Στα κείμενα της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, κατονομάζονται οι κινήσεις των αστεριών, του Ήλιου και της Σελήνης.
Η αστρονομία και οι εφαρμογές της, εμφανίζονται συχνά στις ραψωδίες και των δύο επών.
Η ασπίδα του Αχιλλέα περιλαμβάνει πληροφορίες για τους αστερισμούς. Ο κατασκευαστής της είναι ο Ήφαιστος, ο οποίος σφυρηλατεί την ασπίδα στο εργαστήριό του και την διακοσμεί με ουράνια σώματα.
Ας μπούμε προσεκτικά στο θεϊκό εργαστήρι να κλέψουμε τα μυστικά του Ηφαίστου. Ο θεός δεν θα μας αντιληφθεί, είναι πολύ απασχολημένος από αυτό που κάνει, σκυμμένος πάνω από τα εργαλεία του.
Πριν από λίγη ώρα γύρισε τα φυσερά του προς τη φωτιά και… τα πρόσταξε να δουλέψουν!!!
Τότε και τα είκοσι φυσερά άρχισαν από μόνα τους να φυσούν μέσα στα καμίνια*.
Μήπως μας ξεγελούν τα μάτια μας; Όχι. Όλα εδώ δουλεύουν αυτόματα!
Ο Ήφαιστος βάζει στη φωτιά χαλκό, κασσίτερο, πολύτιμο χρυσάφι και ασήμι.
Μετά παίρνει στα χέρια του ένα μεγάλο αμόνι και το αποθέτει πάνω σ’ ένα κούτσουρο.
Πηγαίνει έπειτα στον πάγκο του και παίρνει από κει με το ένα του χέρι μια δυνατή βαριά και με το άλλο τη μασιά.
Τώρα θέλει να δουλέψει τα υλικά του με τα ίδια του τα χέρια.
Φτιάχνει μια ασπίδα μεγάλη και δυνατή.
Γύρω της βάζει ένα τριπλό, λαμπερό στεφάνι, αστραφτερό και πάνω της στερεώνει ασημένιο τελαμώνα (λουρί).
Στην επιφάνειά της φτιάχνει τη γη, τον ουρανό, τη θάλασσα, τον ακούραστο Ήλιο, τη Σελήνη «πλήθουσαν» δηλαδή ολόγιομη, σε φάση πανσελήνου κι όλα τα ζώδια «τείρεα πάντα».
Βάζει τις Πλειάδες και τις Υάδες οι οποίες είναι δύο σμήνη αστέρων του αστερισμού του Ταύρου.
Βάζει τον αστερισμό του Ωρίωνα και την Μεγάλη Άρκτο που τη λένε και Άμαξα και γυρίζει στο ίδιο μέρος και παραφυλάει τον Ωρίωνα και είναι η μόνη που δεν παίρνει μέρος στα λουτρά του Ωκεανού.
Εδώ έχουμε την πληροφορία πως η Μ. Άρκτος δεν βυθίζεται στον Ωκεανό, δηλαδή δεν δύει ποτέ, δεν εξαφανίζεται κάτω από τον ορίζοντα.
Για να δούμε, συμβαδίζουν οι πληροφορίες του Ομήρου με την σύγχρονη Αστρονομία;
Οι Πλειάδες και οι Υάδες είναι δίπλα στον αστερισμό του Ταύρου όπως προαναφέρθηκε. Ο Όμηρος αναφέρει τον διπλανό αστερισμό του Ταύρου, τον Ωρίωνα.
Φαίνεται μάλιστα πολύ καλά κατατοπισμένος.
Και μάλιστα τον αναφέρει στο αρχαίο κείμενο ως: «σθένος του Ωρίωνος» περιγράφοντάς μας έτσι την δύναμη του αστερισμού αυτού και την λαμπρότητά του...
Μετά πάει πιο ψηλά, κοντά στον Β. Πόλο, και γράφει για την Μεγάλη Άρκτο ή Άμαξα, η οποία, και αυτή, κοιτάζει πάντα τον Ωρίωνα όπως πολύ σωστά αναφέρει ο ποιητής, και όπως έτσι είναι και στην πραγματικότητα.
Όσο για τα ζώδια έχει κι εκεί δίκιο, διότι παρεμβάλλονται δύο από αυτά μεταξύ Μεγ. Άρκτου και Ωρίωνα, ο Λυγκεύς και Δίδυμοι. Οι Δίδυμοι μάλιστα είναι δίπλα στον Ωρίωνα.
Ο αστερισμός του Ταύρου και του Ωρίωνα φαίνονται στην Ελλάδα μόνο κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η Μεγάλη Άρκτος είναι αειφανής, δηλαδή είναι ορατή σε όλες τις εποχές.
Οι Υάδες βρίσκονται στο ουράνιο στερέωμα στα βορειο-ανατολικά, στο λαιμό του Ταύρου. Αποτελούνται από τους αστέρες: α, γ, δ, ε Ταύρου.
* Ιλιάδα Σ 468-477.
Πηγή
http://melitilexeis.blogspot.com/2008/08/blog-post_11.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου