Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ – ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΟΛΩΝ
Στον διάλογο «Πολιτικό» (269a-275a) ο Πλάτων μας αναφέρει ένα κοσμικό γεγονός των παλιών χρόνων, το οποίο το συνδέει με τον μύθο του Ατρέα και του Θυέστη. Μας λέει πως κάποτε, εκεί που σήμερα είναι το σημείο της Δύσης, ήταν το σημείο της Ανατολής. Μάλιστα πως αυτή η μεταβολή της κατευθύνσεως είναι από όλες τις Τροπές η μεγαλύτερη και η τελειότερη. Στην συνέχεια μας λέει για τις καταστροφές που υπέστησαν οι άνθρωποι και τα ζώα από μια τέτοια κίνηση και πως οι επιζώντες ήταν λιγοστοί. Μας εξιστορεί πως στους επιζώντες, όταν συνέβη αυτό, άλλαξε ο χρόνος πάνω τους. Πως οι γέροι άρχισαν να γίνονται νεότεροι μέχρι τελείως μωρά και πέθαιναν. Πως όλα πήγαιναν ανάποδα.
Ο Πλάτων δίνει έμφαση στο ότι ο χρόνος όπως περνάει από πάνω μας και μας φέρνει την γήρανση, είναι απόλυτα συνυφασμένος με τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων, κυρίως του Ηλίου ο οποίος μας δίνει τα έτη, δηλαδή τους ενιαυτούς του γύρω από την Γη. Στην πραγματικότητα την κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο με το Ηλιοκεντρικό σύστημα που φαίνεται να ήταν γνώριμο στον Πλάτωνα. Σε μια απότομη αλλαγή λοιπόν αυτών των κινήσεων που προκαλούνται από το πώς η Γη βλέπει τα ουράνια σώματα, αν δηλαδή η Γη βρεθεί τούμπα και τα βλέπει όλα ανάποδα, οι επιζήσαντες αυτού του φαινομένου θα υποστούν ταραχές στον τρόπο με τον οποίο ζουν και μεγαλώνουν. Τα κύτταρά τους, συνηθισμένα να λειτουργούν σε μια συγκεκριμένη πορεία γενέσεως και φθοράς, ξαφνικά βρίσκονται εκτεθειμένα σε μια αλλαγή που τους πάει από την φθορά πίσω στην γένεση. Με το πέρασμα των χρόνων, τα επόμενα έμβια όντα ζουν κανονικά στους ρυθμούς της νέας κατάστασης. Οι εναπομείναντες, έγιναν κήρυκες αυτών των γεγονότων, τα οποία οι σημερινοί, λανθασμένα, αμφισβητούν.
Την αρχαία περιστροφή την κυβερνούσε και την φρόντιζε ο Θεός. Τους τόπους και τα ζώα τα είχαν μοιραστεί σαν βοσκοί οι θείοι δαίμονες, οι οποίοι προνοούσαν για τις ανάγκες τους και έτσι τα ζώα δεν ήταν άγρια και δεν κυνηγούσαν το ένα το άλλο για να βρουν τροφή. Δεν υπήρχε μεταξύ τους πόλεμος. Εξαιτίας αυτής της τακτοποίησης, θα μπορούσαμε να βρούμε χιλιάδες ευεργετήματα. Υπήρχε άφθονη βλάστηση και πλούσια καρποφόρα δέντρα, ώστε να έχουν τροφή τα ζώα και οι άνθρωποι. Ζούσαν γυμνοί στην ύπαιθρο, δεν είχαν ανάγκη από κρεβάτια διότι η χλόη φύτρωνε από την Γη άφθονη. Αυτή ήταν η εποχή της βασιλείας του Κρόνου ενώ σήμερα είμαστε στην εποχή της βασιλείας του Διός. Επειδή είχαν άφθονη τροφή και δεν χρονοτριβούσαν ψάχνοντάς την, φιλοσοφούσαν σε υψηλά επίπεδα Σοφίας και είχαν την ικανότητα να επικοινωνούν με τα ζώα. Όταν αυτό άλλαξε, ο Θεός άφησε το πηδάλιο και πήραν την ηγεμονία οι άνθρωποι. Με το πέρασμα των χρόνων σταμάτησαν να φιλοσοφούν, επιζητώντας να βρουν τροφή. Τα θηρία αγρίεψαν ψάχνοντας και αυτά τροφή. Τα αγαθά λιγοστεύουν και πληθαίνουν τα κακά, κυριαρχεί η αδικία και ο άνθρωπος κινδυνεύει να καταστραφεί. Όλα άλλαξαν διότι: Όπως πάνω, έτσι και κάτω. Στο αρχαίο κείμενο λέγει: «όσα χαλεπά καί άδικα έν ουρανω γίγνεται» (273e) .
Αυτός ο μύθος είναι πολυσήμαντος. Τον χρησιμοποιεί ο Πλάτων για να δώσει έμφαση στο πώς θα πρέπει να είναι ο πολιτικός άνδρας, συγκρίνοντας την διοίκηση στην κατάσταση της βασιλείας του Κρόνου με αυτήν που πρέπει να ακολουθήσει ένας σωστός πολιτικός. Δεν είναι όμως μόνο αφήγηση σε μορφή παραβολής ή συμβολισμού. Πάντοτε, όταν ο Πλάτων περιγράφει ένα γεγονός του παρελθόντος, έχει και ιστορική χροιά. Στον συγκεκριμένο μύθο μας ίσως περιγράφει αστρονομικά γεγονότα που επαναλαμβάνονται, σύμφωνα με τους αστρονόμους, κάθε περίπου 12 χιλιάδες χρόνια. Υπάρχουν όμως και οι αστρονόμοι που αμφισβητούν την αντιστροφή των Πόλων.
Γιατί όμως στην προηγούμενη αντιστροφή λέγει πως ο Θεός είχε το πηδάλιο ενώ στην τωρινή το έχουν πάρει οι άνθρωποι; Εδώ ίσως υπάρχει κρυμμένος ένας άλλος συμβολισμός, αυτός της δεξιόστροφης και αριστερόστροφης κίνησης.
Αρχικά η Γη γυρίζει γύρω από τον εαυτό της αριστερόστροφα. Δείτε στο λινκ για να έχετε πιο ξεκάθαρη εικονα. (Αριστερόστροφα όπως βλέπει η ίδια τον εαυτό της και όχι όπως την βλέπουμε εμείς από απέναντι ως παρατηρητές).
Σε περίπτωση που ο Ήλιος ανατέλλει από την σημερινή μας Δύση, σημαίνει ότι άλλαξε η κίνηση της Γης και έγινε ΔΕΞΙΟΣΤΡΟΦΗ. Εμμέσως πλην σαφώς λοιπόν, όπως πάντα, ο Πλάτων μας δίνει σε αυτήν την φράση την δεξιόστροφη κίνηση. Όσοι έχουν ασχοληθεί με φιλοσοφικά κείμενα κατανοούν την διαφορά της αριστερόστροφης με δεξιόστροφης κίνησης (για παράδειγμα στον Τίμαιο στην Δημιουργία του Κόσμου). Υπάρχει σύνδεση της αριστερόστροφης κίνησης με την ύλη και της δεξιόστροφης με το Πνεύμα.
Αν αφαιρέσουμε την πεποίθηση ότι πρόκειται για ιστορικό γεγονός και το δούμε καθαρά συμβολικά, η χρυσή εποχή του Κρόνου συνδέεται με την πνευματική κατάσταση. Με κάποιο ανώτερο εξελικτικό στάδιο της ψυχής.
Πάμε τώρα και σε ένα δεύτερο αστρονομικό γεγονός που προκύπτει μέσα από αυτόν τον μύθο. Το πηδάλιο το είχε ο θεός, όπως και την κυβέρνηση ενώ στην συνέχεια (στην αριστερόστροφη κίνηση της Γης) την κυβέρνηση την πήραν οι άνθρωποι. Εδώ έχουμε σύνδεση της δεξιόστροφης κίνησης της Γης την εποχή του Κρόνου με τον Μέγα Ενιαυτό. Ο Μέγας Ενιαυτός είναι η 25920 ετών κίνηση της Γης, γνωστή ως η Μετάπτωση των Ισημεριών. Είναι ΔΕΞΙΟΣΤΡΟΦΗ. Δείτε βίντεο με την κίνηση του Μεγάλου Ενιαυτού:
Γι’ αυτόν τον λόγο λέμε ότι ήμασταν στην εποχή των Ιχθύων και μπαίνουμε στην εποχή του Υδροχόου και μετά θα μπούμε στην εποχή του Αιγόκερω και ούτω καθεξής. Πάνε ανάποδα από την ημερήσια κίνηση της Γης όπου ο ορίζοντας διασχίζει τους 12 Αστερισμούς με αυτήν την σειρά: Κριός-Ταύρος-Δίδυμοι-Καρκίνος κλπ. Γι’ αυτό λέμε αν γεννηθεί κάποιος για παράδειγμα στις 06 00 έχει ωροσκόπο Λέοντα, στις 08 00 έχει Παρθένο, στις 10 00 Ζυγό κ.ο.κ. Αν είχαμε δεξιόστροφη κίνηση, όμοια με του Μεγάλου Ενιαυτού, οι Αστερισμοί θα πήγαιναν ανάποδα. Βέβαια για το ποιο είναι το σωστό και ποιο το ανάποδο… Μπορεί η δική μας σειρά να είναι ανάποδη και ορθή εκείνη του Μεγάλου Ενιαυτού!
Το πηδάλιο λοιπόν το είχε ο θεός διότι «όπως πάνω έτσι και κάτω». Όλα αυτά σαφώς συμβολικά.
Συμπερασματικά: Σύμφωνα με την δική μου ερμηνεία: Στην χρυσή εποχή του Κρόνου όπου υπάρχει ευημερία και ακόμη και τα ζώα χορταίνουν από τους καρπούς της Γης και δεν τρώνε το ένα το άλλο, γενικά δεν υπάρχει η έννοια της φιλονικίας και του πολέμου, η κίνηση της Γης είναι δεξιόστροφη όμοια με την μεγάλη της κίνηση, αυτή του Μεγάλου Ενιαυτού. Το πηδάλιο λοιπόν το έχει ο θεός, καθώς συνήθιζαν τις μεγάλες κινήσεις να τις ταυτίζουν με κάτι θεϊκό. Όταν ο Ήλιος άλλαξε σημείο ανατολής και ήρθε ανάποδα, δηλαδή όταν η Γη άρχισε να κινείται αριστερόστροφα, το πηδάλιο έφυγε από τον θεό και πήγε στους ανθρώπους.
Δεξιόστροφα= θεός= ανώτερη ψυχική κατάσταση
Αριστερόστροφα = άνθρωπος = ύλη.
Αρετή Γεωργακοπούλου
