαφος της Σελήνης, δήλωσε ότι βρήκε “μία ασυνήθιστα μεγάλη ποσότητα από αργόν -40, ένα ισότοπο του ευγενούς αερίου αργού”.
    Ο Γουέλτερ Σάλλιβαν, πρώην επιστημονικός συντάκτης της εφημερίδας New York Times, σημείωσε ότι η ανακάλυψη τόσων μεγάλων ποσοτήτων αργού-40 στο σεληνιακό έδαφος έχει μεγάλη σημασία για τη χρονολόγηση του δορυφόρου μας. “Στην περίπτωση αυτή, η Σελήνη πρέπει να έχει ηλικία 7 δισ. ετών”, κατέληξε! (New York Times- 9 Ιανουαρίου 1970)
    O Δρ. Χάρολντ Γιούρεϋ διατύπωσε τις προσωπικές του απόψεις, σε ότι αφορά τα συμπεράσματα της μελέτης των σεληνιακών δειγμάτων. Σημειώνει ότι μερικά από τα δείγματα αυτά αποτελούν αποδείξεις πως η Σελήνη είναι πολύ παλαιότερη από τη Γη.
    “Σε έναν από τους σεληνιακούς βράχους εντοπίστηκαν ισότοπα του στοιχείου ξένον, που προέρχονται από το ραδιενεργό πλουτώνιο 244 και δεν έχουν ανακαλυφθεί ποτέ στη Γη…πράγμα που σημαίνει ότι η Σελήνη είναι πολύ παλαιότερη από τον πλανήτη μας”, καταλήγει ο Γιούρεϋ (Περιοδικό Chemistry Φεβρουάριος 1974)
    Αλλά εάν αυτή η διαπίστωση ανταποκρίνεται στην αλήθεια, τότε η Σελήνη κατάγεται από κάπου αλλού, και μόνον αργότερα, σε κάποια φάση της ζωής της, αιχμαλωτίστηκε από την έλξη της Γης. Ο Γιούρεϋ συμφωνεί: “Και όμως, παρά τις σχετικές ενδείξεις, οι επιστήμονες δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν τη θεωρία της προσέλκυσης” (Chemistry- Φεβρουάριος 1974)
    Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός πως με βάση το πλήθος των ενδείξεων, ήδη από τις πρώτες πτήσεις των διαστημοπλοίων Απόλων, μία μερίδα επιστημόνων διατύπωσε μία θεωρία, που θυμίζει σε αρκετά σημεία της, της θεωρία των δύο Σοβιετικών. Στο άρθρο του, με τίτλο “Μερικές εκπληκτικές ανακαλύψεις στα σεληνιακά πετρώματα”, ο Γουόλτερ Σάλλιβαν, γράφει: “Παράλληλα, αρχίζει να διαμορφώνεται μία άλλη θεωρία. Σύμφωνα με αυτή, η Σελήνη γεννήθηκε κάπου ανάμεσα στα άστρα και αιχμαλωτίστηκε αργότερα από το ηλιακό μας σύστημα” (New York Times, 21 Σεπτεμβρίου 1969)
    Και προσθέτει: “Βέβαια παραμένει η δυσκολία να εξηγηθεί το πώς τοποθετήθηκε στη σημερινή σταθερή τροχιά της γύρω από τη Γη!”
    Πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως μια τέτοια εξήγηση δεν είναι απλά δύσκολη, αλλά σχεδόν αδύνατη. Ο συνεργάτης της ΝΑΣΑ Δρ. Ρόμπερτ Τζάστρωφ, παραδέχεται ότι “η βασικότερη δυσκολία της θεωρίας αυτής παραμένει στο γεγονός πως η προσέλκυση της Σελήνης από τη Γη μοιάζει απίθανη. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, η Σελήνη πρέπει να πλησιάσει τη γη στη σωστή απόσταση. Ούτε πολύ μακριά για να μην ξεφύγει από την έλξη της, ούτε πολύ κοντά για να μην συγκρουστεί μαζί της. Η γκάμα των ιδανικών αποστάσεων είναι πολύ μικρή. Δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια και γι αυτό το λόγο η θεωρία παραμένει συζητήσιμη. Έτσι κανείς για την ώρα δεν μπορεί να εξηγήσει πως η Σελήνη έγινε δορυφόρος της Γης” (New York Times- 9 Νοεμβρίου 1969)
    Εμείς σημειώνουμε: Κανένας άλλος σήμερα δεν μπορεί να εξηγήσει τα μυστήρια της Σελήνης, εκτός από τη Σοβιετική θεωρία!... Η τοποθέτηση της Σελήνης στη σωστή τροχιά είναι αδύνατη χωρίς τεχνητά μέσα. Μία αυτόματη και φυσική τοποθέτηση είναι αδιανόητη γιατί παραβαίνει όλους τους βασικούς νόμους της Αστροφυσικής και της θεωρίας της παγκόσμιας έλξης των σωμάτων.
    Και ο Γουόλτερ Σάλλιβαν, καταλήγει: “Ακόμα και εάν οι αστροφυσικοί καταφέρουν να εξηγήσουν με ποιόν τρόπο η Σελήνη μπήκε στο ηλιακό μας σύστημα κι αιχμαλωτίστηκε από την έλξη της Γης, έχουν να απαντήσουν σε ένα ακόμα δυσκολότερο πρόβλημα. Το πώς υιοθέτησε η Σελήνη τη σημερινή σχεδόν κυκλική της τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας” (New York Times -16 Νοεμβρίου 1969)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

    “Το Εσωτερικό της Σελήνης πρέπει να είναι γεμάτο τεράστιες σπηλιές. Μέσα στις σπηλιές αυτές πρέπει να υπάρχει ατμόσφαιρα και στο κέντρο τους από μία μεγάλη λίμνη… Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το εσωτερικό της Σελήνης είναι Κούφιο!...”
    Χ. Τζ. Ουέλλς (1901)

    Μια σειρά από συγκλονιστικά ερωτήματα τα οποία θα κληθούμε παρακάτω να απαντήσουμε είναι τα εξής:
     Γιατί η περίεργη πυκνότητα της Σελήνης οδηγεί στο συμπέρασμα πως το εσωτερικό της είναι ούφιο;
     Γιατί ένας διάσημος Βρετανός επιστήμοντας, προϊστάμενος των σεληνιακών μελετών της Βρετανικής Αστρονομικής Ένωσης, δήλωσε υπεύθυνα πως: “Τα πάντα τείνουν να μας αυποδείξουν πως το εσωτερικό της Σελήνης είναι κούφιο, κάτω από τον διπλό φλοιό της που φτάνει σε πάχος 30-40 χιλιομέτρων;”
     Γιατί οι περισσότεροι επιστήμονες του κόσμου δεν παραδέχονται πως ένας φυσικός δορυφόρος δεν μπορεί να είναι κούφιος στο εσωτερικό; Γιατί η ένδειξη του κούφιου εσωτερικού της Σελήνης μας οδηγεί στο συμπέρασμα της τεχνητής μετασκευής της;
     Γιατί οι ερευνητές της ΝΑΣΑ πριν την έναρξη του προγράμματος “Απόλλων”, παραδέχτηκαν την πιθανότητα πως ο δορυφόρος μας είναι κούφιος;
     Γιατί η μελέτη του μαγνητικού πεδίου οδηγεί με τη σειρά της, στο συμπέρασμα πως η Σελήνη είναι κούφια; Γιατί το συμπέρσμα αυτό θεωρείται “τρομακτικό”;
     Γιατί τα δείγματα του σεληνιακού εδάφους που έφεραν μαζί τους οι αστροναύτες, αποδεικνύουν κι αυτά πως η Σελήνη είναι κούφια;
     Γιατί η πτώση των γήινων μηχανημάτων στη Σληνιακή επιφάνεια (σεληνάκατοι, πύραυλοι, άχρηστα τμήματα διαστημοπλοίων), την κάνουν να αντηχεί σαν μία τεράστια … “καμπάνα” ή γκογκ; Γιατί η Σελήνη πάλλεται μετά από κάθε τέτοια πτώση για τέσσερις ολόκληρες ώρες;Γιατί αυτές οι παρατηρήσεις μας οδηγούν και πάλι στο συμπέρασμα ότι η Σελήνη είναι Κούφια;
     Γιατί οι μελέτες της περιστροφής της Σελήνης, αποτελούν μία πρόσθετη ένδειξη πως είναι κούφια;
     Ποιές ενδείξεις υπάρχουν πως η ΝΑΣΑ πραγματοποίησε απόρρητες μελέτες για να εξετάσει το ενδεχόμενο να υπάρχουν μεγάλες τρύπες ή σπηλιές στο εσωτερικό της Σελήνης; Γιατί το έκαναν αυτό και το κρύβουν;
     Γιατί οι μελέτες της κλίσης του άξονα της Σελήνης απέδειξαν πως τα πυκνότερα στρώματα του όγκου της βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια;Γιατί οι μελέτες αυτές αποδεικνύουν πως η Σελήνη είναι κούφια και γιατί τα συμπεράσματά τους αποσιωπήθηκαν; Γιατί όλες αυτές οι ενδείξεις ενισχύουν τη θεωρία του …διαστημοπλοίου;
     Γιατί το σύνολο των ενδείξεων που αναφέραμε μέχρι στιγμής (θα παραθέσουμε κι άλλες), συγκλίνουν προς το συμπέρασμα ότι η Σελήνη είναι ένας τεχνητά μετασκευασμένος δορυφόρος;

    Ας δούμε λοιπόν από κοντά τις …συγκλονιστικές αυτές ενδείξεις!!
    “Το εσωτερικό της Σελήνης είναι κούφιο; ”Πρόκειται για τίτλο κεφαλαίου από το βιβλίο “Η Σελήνη μας”, ένα από τα καλύτερα και πιο υπεύθυνα κείμενα που γράφτηκαν ποτέ για τη Σελήνη, από τον Χ.Π. Ουίλκινς, πρώην προιστάμενο του τμήματος Σεληνιακών Ερευνών της Βρετανικής Αστρονομικής Ένωσης. Δημοσιεύτηκε στη δεκαετία του 1950 περίπου, 20 χρόνια περίπου πριν την διατύπωση της θεωρίας του διαστημοπλοίου από τους δύο Σοβιετικούς επιστήμονες, μέλη της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών.
    Ο Δρ. Ουίλκινς, υπήρξε από τους επιστήμονες που μελέτησαν βαθιά τα προβλήματα του δορυφόρου μας. Ποτέ δεν έκρυψε τη βεβαιότητά του πως η Σελήνη είναι κούφια, τουλάχιστον κατά ένα μεγάλο μέρος. Στο δέκατο τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου του γράφει: “Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, κάτω από το εξωτερικό στρώμα που φτάνει μέχρι μέχρι τα 30-40 χιλιόμετρα, η Σελήνη είναι κούφια!”
    Επανάληψη των λόγων του Ουέλλς κι επιβεβαίωση της θεωρίας των δύο Σοβιετικών.
    Αλλά πώς έφτασε ο Ουίλκινς σε αυτό το συμπέρασμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πρώτα απ’ όλα ήταν γνωστό, ακόμη και πριν την αποστολή ανθρώπων εκεί, πως η Σελήνη διαθέτει περίπου τη μισή πυκνότητα σε σύγκριση με τη Γη. Πράγματι σε σύγκριση με τη Γη, η Σελήνη εμφανίζει μόνο το 60& της πυκνότητάς της, πράγμα που σημαίνει ότι ένα κυβικό μέτρο υλικού από την επιφάνεια του δορυφόρου μας ζυγίζει κατά 40% λιγότερο από ένα κυβικό μέτρο χώματος της Γης. Γιατί;
    Στο περίφημο λοιπόν σύγγραμμά του, “Η Σελήνη μας”, ο Βρετανός επιστήμονας εξηγεί αναλυτικά το εκπληκτικό του συμπέρασμα :
    “Εδώ και πολύ καιρό έχω υπολογίσει πως εάν η Σελήνη αποτελείται κατά το μεγαλύτερο μέρος της από γρανίτη, τότε στο εσωτερικό της πρέπει να υπάρχουν κενά, τα οποία να αντιπροσωπεύουν ένα χώρο τουλάχιστον 14 εκατομμυρίων κυβικών μιλίων”. Σύμφωνα με τον Ουίλκινς η Σελήνη πρέπει να είναι γεμάτη από σπηλιές και τεράστιες εσωτερικά κενά. Και προσθέτει: “Πάντως αποκλείεται να αποτελείται κατά το μεγαλύτερο μέρος της από γρανίτη. 14 εκατομμύρια κυβικά μίλια κενού, είναι μία υπερβολική τιμή…, πάντως σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, πρέπει να υπάρχουν τεράστιοι κενοί χώροι στο εσωτερικό της…και να βρίσκονται σε βάθος 30-40 μιλίων από την επιφάνεια. Τίποτα δεν αποκλείει το γεγονός της σύνδεσης των σπηλαίων μεταξύ τους, καθώς και με την επιφάνεια, με μεγάλους διαδρόμους και άνετες εισόδους!”
    Στη συνέχεια θα δούμε να γίνεται και πάλι λόγος για τις εισόδους των κενών εσωτερικών χώρων.
    Ο Ουίλκινς συνεχίζει:
    “Χωρίς να φτάσουμε στη μυθιστορηματική υπερβολή του Χ. Τζ Ουέλλς, ο οποίος φαντάστηκε μία ιδιαίτερη φυλή, τους Σεληνίτες, να κατοικούν σε αυτές τις σπηλιές και να εργάζονται στο εσωτερικό τους, μπορούμε να προβλέψουμε πως μία μελλοντική εξερεύνηση των σπηλαίων και όλων των εσωτερικών κενών χώρων της Σελήνης θα μας αποκαλύψει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα”
    Τα ενδιαφέροντα πράγματα, που αναφέρει ο Ουίλκινς, είναι τα δείγματα του πολιτισμού των εξωγήινων, σύμφωνα με τη θεωρία των δύο Σοβιετικών επιστημόνων. Γιατί εάν επιβεβαιωθούν οι ενδείξεις πως το εσωτερικό της Σελήνης είναι κούφιο, τότε ο δορυφόρος μας πρέπει να αποτελεί ένα τεράστιο διαστημόπλοιο. Και δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες-και ιδιαίτερα οι αστρονόμοι που συμφωνούν σε αυτό το σημείο. Η διαδικασία όμως της εξέλιξης των ουρανίων σωμάτων είναι πλέον γνωστή. Κατά συνέπεια, ούτε ένας αστρονόμος δεν μπορεί πλέον να παραδεχτεί την ύπαρξη ενός κούφιου σώματος, δημιουργημένου έτσι από τη φύση. Εάν το σώμα είναι κούφιο, τότε έχει υποβληθεί σε κάποια τεχνική επεξεργασία.
    Ακόμη και ο συντηρητικός, κατά τη γνώμη μας, αλλά διάσημος επιστήμονας, του πανεπιστημίου του Κόρνελ, ο Καρλ Σάγκαν, είναι σύμφωνος σε αυτό το πράγμα. Πριν από μερικά χρόνια (από το 1979) ο Δρ. Σάγκαν συνεργάστηκε με ένα Σοβιετικό συνάδελφό του, μέλος της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών, τον Δρ. Ιωσήφ Σκλόφσκυ, για τη συγγραφή μίας αστρονομικής τριλογίας. Ο Δρ. Σκλόφσκυ είχε παραδεχτεί στην αρχή της δεκαετίας του 1960 πως οι δορυφόροι του Άρη είναι κούφιοι στο εσωτερικό τους και κατά συνέπεια δεν αποκλείεται να επρόκειται για πανάρχαιους διαστημικούς σταθμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ο Καρλ Σάγκαν συμφώνησε μαζί του λέγοντας: “Ένας φυσιολογικός δορυφόρος δεν μπορεί να είναι κούφιος στο εσωτερικό του.”
    Βλέπουμε λοιπόν, ότι με άμεσο ή έμμεσο τρόπο ακόμη και οι διασημότεροι αστρονόμοι της εποχής μας παραδέχονται το συλλογισμό πως εάν η Σελήνη είναι κούφια στο εσωτερικό της, τότε πρόκειται για τεχνητό ή τεχνητά μετασκευασμένο ουράνιο σώμα! Αλλά η παραδοχή αυτή μας φέρνει και πάλι στη θεωρία των Βαζίν-Στσερμπάκωφ.
    Σύμφωνα με τις μελέτες πυκνότητας που πραγματοποίησαν οι δύο Σοβιετικοί επιστήμονες, όλες οι ενδείξεις υποδεικνύουν πως κατά πάσα πιθανότητα η Σελήνη είναι κούφια! Και σημειώνουν: “Είναι αυτονόητο πως η κατασκευή ενός τεχνητού δορυφόρου απαιτεί κενό στο εσωτερικό του… Στη συγκεκριμένη περίπτωση βρισκόμαστε εμπρός σε ένα πανάρχαιο διαστημόπλοιο, που ο κενός εσωτερικός του χώρος ήταν γεμάτος καύσιμα για την τροφοδοσία των μηχανών του”
    Οι Βαζίν και Στσερμπάκωφ υπογραμμίζουν ότι μόνο η μελέτη της πυκνότητας της Σελήνης αρκεί για να υποδείξει ότι στο εσωτερικό της είναι κούφια: ”Γιατί υπάρχει μια τόσο σημαντική διαφορά ειδικής βαρύτητας ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη; Μία λύση μόνο υπάρχει στο πρόβλημα. Η Σελήνη Κούφια! Εφόσον η διάμετρος της Σελήνης φτάνει στα 3460 χιλιόμετρα, αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για μία κούφια σφαίρα με πολύ λεπτά τοιχώματα…Στα 1959, ο καθηγητής Ιωσήφ Σκλόφσκυ εξέφρασε την ίδια άποψη σχετικά με τους δύο δορυφόρους του Άρη. Υποστήριξε, ύστερα από τις σχετικές μελέτες πυκνότητας, πως πρέπει να είναι κούφιοι και κατά συνέπεια τεχνητοί!”
    *Αργότερα ο Σκλόφσκυ αναθεώρησε την άποψή του και δήλωσε ότι οι δορυφόροι του Άρη μπορεί και να μην είναι κούφιοι.
    Όμως υπάρχει κάποια αξιόλογη επιστημονική ένδειξη πως η Σελήνη είναι κούφια και κατά συνέπεια …διαστημόπλοιο;
    Το παράξενο είναι πως οι ειδικοί επιστήμονες της ΝΑΣΑ, πολύ πριν την πραγματοποίηση του προγράμματος Απόλλων, διέθεταν στα χέρια τους μία τέτοια ένδειξη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ...Οι μελέτες σχετικά με την κίνηση της Σελήνης υποδεικνύουν ότι το εσωτερικό της είναι Κούφιο! Η ανακάλυψη αυτή με έπεισε τελικά πως η θεωρία των δύο Σοβιετικών επιστημόνων δεν είναι και τόσο “τρελή” από όσο φαινόταν αρχικά! Γιατί, είμαι υποχρεωμένος να ομολογήσω πως στην αρχή η επιχειρηματολογία των δύο Σοβιετικών δεν μου φάνηκε πειστική. Αρχικά θεώρησα τις παρατηρήσεις τους συμπτωματικές, παρά ενδεικτικές. Η ιδέα τους μου άρεσε σαν βάση για ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, το οποίο άρχισα μάλιστα να το γράφω. Αλλά δεν μπόρεσα να την πάρω από την αρχή στα σοβαρά. Κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Γουέλτερ Σάλιβαν με τίτλο με τίτλο: “Η Αμερικανική φυλή στη Σελήνη -1962”. Το βιβλίο με υπότιτλο “Η Ιστορία του προγτάμματος Απόλλων”, αντιπροσωπεύει μία συλλογή επιστημονικών άρθρων γύρω από τη Σελήνη και την προετοιμασία του Διαστημικού Προγράμματος που θα επακολουθούσε. Στο συναρπαστικό αυτό βιβλίο μελέτησα την ανάλυση του Δρ. Γκόρντον Μακ Ντόναλντ σχετικά με την κίνηση της Σελήνης, στην οποία έγραφε:
    “ Σύμφωνα με τη σχετική ανάλυση της κινήσεως της Σελήνης, την οποία πραγματοποίησε ένας διακεκριμένος επιστημονικός συνεργάτης της ΝΑΣΑ, υπάρχουν ενδείξεις ότι ο δορυφόρος μας είναι κούφιος”
    Βέβαια, όπως μας πληροφορεί το σχόλιο του Γουώλτερ Σάλλιβαν, ο Δρ. Μακ Ντόναλτν δεν θέλησε να αποδεχτεί τελικά το ίδιο το συμπέρασμα της μελέτης του, ότι δηλαδή η Σελήνη είναι κούφια! Ο διακεκριμένος αυτός αστρονόμος κατάλαβε αμέσως την αντίφαση που περιείχε το συμπέρασμά του, εφόσον σύμφωνα με τις δεδομένες αστρονομικές γνώσεις, δεν μπορεί να υπάρξει φυσιολογικός δορυφόρος χωρίς πυρήνα και με τεράστιους κενούς χώρους στο εσωτερικό του. Και ο Σάλλιβαν συμπληρώνει:
    “Ο Δρ. Μακ Ντόναλντ προτίμησε να υποθέσει πως κάποιο λάθος υπάρχει στις ενδείξεις ή στους υπολογισμούς”
    Στο περιοδικό “Αστροναυτική”-Φεβρουάριος 1962, ο ίδιος ο Μακ Ντόναλντ εξηγεί γιατί απέρριψε την υπόθεση της Κούφιας Σελήνης: “Το συμπέρασμα δεν είναι λογικό και κατά συνέπεια πρέπει να υπάρχουν σφάλματα είτε στις παρατηρήσεις, είτε στους αναλυτικούς υπολογισμούς”
    Έτσι ο Δρ. Μακ Ντόναλτντ, αντί να παραδεχτεί το συμπέρασμα της μελέτης του, προτίμησε να αναζητεί υπολογιστικά σφάλματα…
    …Όταν δάβασα για το εκπληκτικό συμπέρασμα του Δρ. Μακ Ντόναλντ συγκλονίστηκα! Μία εντελώς προκλητική σκέψη άρχισε να με κυνηγάει: Μήπως τελικά οι δύο Σοβιετικοί επιστήμονες έχουν δίκιο:Μήπως η Σελήνη είναι πράγματι κούφια και κατά συνέπεια ένα τεράστιο διαστημόπλοιο;…
    … Ο Δρ. Σήν Σόλομον του Τεχνολογικού ινστιτούτου της Μασαχουσέτης, υποστηρίζει ότι η αναλυτική μελέτη του πεδίου βαρύτητας της Σελήνης προσφέρει μία σειρά ενδείξεων πως το εσωτερικό της Σελήνης είναι κενό. Ο Δρ. Σόλομον δημοσίεψε τη μελέτη του στο περιοδικό Σελήνη και καταλήγει:
    “Η αποστολή του Όρμπιτερ σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη πλούτισε σημαντικά τις γνώσεις μας για το μαγνητικό πεδίο του δορυφόρου…Οι γνώσεις αυτές μας οδηγούν στην τρομακτική πιθανότητα πως η Σελήνη είναι κούφια!”
    Τρομακτική; Γιατί; Γιατί απλούστατα, εάν πράγματι η Σελήνη είναι κούφια, αυτό σημαίνει πως κάποιος την έσκαψε. Αλλά αυτός ο “κάποιος” δεν μπορεί να είναι άλλος από μία φυλή εξωγήινων λογικών και υπερπολιτισμένων όντων, που έσκαψε τα έγκατα της Σελήνης για να τη μεταμορφώσει σε ένα τεράστιο διαστημόπλοιο. Χωρίς αμφιβολία εάν η θεωρία των δύο Σοβιετικών αποδειχτεί σωστή, τότε η απόδειξή της θα αποτελέσει και τη μεγαλύτερη ανακάλυψη του ανθρώπινου γένους και της παγκόσμιας Ιστορίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Η ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΕΛΗΝΙΑΚΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ

    Όπως είδαμε πολύ πριν την έναρξη του προγράμματος Απόλλων, οι επιστήμονες γνώριζαν, με βάση τις μελέτες, τους υπολογισμούς και τα στοιχεία που τους έφεραν οι τεχνητοί δορυφόροι, πως η ανώμαλη πυκνότητα του σεληνιακού όγκου αποτελούσε μία ένδειξη ότι το εσωτερικό της Σελήνης είναι κενό. Πρόσθετες ενδείξεις στη διαπίστωση αυτή έφερε η μελέτη των εδαφολογικών δειγμάτων από την επιφάνεια της Σελήνης. Χάρη στις έξη επανδρωμένες πτήσεις, μέχρι την επιφάνεια της Σελήνης, συγκεντρώθηκαν τελικά περίπου 400 κιλά σεληνιακών πετρωμάτων. Ήξερα πως η μελέτη των πετρωμάτων αυτών θα οδηγούσε στη διαπίστωση της πυκνότητας του σεληνιακού εδάφους, αλλά και της ίδιας της Σελήνης σαν σύνολο. Έψαξα πολύ για να βρω τα αποτελέσματα των μελετών αυτών…
    …Οι συνηθισμένοι βράχοι της επιφάνειας της Γης έχουν πυκνότητα της τάξης των 2,7 έως 2,8. Κατά συνέπεια, οι βράχοι της Σελήνης θα έπρεπε να διαθέτουν πολύ μικρότερη πυκνότητα. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Αλλά εάν τα εξωτερικά πετρώματα της Σελήνης είναι τόσο πυκνά, πώς δικαιολογείται ο χαμηλός δείκτης πυκνότητας του συνόλου του δορυφόρου μας; Μόνον με έναν τρόπο. Πώς κάτω από την εξαιρετικά σκληρή επιφάνεια, υπάρχουν τεράστιοι κενοί χώροι, ή πώς ολόκληρη η Σελήνη είναι μία μεγάλη κούφια σφαίρα!!... Ήταν πράγματι μία ακόμα επιβεβαίωση των προηγούμενων διαπιστώσεων. Σκληρή στην επιφάνεια, κενή στο εσωτερικό. Η Σελήνη είναι πράγματι μία κούφια σφαίρα.
    Παρά το γεγονός τώρα ότι δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ επίσημες ανακοινώσεις σχετικά με την πυκνότητα των σεληνιακών πετρωμάτων, ο παλαίμαχος επιστημονικός συντάκτης Ρίτσαρντ Λιούις, ο οποίος διέθετε πολλές γνωριμίες στους ηγετικούς κύκλους της ΝΑΣΑ, κατάφερε να συγκεντρώσει μερικές πληροφορίες γύρω από την πυκνότητα των σεληνιακών πετρωμάτων. Στο βιβλίο του “Τα ταξίδια του προγράμματος Απόλλων”(1976), σημειώνει πως τα δείγματα πετρωμάτων που έφεραν στη Γη τα διαστημόπλοια Απόλλων 11 και 12, αποδείχτηκαν πυκνότερα από το έδαφος της Γης.
    Και θέτουμε το ερώτημα: Πώς μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Εάν υποθέσουμε πως η Σελήνη αποτελεί ένα συμπαγές σώμα-σύμφωνα με τις κλασικές θεωρίες- πώς είναι δυνατόν ο δείκτης πυκνότητας των σεληνιακών πετρωμάτων να είναι μεγαλύτερος από τον μέσο δείκτη πυκνότητας των πετρωμάτων της Γης; Πώς μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, τη στιγμή που όλες οι αστρονομίες του κόσμου μας βεβαιώνουν ότι η Σελήνη σαν σύνολο διαθέτει τη μισή πυκνότητα από τη Γη; Μόνο με έναν τρόπο εξηγείται το φαινόμενο. Στο εσωτερικό της Σελήνης πρέπει να υπάρχουν τεράστιοι κενοί χώροι που να εξισορροπούν τη μεγάλη πυκνότητα των εξωτερικών στρωμάτων. Η χημική διαπίστωση μας οδηγεί σε έναν αλάνθαστο μαθηματικό συλλογισμό. Και το συμπέρασμα του επιβεβαιώνεται από τα υπαρκτά δεδομένα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Η ΣΕΛΗΝΗ ΑΝΤΗΧΕΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΟΥΦΙΑ ΚΑΜΠΑΝΑ

    Μια άλλη ομάδα ενδείξεων προέρχεται από το εσωτερικό της ιδίας της Σελήνης. Χάρη στα επιστημονικά όργανα, οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ κατάφεραν να μάθουν πολλά για το εσωτερικό της Σελήνης. Πάνω στην επιφάνεια της τοποθετήθηκαν επιστημονικοί σταθμοί παρατηρήσεων. Ανάμεσα στα όργανά τους συμπεριλαμβάνοντο υπερευαίσθητοι σεισμογράφοι. Ο πρώτος σταθμός του είδους εγκαταστάθηκε από τους αστροναύτες του διαστημοπλοίου Απόλλων-11 στη Θάλασσα της Γαλήνης, και ο δεύτερος από το πλήρωμα του Απόλλων 11, στη Θάλασσα των Καταιγίδων. Οι σεισμογράφοι που χρησιμοποιήθηκαν στους σταθμούς αυτούς, ήταν τόσο ευαίσθητοι, ώστε κατέγραψαν ακόμη και τα βήματα των αστροναυτών στο έδαφος της Σελήνης.
    Για να μελετηθεί το εσωτερικό της Σελήνης, οι αστροναύτες του διαστημοπλοίου Απόλλλων 12 πραγματοποίησαν ένα σεισμογραφικό πείραμα. Μετά την εγκατάσταση του σταθμού παρατηρήσεων έβαλαν σε λειτουργία ένα σεισμογράφο, ο οποίος συνδεμένος με ένα πομπό αναμετέδιδε τις καταγραφές του, τόσο στο κύριο διαστημόπλοιο, που ήταν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, όσο και στους διαστημικούς σταθμούς της Γης. Στη συνέχεια, οι αστροναύτες, αφού συμπλήρωσαν τις εργασίες τους, ανέβηκαν στη σεληνάκατο κι επέστρεψαν στο διαστημόλοιο. Μόλις εξασφάλισαν την επιστροφή τους ελευθέρωσαν τη σεληνάκατο και την άφησαν να πέσει με ορμή πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης. Με άλλα λόγια προκάλεσαν ένα τεχνητό σεισμό.
    Οι παλμικές δονήσεις από τη σύγκρουση της σεληνακάτου με το έδαφος της Σελήνης καταγράφτηκαν από το σεισμογράφο. Το πείραμα πέτυχε απόλυτα, αλλά από εδώ και πέρα άρχισαν οι πονοκέφαλοι για τους επιστήμονες της Γης. Οι τελευταίοι παρατήρησαν κατάπληκτοι πως οι δονήσεις που προκάλεσε η σύγκρουση αυξήθηκαν προοδευτικά κι έφτασαν στο αποκορύφωμά τους, κι ύστερα έσβησαν αργά-αργά! Η περίοδος των διαφόρων φάσεων ήταν εντυπωσιακή και αδιανόητη, εφόσον κάτι τέτοιο, δεν παρατηρήθηκε 8 ολόκληρα λεπτά για να φτάσουν στο αποκορύφωμα, ενώ για να σταματήσουν εντελώς απαιτήθηκε μία ολόκληρη ώρα. Μάλιστα αναφέρθηκε πως οι ανεπαίσθητες δονήσεις συνεχίστηκαν και μετά το διάστημα της μία ώρας.
    Η σεληνάκατος συγκρούστηκε με το σεληνιακό έδαφος σε απόσταση 65 περίπου χιλιομέτρων από τον κοσμογράφο. Οι καταγραφές του τελευταίου προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση στους επιστήμονες, γιατί ποτέ δεν είχαν παρατηρήσει κάτι τέτοιο στη Γη.
    Η σύγκρουση συνέβη στις 4.15’ π.μ. ώρα Γκρήνουιτς στις 20 Νοεμβρίου 1969. Στις 4.30’ είχε προγραμματιστεί μία τηλεοπτική συζήτηση για τα αποτελέσματα της αποστολής, με τους επιστήμονες της ΝΑΣΑ. Οι σεισμολόγοι της τελευταίας μόλις έφτασαν στον τηλεοπτικό σταθμό από τα εργαστήριά τους, πληροφόρησαν το κοινό πως η Σελήνη εξακοουθούσε να αντηχεί! Ο προϊστάμενος της σεισμολογικής υπηρεσίας της ΝΑΣΑ, Μόρις Έγουιν, ομολόγησε πως αγνοούσε το λόγο της παράξενης σεισμογραφικής συμπεριφοράς της Σελήνης.
    “Προτιμώ να μην προχωρήσω σε εξηγήσεις αυτή τη στιγμή. Είναι προτιμότερο να ελεγχθούν πρώτα και άλλα στοιχεία. Το μόνο που μπορώ να πω για την ώρα, είναι ότι ένα απλό χτύπημα στην καμπάνα μιας εκκλησίας αντηχεί περίπου 30 λεπτά της ώρας!!” , δήλωσε ο Έγουιν!
    Κι όμως! Η Σελήνη αντηχούσε για 60 λεπτά της ώρας ή και περισσότερο, πράγμα που δεν μπορούσε να προβλέψει ο Έγουιν τη στιγμή που έκανε την παραπάνω δήλωση. ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Από τη μεριά του, ο Φρανκ Πρες του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης ήταν πιο σαφής:
    “΄Εχει συχνά αποδειχτεί ότι όποιος βιάζεται να μιλήσει για τέτοια θέματα κάνει συνήθως σφάλματα. Ωστόσο μπορώ να δηλώσω αυτή τη στιγμή υπεύθυνα ότι κανείς από εμάς δεν παρατήρησε ποτέ κάτι ανάλογο στις σεισμογραφικές παρατηρήσεις που γίνονται στη Γη. Το σεισμογραφικό πείραμα, που πραγματοποιήσαμε πριν από λίγο στη Σελήνη, έφερε εντελώς απρόσμενα αποτελέσματα. Κανείς από εμάς δεν περίμενε να κρατήσει η δόνηση περισσότερο από 30’λεπτά. Κι όμως συνεχίζεται και ίσως ξεπεράσει την ώρα! Πρόκειται για μία νέα συνταρακτική ανακάλυψη σε ό,τι αφορά τη φύση της Σελήνης, και ομολογώ πως οι συνάδελφοί μου και εγώ δεν την περιμέναμε…”
    Στο σημείο αυτό πρέπει να παρατηρήσουμε πως η παράξενη σεισμολογική συμπεριφορά της Σελήνης δικαιολογείται και πάλι θαυμάσια από την οπτική της θεωρία των Βάζιν και Στσερμπάκωφ. Εάν το εσωτερικό της Σελήνης είναι κενό, και εάν το κενό αυτό περιβάλλεται από ένα τεράστιο μεταλλικό φλοιό, που βρίσκεται σε βάθος αρκετών χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης, τότε οι δονήσεις που προκάλεσε η πτώση της σεληνακάτου, ισοδυναμούν με το χτύπημα πάνω στην επιφάνεια μιας μεγάλης μεταλλικής καμπάνας. Οι δονήσεις που θα προκαλούσε το χτύπημα αυτό , θα κρατούσαν παραπάνω από μισή ώρα. Όπως και πράγματι συνέβη…
    Βέβαια οι επιστήμονες πρότειναν διάφορες θεωρίες, αλλά καμία από αυτές δεν προσέφερε ικανοποιητικές εξηγήσεις.
    Ο Δρ. Πρες του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης, ήταν από τους πρώτους που πρότειναν μία εξήγηση. Υπέθεσε πως η σεληνάκατος χτύπησε πάνω στα χείλη ενός γκρεμού και πως οι δονήσεις δεν ήταν τίποτα άλλο από τους βράχους και τις πέτρες που παρασύρθηκαν στο βάραθρο!!
    Βέβαια η εξήγηση αυτή δεν ανταποκρίνεται τέλεια στη σεισμογραφική καταγραφή. Η τελευταία έδειξε μία έξαρση οκτώ λεπτά μετά τη σύγκρουση και στη συνέχεια αποδυναμώθηκε με σταθερό ρυθμό. Χρειάστηκαν 20 ολόκληρα λεπτά για να πέσουν τα κύματα των δονήσεων κάτω από το μισό της έξαρσης. Αλλά συνέχισαν να καταγράφονται για άλλη μία ώρα. Δεν μπορούμε λοιπόν μιλήσουμε για βράχους που κυλούν σε βάραθρο από το χείλος κάποιου γκρεμού!
    Ένας άλλος επιστήμονας υποστήριξε πως η σύγκρουση της σεληνακάτου στο έδαφος της Σελήνης, τίναξε ψηλά πέτρες και χώματα, τα οποία χρειάστηκαν περίπου μία ώρα για να ξαναπέσουν. Ένας τρίτος υπέθεσε πως την όλη φασαρία την έκανε η σεληνάκατος. “Σαν μία άδεια μεταλλική σφαίρα έπεσε με ορμή πάνω στην επιφάνεια και άρχισε να αναπηδάει δεξιά κι αριστερά για μία ολόκληρη ώρα, μέχρι να καθίσει εν τέλει στο σεληνιακό έδαφος, δεδομένου ότι η σεληνιακή βαρύτητα είναι πολύ μικρή!”
    Τα Ἑπιστημονικά Νέα πάντως του Νοεμβρίου 1969 απέρριψαν όλες αυτές τις εξηγήσεις:
    “Καμία από τις θεωρίες που πρότειναν οι διάφοροι επιστήμονες δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις καταγραφές του σεισμογράφου, που ομολογούμε είναι πολύ εντυπωσιακές!”
    Μετά το συναρπαστικό πείραμα του Απόλλων 12, οι σεισμολόγοι και οι άλλοι επιστήμονες περίμεναν με αγωνία το επόμενο. Πράγματι, ο τρίτος όροφος του διαστημοπλοίου βγήκε από την τροχιά γύρω από τη Γη και με τηλεκατευθυνόμενη εντολή στράφηκε προς τη Σελήνη. Η πτώση του επάνω στο έδαφός της ισοδυναμούσε με μία έκρηξη 11 τόνων ΤΝΤ. Έπεσε 139 περίπου χιλιόμετρα απόσταση από το σημείο που βρίσκονταν οι σεισμογράφοι του Απόλλων 12.
    Αυτή τη φορά, η διάρκεια των δονήσεων ήταν πολύ μεγαλύτερη. 3 ολόκληρες ώρες! Ή μάλλον 3 ώρες και 20’λεπτά για την ακρίβεια! Σύμφωνα με τις σεισμογραφικές πληροφορίες, οι δονήσεις δεν έφτασαν σε βάθος μεγαλύτερο από 30-35 χιλιόμετρα στο εσωτερικό της Σελήνης. Και πάλι οι επιστήμονες έμειναν κατάπληκτοι. Αναζήτησαν θεωρίες για την εξήγηση του φαινομένου, αλλά καμιά δεν μπόρεσε να τους ικανοποιήσει.
    Αντίθετα, το φαινόμενο είναι απόλυτα φυσιολογικό από την άποψη της σοβιετικής θεωρίας. Εάν επαναλάβετε το πείραμα με μία μεγάλη μεταλλική σφαίρα, κούφια στο εσωτερικό της, θα διαπιστώσετε ότι θα συμπεριφερθεί ακριβώς όπως και η Σελήνη…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. …Παρ’ όλες τις έρευνες οι ακαδημαϊκοί επιστήμονες δεν μπορούν να παραδεχτούν πως η Σελήνη είναι κούφια στο εσωτερικό της, ή τουλάχιστον στο κέντρο της. Οι περισσότεροι επιμένουν, παρά τις σεισμολογικές ενδείξεις, πως ο πυρήνας της Σελήνης είναι μία συμπαγής μάζα. Εάν η σοβιετική θεωρία ανταποκρίνεται στην αλήθεια, τότε στο εσωτερικό της Σελήνης υπάρχουν τεράστιοι κενοί χώροι, που φιλοξενούν κάθε λογής εγκαταστάσεις… Αλλά για την επιβεβαίωση αυτής της θεωρίας απαιτούνται αποδείξεις. Οι σεισμογραφικές ενδείξεις δεν αρκούν για να πείσουν τους ακαδημαϊκούς επιστήμονες.
    Το πρόβλημα με τους σεισμογράφους που τοποθετήθηκαν στη Σελήνη από τους αστροναύτες, είναι πως βρίσκονται σε σχετικά μικρές αποστάσεις μεταξύ τους. Γι αυτό το λόγο οι ενδείξεις τους δεν μπορούν να αποδείξουν καθοριστικά πως στο εσωτερικό της Σελήνης υπάρχουν κενά. Η μικρή απόσταση κάνει να συγχέονται τα πρωταρχικά με τα δευτερεύοντα κύματα των δονήσεων κι έτσι τα θετικά συμπεράσματα αποκλείονται.
    Εάν το κέντρο της Σελήνης είναι κούφιο, τότε τα πρωταρχικά κύματα θα σβήσουν εκεί και τα δευτερεύοντα θα κάνουν τον κύκλο της εξωτερικής επιφάνειας. Η χρονική διαφορά ανάμεσα στην καταγραφή των δύο ειδών κυμάτων, θα αποτελέσει την καθοριστική απάντηση, στο ερώτημα εάν η Σελήνη είναι κούφια ή όχι!
    Παράλληλα γεννιέται κι ένα άλλο ερώτημα: Υπάρχει τελικά κάποιος πυρήνας στη Σελήνη; Ο Ρίτσαρντ Λιούις γράφει ότι οι περισσότεροι από τους επιστήμονες δεν παραδέχονται την ύπαρξη ενός τέτοιου πυρήνα, εξαιτίας του χαμηλού δείκτη πυκνότητας της Σελήνης. Από την άλλη μεριά όμως, ορισμένοι γεωφυσικοί διαφωνούν μαζί τους.
    Ίσως την τελική απάντηση να την έδινε μία μεγάλη δόνηση στη Σελήνη, δημιουργημένη από την πτώση κάποιου μετεωρίτη. Αλλά και σε αυτό το σημείο οι επιστήμονες στάθηκαν τυχεροί! Στις 13 Μαΐου 1972, ένας μεγάλος μετεωρίτης συγκρούστηκε με την επιφάνεια της Σελήνης. Η σύγκρουση ισοδυναμούσε με την έκρηξη 200 τόνων ΤΝΤ. Κατά παράξενο τρόπο όμως καταγράφτηκαν πρωταρχικά κύματα αλλά όχι δευτερεύοντα.
    Ο Δρ. Λάθαμ σχολίασε την απρόσμενη εξέλιξη ως εξής: “Περιμέναμε την αντανάκλαση του σεισμικού κύματος από τον Πυρήνα της Σελήνης. Αλλά δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Και οι επιστήμονες αγνοούν τον λόγο.”
    Γιατί; Μήπως επειδή δεν υπάρχει πυρήνας στη Σελήνη όπως υποστήριξε ο Δρ. Γιούρευ; Ή μήπως γιατί η Σελήνη είναι κούφια, όπως λένε οι δύο Σοβιετικοί επιστήμονες;
    Ο Δρ. Γιούρεϋ είπε: “Τα σεισμικά κύματα απορροφήθηκαν από τα μαλακά στρώματα μάζας, που βρίσκονται στο κέντρο της Σελήνης και γι αυτό το λόγο δεν παρατηρήσαμε το φαινόμενο της αντανάκλασης.”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Όμως το ίδιο ακριβώς θα συνέβαινε εάν η Σελήνη είναι κούφια! Πώς θα διαπιστωθεί η διαφορά; Μήπως όλες οι δυσκολίες ξεκινού από το γεγονός ότι η Σελήνη δεν είναι ένας φυσιολογικός δορυφόρος; Σύμφωνα με την άποψη του Ίρβιγκ Μίτσελσον, που διατυπώνεται στο βιβλίο του “Ο άνθρωπος στη Σελήνη” (1969), “το παράξενο με τη Σελήνη είναι πως ενώ εδώ και τρεις αιώνες γνωρίζουμε με ακρίβεια τις λεπτομέρειες της περιστροφικής της κίνησης, δεν μπορέσαμε ποτέ να καταμετρήσουμε τις στιγμές της αδράνειας”.
    Για ποιό λόγο; Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνάμε ότι πως εάν η Σελήνη είναι πραγματικά ένα διαστημόπλοιο, τότε πρέπει να κρύβει στο εσωτερικό της κάθε λογής τεχνητές κατασκευές… Κατά συνέπεια, τα σεισμικά κι αντανακλαστικά κύματα δεν πρόκειται ποτέ να καταγραφτούν με απόλυτη σαφήνεια. Κι όπως είδαμε, αυτό ακριβώς συμβαίνει! Η παράμετρος της αδράνειας του σώματος, η οποία έχει μεγάλη σημασία για την κατανόηση της διανομής των υλικών στο εσωτερικό της Σελήνης, υπολογίστηκε στην τάξη των 0,6, πράγμα που αποδεικνύει ότι το σώμα είναι κούφιο. Οι επόμενες μελέτες όμως, οδηγήθηκαν στη σύγχυση, εφόσον δεν θέλησαν να παραδεχτούν αυτή την αλήθεια. Αλλά και πάλι σημειώνουμε πως μία σειρά από τεχνητές κατασκευές στο εσωτερικό έχουν τη δυνατότητα να συγχέουν τις ενδείξεις και τους υπολογισμούς. Και το γεγονός αυτό πρέπει να συνυπολογίζεται σε κάθε μελέτη για τη δομή της Σελήνης.
    Από την άλλη μεριά, υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ, εξετάζουν την περίπτωση της κούφιας Σελήνης πολύ σοβαρότερα απ’ όσο το παραδέχονται δημόσια. Σύμφωνα με την ομολογία του Δρ. Φαρούκ Ελ Μπάζ, πρώην επιστημονικού συνεργάτη της ΝΑΣΑ και σήμερα (1979) διευθυντή του τμήματος διαστημικών ερευνών του Ινστιτούτου Σμιιθσόνιαν, οι αρχές της ΝΑΣΑ υποψιάστηκαν το ενδεχόμενο της κούφιας Σελήνης και πραγματοποίησαν μία σειρά πειραμάτων για να το αποδείξουν ή να το απορρίψουν. Ο Δρ. Φαρούκ Ελ Μπαζ υποστηρίζει ότι τα αποτελέσματα των πειραμάτων αυτών κρατήθηκαν απόρρητα από τη ΝΑΣΑ και δε δόθηκαν ποτέ στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με τα λόγια του Ελ Μπαζ…“Κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης πρέπει να υπάρχουν τεράστιοι κενοί χώροι ή σπηλιές. Μια σειρά πειραμάτων της ΝΑΣΑ απέβλεπαν ακριβώς στον εντοπισμό τους! ” (Σάγκα, Μάρτιος 1974)
    Αλλά εδώ μπαίνει ένα σημαντικό ερώτημα: Εάν πράγματι η ΝΑΣΑ, όπως λέει ο δρ. Ελ Μπάζ, πραγματοποίησε πειράματα και έρευνες για τον εντοπισμό κενών χώρων και σπηλαίων στο εσωτερικό της Σελήνης, γιατί κρατάει μυστικό το γεγονός και απόρρητα τα αποτελέσματα; Γιατί όλη αυτή η μυστικότητα; Μήπως η ΝΑΣΑ και η κυβέρνηση υποψιάστηκαν την παρουσία εξωγήινων βάσεων μέσα στις σπηλιές αυτές; Μήπως τελικά δεν πρόκειται για σπηλιές, αλλά για έναν τεράστιο κατοικήσιμο χώρο, στη θέση που βρισκόταν πριν εκατομμύρια χρόνια ο πραγματικός πυρήνας της Σελήνης; Και τί υπάρχει σε αυτό τον χώρο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. “…Αλλά αφού τα πυκνότερα στρώματα βρίσκονται στην επιφάνεια και τα αραιτότερα στο εσωτερικό, αυτό πράγματι μας αφήνει να υποθέσουμε ότι εκεί ακριβώς κρύβονται τεράστιοι κενοί χώροι. Εάν πρόκειτο όμως για φυσικό δορυφόρο, εδώ δημιουργούνται προβλήματα από την θέση της αστροφυσικής, γιατί κατά Αυτήν, ένα σώμα με σκληρό κέλυφος και κούφιο στο εσωτερικό του, δε θα μπορούσε να διατηρεί θεωρητικά τη θέση του στο διάστημα. Έτσι οι επιστήμονες πιστεύουν πως είτε κάποιο λάθος υπάρχει στους υπολογισμούς των γεωφυσικών μελετών, είτε πρέπει να αναθεωρήσουμε ριζικά τις γνώσεις μας σχετικά με τους νόμους της αστροφυσικής” – Ίρβινγκ Μίτσελσον “Ὁ Άνθρωπος στη Σελήνη”
    Βέβαια η απάντηση στους προβληματισμούς του Μίτσελσον βρίσκεται στα στοιχεία της θεωρίας των δύο Σοβιετικών. Γιατί η παράξενη και αδικαιολόγητη συμπεριφορά της Σελήνης εξηγείται μόνο εάν παραδεχτούμε ότι το σώμα αυτό δεν είναι απόλυτα φυσιολογικό, αλλά έχει υποστεί μία ειδική τεχνολογική επεξεργασία η οποία το μετέτρεψε σε ένα τεράστιο διαστημόπλοιο…
    Πράγματι σύμφωνα με τους αστροφυσικούς νόμους που διατυπώσαμε μέχρι τώρα, η Σελήνη δε θα έπρεπε να βρίσκεται στη θέση της!! Αυτό θα συνέβαινε και πράγματι συμβαίνει, μόνο εάν η Σελήνη λογαριαστεί ως ένα μη απόλυτα φυσικό σώμα, με πυκνή επιφάνεια και κούφιο εσωτερικό! Και το κούφιο εσωτερικό υπάρχει! Η πυκνή εξωτερική επιφάνεια, υπάρχει επίσης! Αλλά ανάμεσα τους υπάρχει και κάτι άλλο. Ένα εσωτερικό πανίσχυρο μεταλλικό κέλυφος καλυμένο κυρίως από τιτάνιο(!) και το στοιχείο 115, το οποίο ισορροπεί τη Σελήνη και τη διατηρεί στην τροχιά της!! Πράμγατι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗΤΗ!

     Τί είναι ακριβώς οι παράξενες κυκλικές “σκοτεινές περιοχές” της Σελήνης και γιατί η διάταξή τους δε μοιάζει να είναι τυχαία;
     Γιατί η αθέατη όψη της Σελήνης είναι τόσο διαφορετική από την ορατή; Γιατί δεν υπάρχουν θάλασσες στην αθέατη όψη;
     Γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί κρατήρες στη Σελήνη σε μία ομοία θέση με αυτή της Γης στην οποία η Γη εμφανίζει σπάνια κρατήρες και πτώση μετεωριτών; Γιατί το βάθος τεράστιων κρατήρων είναι τόσο μικρό;
     Γιατί οι σκοτεινές περιοχές είναι τόσο πλούσιες σε σπάνια μέταλλα, όπως σίδερο και τιτάνιο, τα οποία χρειάζονται πολύ υψηλες θερμοκρασίες για να λειώσουν και όμως βρίσκονται σε μία Μη ηφαιστειακή Σελήνη;
     Γιατί οι Σοβιετικοί επιστήμονες βασίστηκαν στα χαρακτηριστικά των “σκοτεινών περιοχών” για να υποστηρίξουν τη θεωρία τους ότι η Σελήνη είναι ένας πλανητοειδής μετασκευασμένος σε διαστημόπλοιο;
     Πώς έφτσαν οι επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι κάποτε η επιφάνεια της Σελήνης έφτασε στην ασσύληπτη θερμοκρασία των 2.200o C;
     Πώς εξηγούν οι επιστήμονες την παρουσία ενός τύπου σιδήρου στην επιφάνεια της Σελήνης το οποίο δεν σκουριάζει; Πώς εξηγούν το γεγονός ότι αδυνατούν να αναπαράγουν σε χημικά εργαστήρια κάποια από τα δείγματα της Σελήνης; Πώς τα πυκνότερα και βαρύτερα υλικά βρέθηκαν στην επιφάνεια δίχως ηφαιστειακή δραστηριότητα από πλευράς Σελήνης;
     Γιατί στην αθέατη πλευρά της Σελήνης το σκηνικό αλλάζει δίχως “σκοτεινές θάλασσες” από μέταλα;
     Και τέλος γιατί υπάρχουν ενδείξεις ότι στη Σελήνη μία “Άγνωστη Δύναμη” μεταμόρφωσε ριζικά την επιφάνειά της;

    Όταν τα πρώτα Σοβιετικά διαστημόπλοια πέταξαν πίσω από τη Σελήνη και φωτογράφισαν για πρώτη φορά την αθέατη όψη της, ο επιστημονικός κόσμος έμεινε κατάπληκτος με τη δημοσίευση των φωτογραφιών. Κανείς δεν πίστευε πραγματικά ότι η αθέατη όψη θα ήταν τόσο διαφορετική. Βέβαια, ακόμη και οι πιο τολμηροί δεν περίμεναν να δουν Σεληνανθρώπους και πόλεις, αλλά η δημοσίευση των σοβιετικών φωτογραφιών τους προβλημάτισε. Αναρίθμητα βουνά, απειράριθμοι κρατήρες και ελάχιστες θάλασσες λάβας.
    Γιατί όμως να λείπουν αυτές οι τεράστιες σκοτεινές εκτάσεις, τόσο γνωστές από την ορατή πλευρά; Το μυστήριο προβλημάτισε τους επιστήμονες, αλλά μέχρι σήμερα δεν μπόρεσαν να βρουν τη λύση του. Η αντίθεση αυτή ανάμεσα στις δύο πλευρές αναθεώρησε τη θεωρία της δημιουργίας των θαλασσών από προσκρούσεις μετεωριτών. Γιατί τα σώματα αυτά πρέπει χτυπούν τη σελήνη στην τύχη και όχι να …επιλέγουν τις πλευρές της. Κατά συνέπεια τα ίχνη από τις προσκρούσεις τους πρέπει να είναι μοιρασμένα σε ίσα περίπου μέρη. Έτσι λοιπόν επανεξετάστηκε η θεωρία της δημιουργίας των θαλασσών από τη λάβα του εσωτερικού πυρήνα της Σελήνης. Αλλά εδώ γεννήθηκαν νέα προβλήματα. Ένας πρόσθετος γρίφος από την αθέατη όψη ήταν το πλήθος των βουνών και των κρατήρων. Κι εδώ επανέρχεται το πρόβλημα των κρατήρων και του εντυπωσιακού μικρού τους βάθους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν -και ίσως πολύ σωστά- ότι οι περισσότεοροι κρατήρες γεννήθηκαν μετά από πτώση μετεωριτών. Ωστόσο το μέγεθός τους πρέπει να ήταν πολύ μεγάλο και η ορμή τους τεράστια, γιατί τα ανοίγματα που προκάλεσαν, μαρτυρούν συγκρούσεις ισοδύναμες με εκρήξεις πολλών μεγατόνων ΤΝΤ. Οι Σοβιετικοί επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι ένας μετεωρίτης, με μάζα ένα εκατομμύριο τόνους, διαθέτει δύναμη ίση με ατομική βόμβα του ενός μεγατόνου, δηλαδή 50 φορές μεγαλύτερη από τη βόμβα της Χιροσίμα. Κι όμως! Τέτοιοι μετεωρίτες έπεσαν επάνω στη Σελήνη και δημιούργησαν μικρούς ρηχούς κρατήρες!
    Η διαπίστωση αυτή προβλημάτισε πολύ τους επιστήμονες. Από τη μεριά τους, οι Βαζίν και Στσερμπάκωφ υποστηρίζουν πως η λύση του προβλήματος βρίσκεται μέσα στη Σελήνη! Οι περισσότεροι σεληνιακοί κρατήρες έχουν μεγάλη διάμετρο, αλλά πολύ μικρό βάθος. Κρατήρες με διάμετρο μεγαλύτερη από 150 χιλιόμετρα δεν ξεπερνούν το βάθος των 2 ή 3 χιλιομέτρων. Γιατί;
    Ποιό θα μπορούσε να είναι το αίτιο αυτού του παράξενου φαινομένου; Ο καθένας θα περίμενε από μετεωρίτες με διάμετρο 50 και 100 χιλιομέτρων κι εκρηκτική δύναμη δεκάδων μεγατόνων, να ανοίξουν βαθιές τρύπες στη σεληνιακή επιφάνεια. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει!
    Σύμφωνα με τους συντηρητικότερους υπολογισμούς, ένας μέτριος μετεωρίτης με διάμετρο περίπου 15 χιλιόμετρα, θα έπρεπε να βυθιστεί στην επιφάνεια της σελήνης σε απόσταση ίση με 4 ή 5 φορές τη διάμετρό του. Παρ’ όλ’ αυτά, ο πιο βαθύς γνωστός κρατήρας, ο Γκαγκάριν, με διάμετρο 300 περίπου χιλιόμετρα, έχει βάθος λιγότερο από 6 χιλιόμετρα. Οι περισσότεροι, όπως ο Κλαύδιος, με διάμετρο 233 χιλιόμετρα, έχουν βάθος γύρω στα 1-2 χιλιόμετρα. Κι όμως, η έκτασή τους είναι τέτοια που θα μπορούσε άνετα να χωρέσει μέσα τους, η Ελβετία και το Λουξεμβούργο. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία αμφιβολία για τον όγκο του σώματος που άνοιξε τον κρατήρα και την ασύλληπτη εκρηκτική του δύναμη. Αλλά το πρόβλημα είναι. Γιατί δεν προχώρησε βαθύτερα;
    Μία λύση, που πρότειναν αρκετοί επιστήμονες, υποστηρίζει ότι η δημιουργία των κρατήρων δεν οφείλεται σε πτώσεις μετεωριτών, αλλά σε ηφαιστειογενή δραστηριότητα. Από την άλλη μεριά, σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσαν οι αστροναύτες, υπάρχουν πολύ περισσότερες ενδείξεις για τη δημιουργία των κρατήρων από πτώσεις μετεωριτών. Ο Δρ. Χάρολντ Γιούρευ, από τους διασημότερους επιστήμονες και ειδικός στα προβλήματα της Σελήνης, απέδειξε με μια σειρά από ακλόνητα επιχειρήματα, πως το μεγαλύτερο μέρος των σεληνιακών κρατήρων έχει δημιουργηθεί από πτώσεις μετεωριτών.
    Για το πρόβλημα του βάθους των κρατήρων, οι Βαζίν και Στσερμπάκωφ υποστηρίζουν ότι η λύση βρίσκεται μέσα στην ίδια την Σελήνη και ειδικά στη διανομή των υλικών της. Σύμφωνα με την άποψη των δύο Σοβιετικών επιστημόνων, οι ρηχοί κρατήρες θα αποτελούσαν ένα πρόβλημα για κάποιον φυσιολογικό δορυφόρο. Αλλά η Σελήνη δεν είναι φυσιολογική! Πρόκειται για έναν μετασκευασμένο πλανητοειδή, ενισχυμένο με τεχνητά μέσα! Και υπογραμμίζουν:
    “Η εξωτερική επιφάνεια της Σελήνης είναι ενισχυμένη με μεταλλικούς δοκούς. Κάτω από την επιφάνεια αυτή υπάρχει το σκληρό μεταλλικό περίβλημα, πρακτικά αδιαπέραστο. Κατά συνέπεια, μόλις ένας μεγάλος μετεωρίτης χτυπήσει πάνω στην εξωτερική επιφάνεια, αυτή λειτουργεί σαν ελαστικός προφυλακτήρας. Δέχεται την πίεση του και στη συνέχεια την ανταποδίδει προς τα έξω, εφόσον στηρίζεται στο σκληρό αδιαπέραστο κέλυφος που βρίσκεται από κάτω της….”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Σύμφωνα με τους δύο επιστήμονες, οι “σκοτεινές περιοχές” ή οι “σεληνιακές θάλασσες” αποτελούν τμήματα του μεταλλικού κελύφους, ή την απάνω επιφάνεια των δοκών αντιστήριξης. Ένα μεγάλο μέρος από τα επιχειρήματα της πρωτότυπης σοβιετικής θεωρίας, βασίζεται ακριβώς στη μελέτη των θαλασσών. Άλλωστε, οι θάλασσες τράβηξαν την περιέργεια όλων των επιστημόνων του κόσμου και σε αυτές έστειλαν τις πρώτες επανδρωμένες αποστολές.
    Το μέγεθος των μεγάλων αυτών σκοτεινών εκτάσεων είναι, σε ορισμένες περιπτώσεις, εντυπωσιακό. Η Θάλασσα των καταιγίδων για παράδειγμα, είναι μεγαλύτερη από τη Μεσόγειο. Η Θάλασσα της Γαλήνης αντιπροσωπεύει την έκταση της Γαλλίας και της Αγγλίας μαζί! Και το μέγεθός τους γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακό έαν υπολογιστεί ότι η Σελήνη είναι πολύ μικρότερη από τη Γη. Το μέγεθός της φτάνει περίπου το ¼ του πλανήτη μας.
    Μια άλλη θάλασσα των Βροχών, ισοδυναμεί με την έκταση που περιλαμβάνεται ανάμεσα στο Μίτσιγκαν, στη Νότια Καρολίνα, στη Γεωργία, στο Αρκάνσας και στην Αϊόβα. Η διάμετρός της ξεπερνάει τα 1000 χιλιόμετρα. Παλαιότερα οι επιστήμονες πίστευαν ότι η Θάλασσα των Βροχών ήταν ένας τεράστιος κρατήρας που την άνοιξε ένας μετεωρίτης σε μέγεθος ίσο με εκείνο της Κύπρου…
    …Τη στιγμή που οι πρώτοι αστροναύτες πατούσαν το πόδι τους στη Σελήνη, οι επιστήμονες πίστευαν ότι θα μάθαιναν πλέον τη λύση για το αίνιγμα των θαλασσών. Τα αποτελέσματα όμως ήταν απογοητευτικά , γιατί τα στοιχεία και οι πληροφορίες, που έφεραν οι αστροναύτες, δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις κλασικές θεωρίες.
    Αντίθετα, οι Βαζίν και Στσερμπάκωφ, αντλώντας πληροφορίες από τα ίδια στοιχεία, έφτσαν στο συμπέρασμα πως οι θάλασσες είναι αποτέλεσμα της τεχνολογικής επεξεργασίας της Σελήνης. Πρόκειται για λάβα που αντλήθηκε από το εσωτερικό, όχι μόνο για να δημιουργηθεί ο κατάλληλος κατοικήσιμος χώρος, αλλά παράλληλα για να ενισχυθεί η εξωτερική επιφάνεια, έτσι που αντέχει στις προσκρούσεις των μετεωριτών.
    Οι δύο επιστήμονες γράφουν: “Οι λεγόμενες σεληνιακές θάλασσες δεν είναι τίποτα άλλο από ενισχύσεις του εξωτερικού φλοιού, που κατασκευάστηκαν χάρη στην άντληση της λάβας από τον πυρήνα. Η πρώτη φροντίδα των αγνώστων μηχανικών που μετέτρεψαν τη Σελήνη σε ένα τεράστιο διαστημόπλοιο, ήταν να την προστατέψουν από τις καταιγίδες των μετεωριτών. Γι αυτό το λόγο ενίσχυσαν με τις λεγόμενες θάλασσες την εξωτερική της επιφάνεια. Στην πραγματικότητα, οι θάλασσες αυτές δεν είναι τίποτα περισσότερο από εκρήξεις των δοκών αντιστήριξης, που ενίσχυσαν τα αδύνατα σημεία του φλοιού.”

    …Οι πρώτοι αστροναύτες που πήγαν στη Σελήνη έφεραν εδαφολογικά δείγματα από τη “θάλασσα της Γαλήνης”. Μετά τη λεπτομερή εξέτασή τους, οι επιστήμονες έμειναν κατάπληκτοι. Τα δείγματα αυτά περιείχαν σκληρά μέταλλα, όπως το τιτάνιο, πράγμα που σήμαινε ότι κάποτε στην επιφάνεια της Σελήνης επικρατούσαν υπερβολικές θερμοκρασίες.
    Οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ υπολόγισαν ότι ορισμένα μέρη της εξωτερικής επιφάνειας της Σελήνης πρέπει κάποτε να έφτασαν στη φανταστική θερμοκρασία των 4000ο Κελσίου. Διαφορετικά, δε θα μπορούσαν να λιώσουν τα μέταλλα που ανακαλύφτηκαν. Αλλά το ερώτημα είναι:Με ποιό τρόπο δημιουργήθηκαν τέτοιες θερμοκρασίες στην επιφάνεια της Σελήνης; Δυστυχώς οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να απαντήσουν. Μερικά από τα εδαφολογικά δείγματα περιείχαν δέκα φορές περισσότερο τιτάνιο από όσο τα αντίστοιχα πετρώματα που συναντάμε στη Γη. Κοντά στο τιτάνιο ανακαλύφτηκαν και άλλα σπάνια μέταλλα, όπως ζιρκόνιο, ύττριο, βηρύλλιο. Και τα μέταλλα αυτά έχουν σπάνιες ιδιότητες και λιώνουν μόνο σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Κι όμως! Βρέθηκαν και αυτά σε εκπληκτικά μεγάλες ποσότητες. Το επιστημονικό περιοδικό Σάιενς Νιούς (της 16ης Αυγούστου 1969), σημειώνει πως στα σεληνιακά πετρώματα ανακαλύφτηκε τιτάνιο, ύττριο και ζιρκόνιο, “σε ποσότητες απίστευτες για τα συνηθισμένα πετρώματα της Γης”
    Ο Δρ. Χάρολντ Γιούρεϋ ομολόγησε στους συναδέλφους του, πως τον “προβλημάτισε πολύ η χημική σύσταση των σεληνιακών πετρωμάτων και ιδιαίτερα η περιεκτικότητά τους σε τιτάνιο” (Χένρυ Κούπερ, “Τα πετρώματα της Σελήνης, 1970)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Αλλά ο δρ. Γιούρευ δεν ήταν ο μόνος. Όλοι οι επιστήμονες αντιμετώπισαν τον ίδιο γρίφο. Οι ίδιοι και ο Γιούρεϋ ανάμεσά τους, είχαν υποστηρίξει πριν από τις διαστημικές αποστολές πως η Σελήνη υπήρξε πάντα ένα ψυχρό σώμα, εξαιτίας του μικρού μεγέθους της και ανίκανη να συγκρατήσει αξιόλογες ποσότητες λάβας στον πυρήνα της. Αλλά με το δεδομένο των σεληνιακών δειγμάτων, οι επιστήμονες υποχρεώθηκαν να δικαιολογήσουν τον τρόπο που δημιουργήθηκαν οι μεγάλες αυτές θερμοκρασίες, απαραίτητες για την τήξη αυτών των σπάνιων μετάλλων…
    Ένας άλλος επιστήμονας που αναμίχθηκε στην υπόθεση των σεληνιακών πετρωμάτων, ήταν ο γεωχημικός Δρ. Ρός Τέυλορ, ο οποίος δήλωσε: ”Η ανάλυση των σεληνιακών πετρωμάτων μας έδειξε ότι εκτάσεις όσο το Τέξας, όπως είναι οι σεληνιακές θάλασσες, καλύπτονται από ένα στρώμα λάβας με απίστευτα μεγάλη περιεκτικότητα σε τιτάνιο. Αλλά, για να υπάρξει τέτοια λάβα, χρειάζονται οι κατάλληλες προϋποθέσεις και η σημαντικότερη από αυτές είναι μία αδιανόητα υψηλή θερμοκρασία, ακόμα και για τα δεδομένα της Γης. Κανείς ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν πίστεψε ότι η Σελήνη θα μπορούσε κάποτε να αναπτύξει θερμοκρασίες υψηλότερες από εκείνες της Γης” (“Τα Πετρώματα της Σελήνης”)
    ΤΙ θα μπορούσε λοιπόν να προκαλέσει τέτοιες θερμοκρασίες; “Φυσιολογικά”, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, υπογραμμίζουν οι επιστήμονες, χωρίς όμως και πάλι να αναζητούν τη λύση του προβλήματος σε μία εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Γιατί ακριβώς εδώ βρίσκεται το κλειδί του αινίγματος. Εάν αποδεχτούν τη θεωρία των δύο Σοβιετικών επιστημόνων για την τεχνητή μετασκευή της Σελήνης, τότε μπορούν και να υποθέσουν ότι τα σπάνια και σκληρά μέταλλα έλιωσαν με θερμοκρασίες που ανέπτυξαν τεχνητά μέσα, χάρη σε μία ανεπτυγμένη τεχνολογία, οι άγνωστοι αστροναύτες της Σελήνης.
    Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να καταφύγουμε σε μία τόσο “τρελή” και “απίστευτη” θεωρί; Όχι, πριν εξετάσουμε το ενδεχόμενο μίας άλλης θεωρίας, γνωστής πριν ακόμη από την έναρξη των διαστημικών προγραμμάτων για την εξερεύνηση του δορυφόρου μας…Η δομή και οι διαστάσεις της Σελήνης απέκλειαν το ενδεχόμενο μίας αξιόλογης ηφαιστειακής δραστηριότητας. Έτσι μία μεγάλη μερίδα επιστημών κατέληξε στο ενδεχόμενο του διαστημικού “βομβαρδισμού” της σεληνιακής επιφάνειας από γιγάντιους μετεωρίτες, αστεροειδείς, ή ακόμη και κομήτες.
    Θερμός υποστηρτικτής της θεωρίας αυτής υπήρξε ο Ζντένακ Κόπαλ της Αστρονομικής σχολής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ. Χάρη στα πρώτα δείγματα, που έφεραν μαζί τους οι αστροναύτες, ο Κόπαλ ανέπτυξε ακόμη περισσότερο, τη θεωρία του και τη δημοσίευσε σε ένα βιβλίο με τίτλο:”Η Σελήνη από την άποψη της Φυσικής και της Αστρονομίας” (1971). Σύμφωνα με τη θεωρία του Κόπαλ, οι σεληνιακές θάλασσες δεν είναι δυνατόν να δημιουργήθηκαν από τεράστιες ποσότητες λάβας, που ξεχύθηκαν από τον πυρήνα της Σελήνης, αλλά από συγκρούσεις μεγάλων μετεωριτών στην επιφάνειά της, συγκρούσεις που συνδυάστηκαν πιθανότατα με τη δράση ραδιενεργών στοιχείων, τα οποία προϋπήρχαν στη σεληνιακή επιφάνεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Μήπως λοιπόν ο Κόπαλ έχει δίκιο; Δυστυχώς όχι! Γιατί ποως είδαμε η θεωρία του βομβαρδισμού από μετεωρίτες έχει και αυτή τα αδύνατα σημεία της. Το σημαντικότερο από αυτά είναι βέβαια η διάταξη των θαλασσών πάξω στη σεληνιακή επιφάνεια. Στην ορατή όψη της Σελήνης, βλέπουμε 4 τεράστιες θάλασσες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο της συνολικής επιφάνειας, ενώ στην αθέατη όψη οι θάλασσες απουσιάζουν σχεδόν εντελώς. Ένα σώμα όμως όπως η Σελήνη, που περιστρέφεται συνεχώς και δέχεται ξαφνικά το βομβαρδισμό μίας σειράς από τεράστιους μετεωρίτες, γιατί να χτυπηθεί από αυτούς μόνο στη μία πλευρά;…
    Στα 1976 ο Κόπαλ δημοσίευσε ένα δεύτερο βιβλίο με τίτλο: “Η Σελήνη μετά τις ανακαλύψεις του Προγράμματος Απόλλων”. Ο έντιμος αυτός επιστήμονας, κάτω από το φως των νέων ενδείξεων, άρχισε να αναθεωρεί την παλαιότερη θεωρία του για τη δημιουργία των θαλασσών από βομβαρδισμό μετεωριτών. “Δεν αποκλείεται να εγκαταλείψουμε κάποτε την ιδέα του βομβαρδισμού της σεληνιακής επιφάνειας από τεράστιους μετεωρίτες και να αναζητήσουμε τη λύση του προβλήματος σε άλλα αίτια. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι ίσως η διαφυγή τεράστιων ποσοτήτων λάβας από τον πυρήνα της Σελήνης…Βέβαια, μία τέτοια ιδέα συναντά μεγάλα προβλήματα, γιατί είναι δύσκολο να εξηγηθεί ο μηχανισμός που έφερε στην επιφάνεια τόσο μεγάλες ποσότητες λάβας…”
    Στη συνέχεια αποδεικνύει πως η διαμόρφωση των σεληνιακών δειγμάτων αποτελεί από μόνη της μία μαρτυρία, ότι τα πετρώματα αυτά, που βρίσκονται τώρα στην επιφάνεια, ξεκίνησαν κάποτε από βάθη 150 χιλιομέτρων. Αλλά ένα τέτοιο βάθος βρίσκεται πολύ χαμηλότερα από τα “ηφαιστειακά αποθέματα” ακόμα και της Γης! Και ο Κόπαλ καταλήγει:
    “Για να αντληθούν τέτοιες ποσότητες λάβας από το εσωτερικό της Σελήνης, απαιτούνται τεράστιες ποσότητες διαθέσιμης ενέργειας. Δυστυχώς, για την ώρα, δεν είμαστε σε θέση να υποθέσουμε που βρέθηκε η ενέργεια αυτή!...”
    Πραγματικά η θεωρία της “τεχνητής Σελήνης”, είναι η μόνη που λύνει όλα τα προβλήματα, όσο γελοία και απλοϊκή και αν φαίνεται. Αλλά υπάρχουν ενδείξεις για την αληθοφάνειά της, πέρα από το γεγονός πως προσφέρει λογικές λύσεις σε όλα τα προβλήματα. Γιατί εάν την παραδεχτούμε μόνο και μόνο επειδή δεν μπορούμε να βρούμε μια άλλη θεωρία που να πλαισιώνει όλα τα στοιχεία, έχουμε ήδη αποτύχει. Οι θεωρίες στηρίζονται σε αποδείξεις ή τουλάχιστον σε θετικές ενδείξεις. Το παράξενο είναι ότι μια τέτοια ένδειξη υπάρχει!
    Όπως είπαμε ήδη, οι σκοτεινές περιοχές της Σελήνης, γνωστές με την ονομασία “σεληνιακές θάλασσες”, είναι πλούσιες σε σπάνια υλικά και ιδιαίτερα σε τιτάνιο, ένα μέταλλο που χρησιμοποιείται για τις εξαιρετικές του ιδιότητες στην κατασκευή των υπερηχητικών αεροπλάνων και των διαστημοπλοίων. Αλλά η ανακάλυψη του τιτανίου στα σεληνιακά πετρώματα, ήταν μόνο η αρχή! Στη συνέχεια, όταν οι επιστήμονες άρχισαν να μελετούν με κάθε λεπτομέρεια τα 400 περίπου κιλά πετρωμάτων, που έφεραν συνολικά μαζί τους, οι διαστημικές αποστολές προχώρησαν σε ακόμη πιο συνταρακτικές ανακαλύψεις! Με άλλα λόγια, στα σεληνιακά δείγματα βρήκαν μόρια από καθαρά μέταλλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. ...Το Κέντρο Ερευνών της General Electric έκανε πρώτο, με μία δημοσίευση, την αποκάλυψη ότι στα σεληνιακά δείγματα βρέθηκαν μόρια από καθαρό σίδερο! Η δημοσίευση προκάλεσε σάλο και πολλοί επιστήμονες αμφισβήτησαν την αξία των αναλύσεων του Κέντρου Ερευνών. Γιατί από επιστημονική άποψη, είναι αδύνατη η ύπαρξη καθαρών μορίων στη Φύση. Ωστόσο, η ανακάλυψη επιβεβαιώθηκε ύστερα από μία νέα ανάλυση που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλευ στην Καλιφόρνια (New York Times, 7 Ιανουάριου 1970)
    Ποιά ήταν η προέλευση αυτών των μορίων; Μήπως έφτασαν στην σεληνιακή επιφάνεια από μετεωρίτες; Όχι απαντούν οι ειδικοί. Και ο Τζων Νόμπλ Ουίλφροντ, επιστημονικός συντάκτης της εφημερίδος New York Times, υπογραμμίζει: “Τα μόρια καθαρού σιδήρου, που βρέθηκαν στα σεληνιακά δείγματα, είναι αδύνατον να προέρχονται από μετεωρίτες. Στους μετεωρίτες το σίδερο εμφανίζεται πάντα σε κράμα με νικέλιο!”
    Την ίδια εποχή, οι Σοβιετικοί έστειλαν στην επιφάνεια της Σελήνης μία σειρά από αυτόματα μηχανήματα (Ζοντ 16-20), που πήραν επίσης δείγματα του σεληνιακού εδάφους. Και στα δείγματα αυτά, σύμφωνα με την ανακοίνωση της σοβιετικής κυβέρνησης, βρέθηκαν μόρια καθαρού σιδήρου. Τον Αύγουστο του 1976, μία νέα σοβιετική αποστολή έφερε καινούργια δείγματα από τη Σελήνη και συγκεκριμένα από τη Θάλασσα των Κρίσεων. Η επίσημη ανακοίνωση, εκτός από την επιβεβαίωση της ανακάλυψης καθαρών μορίων σιδήρου, προσέθεσε και μία συνταρακτική λεπτομέρεια: Το είδος του καθαρού σιδήρου που βρέθηκε στα σεληνιακά δείγματα, δεν σκουριάζει! Το τηλεγράφημα του Accosiated Press, που αναμετέδωσε το μήνυμα, έγραφε τα εξής:
    “Υπογραμμίζοντας τη σημασία των σεληνιακών εδαφολογικών δειγμάτων, ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην Pravda (επίσημο όργανο της σοβιετικής κυβέρνησης), αποκάλυψε ότι ανάμεσα στα δείγματα που μεταφέρθηκαν από τη Σελήνη, χάρη στα αυτόματα μηχανήματα που στάλθηκαν εκεί στα 1970, ανακαλύφτηκαν μόρια καθαρού σιδήρου που δεν σκουριάζει. Αλλά ο καθαρός σίδηρος που δεν σκουριάζει, είναι κάτι εντελώς άγνωστο στη Γη. Και επιπλέον είναι αδύνατον να παραχθεί εργαστηριακά και βιομηχανικά. Οι φυσικοί και οι άλλοι ειδικοί επιστήμονες, δεν μπορούν να δεχτούν την ύπαρξη παρόμοιας ποιότητας σιδήρου, εάν δεν έχει υποστεί προηγουμένως κάποια τεχνική επεξεργασία. Αλλά μία τέτοια επεξεργασία βρίσκεται για την ώρα, έξω από τις δυνατότητες της τεχνολογίας της Γης. Καθαρός σίδηρος, που δεν σκουριάζει, είναι αδύνατον να υπάρξει από μόνος του στη φύση”
    Και ο αθρογράφος της Pravda, καταλήγει …(κι εμείς μαζί του γιατί οι αποδείξεις, οι οποίες ακολουθούν επι πλέον στο παρόντα βιβλιαράκι γίνονται …μονοτονία) :

    “Εάν μάθουμε ποτέ τον τρόπο διαμόρφωσης της εξαιρετικής αυτής ποιότητας του σιδήρου, που δεν σκουριάζει, και καταφέρουμε να τον αναπαράγουμε στη Γη, τότε η ανακάλυψη αυτή θα πληρώσει στο πολλαπλάσιο τα έξοδα των διαστημικών ερευνών!”
    Ωστόσο, δεν τελειώνει εδώ η καταπληκτική υπόθεση των μετάλλων της Σελήνης. Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ εντόπισαν ορείχαλκο, μίκα και αμφιβόλιο επάνω στα σεληνιακά δείγματα που εξέτασαν, καθώς και σχεδόν καθαρό τιτάνιο, επάνω στο οποίο οφείλεται κυρίως και το σκούρο χρώμα των σεληνιακών “θαλασσών”… …”
    Don Wilson “ Τα μυστικά της Σελήνης”-Εκδόσεις Ωρόρα-… 1981

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. ΑΥΤΑ ΤΑ ...ΛΙΓΑ!....ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΑ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ..... ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ...ΑΡΕΤΗΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Φίλε Δημήτριε σε υπερευχαριστώ !! Πολύ αξιόλογη η έρευνά σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι σας πειραξε και αφαιρεσατε το σχολιο μου

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα φίλε μου. Μπήκα στο μπλογκ μου και δεν είδα καν το σχόλιό σου γιατί είχε ήδη αφαιρεθεί. Μήπως το αφαίρεσες εσύ κατα λάθος; Τί είχες γράψει; Αν θέλεις ξαναγράψτο. :) Μήπως είσαι από Θεσ/νίκη; Νομίζω μιλούσαμε κάποτε στο φ/β.

      Διαγραφή
  41. Καλησπερα Αρετη εγραφα ωραια πραγματα για σενα διοτι αυτα που γραφεις μου αγγιζουν την ψυχη μου απολυτα.
    Διοτι οι ανθρωποι σημερα αν τους μιλησεις για την υπαρξη του Θεου θα σου πουν, τον ειδε κανεις, γυρισε απο τον Αδη κανεις, οποτε δεν υπαρχει ΘΕΟΣ σου λενε, δεν βλεπουν την δημιουργεια γυρω τους που μιλαει για την υπαρξη του ΘΕΟΥ, αλλα θελουν να τον δουνε για να πιστεψουν.
    Ακριβως αυτη σου η ερευνα που αναφερεις πιο πανω απανταει απολυτα σ' αυτους που θελουν αποδειξεις για την υπαρξη του ΘΕΟΥ.
    Γι' αυτο σε επαινω για την ερευνα σου ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά! Είναι πολλά που δείχνουν την ύπαρξη Θεού. Υπάρχει κωδικοποιημένη αυτή η γνώση και μέσα στην μυθολογία μας. Αν διαβάσεις σε αυτό το βιβλίο πώς προκύπτει χρυσή τομή,που είναι σε κάθε δημιουργία, μέσω της Μονάδος, θα δεις οτι είναι άλλη μία απόδειξη!

      http://www.scribd.com/doc/36926374/%CE%9F-%CE%9C%CE%A5%CE%A3%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A3-%CE%9A%CE%A9%CE%94%CE%99%CE%9A%CE%91%CE%A3-%CE%A4%CE%9F%CE%A5-%CE%A0%CE%A5%CE%98%CE%91%CE%93%CE%9F%CE%A1%CE%91

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστω για την απαντηση σου θα ηθελα να μου γραψεις το βιβλιο που αναφερεις πιο πανω θα σου ημουν ευγνωμων.

      Διαγραφή
    3. Είναι το βιβλίο που έχω ανεβάσει σε αυτό το θέμα μου: http://erevna-enimerwsi.blogspot.gr/2013/08/blog-post_657.html
      του Ιπ. Δάκογλου.

      Διαγραφή
  42. http://erevna-enimerwsi.blogspot.gr/2013/08/blog-post_657.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Τελος το ψαξιμο.Τη Σεληνη την τοποθετησαν στη θεση της οι Αμερικανοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts with Thumbnails