Η αρχαία Ολυμπία και η Ακρόπολη σε 3D !

Εντυπωσιακά νέα ευρήματα στην Ελευθέρνα.

Φλέβα χρυσού στην Κρήτη

Βουτηγμένες στο χρυσάφι και το μυστήριο είναι οι τρεις γυναίκες αρχοντικής καταγωγής που αποκάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη πριν από δύο εβδομάδες στην «Κνωσό των ιστορικών χρόνων», την Ελεύθερνα, στις υπώρειες του Ψηλορείτη. Και χρειάστηκε να περάσουν 2.900 χρόνια για να αρχίσουν να αποκαλύπτουν τα μυστικά τους, αν και όπως φαίνεται έχουν ακόμη πολλά να πουν.
Δύο ήταν οι μεγάλες εκπλήξεις που περίμεναν τον καθηγητή Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντή επί 25 χρόνια της ανασκαφής στη νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας (έναν από τους τρεις τομείς της αρχαίας Ελεύθερνας) Νίκο Σταμπολίδη. Η πρώτη ήταν ένα τετράγωνο οικοδόμημα (3,5Χ3,5 μ.) που σωζόταν σε ύψος 2,10 μ. και θύμιζε έντονα τους θαλάμους των μυκηναϊκών τάφων. Με τη διαφορά πως οι μυκηναϊκοί τάφοι χτίζονταν από τον 17ο έως τον 10ο αι. π.Χ. και το νέο εύρημα στην Ελεύθερνα (το οποίο κρυβόταν κάτω από δυο- τρεις πυρές στην περιοχή του Μεγάλου Τύμβου) είναι κατά δύο αιώνες νεώτερο, καθώς ανήκει στα τέλη του 8ου αι. π.Χ. Γεγονός που κάνει τους αρχαιολόγους να μιλούν για μοναδική ανακάλυψη, καθώς αποδεικνύει πως οι αναμνήσεις από τη μυκηναϊκή εποχή ήταν ακόμη έντονες.
«Είναι κάτι μοναδικό. Το σύνολο του ευρήματος στο νεκροταφείο (σ.σ.: περίπου 400 ταφές) από άποψη διατήρησης, συμβολής στην ταφική αρχιτεκτονική, ευρημάτων, συμβόλων και από ανθρωπολογική πλευρά, αποτελεί ένα σπάνιο και μοναδικής σημασίας εύρημα», λέει ο καθηγητής Νίκος Σταμπολίδης. Εντυπωσιακότερη όμως ήταν η συνέχεια, όταν δίπλα στα δεκάδες άδεια αγγεία (τα οποία προφανώς περιείχαν λάδι ή κρασί) εντόπισαν τα οστά τριών γυναικών που είχαν ταφεί η μία σχεδόν πάνω στην άλλη. Η πρώτη είναι άνω των 65 ετών, ενώ οι δύο άλλες είναι 16-17 ετών, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις του καθηγητή Φυσικής Ανθρωπολογίας και Αρχαιολογικής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Αdlephi της Νέας Υόρκης Αναγνώστη Αγελαράκη.
Το εντυπωσιακότερο όλων ήταν όταν η σκαπάνη έφτασε κοντά στα κρανία των τριών γυναικών. Εκεί το χώμα άλλαξε υφή- απόδειξη πως είχε αναμειχθεί με οργανικά υλικά, πιθανότατα με υφάσματακαι στραφτάλιζε, καθώς τα υφάσματα φαίνεται πως ήταν κεντημένα με χάντρες από φαγεντιανή και χρυσό. Λίγο πιο δίπλα ήταν διάσπαρτα περίτεχνα χρυσά περίτμητα κοσμήματα με λίθους και προσεγμένη κοκκίδωση, χάλκινα βραχιόλια, χάντρες και σφραγιδόλιθοι από φαγεντιανή, κεχριμπάρι, αιγυπτιακό μπλε και ορεία κρύσταλλο (πολλοί με εγχάρακτα σύμβολα), πόρπες, ενώτια και σφικτήρες για τα μαλλιά.
Την παράσταση από τούτο τον θησαυρό κλέβουν τα έξι χρυσά επιστήθια κοσμήματα. Όχι μόνο λόγω του πολύτιμου υλικού τους, αλλά επειδή είναι διακοσμημένα με λίθους, γεγονός μοναδικό για την εποχή, καθώς τέτοιου είδους κοσμήματα είναι γνωστά μόνο στην ελληνιστική εποχή. Λιοντάρια- χαρακτηριστικά σύμβολα δύναμης και εξουσίας της εποχής που έχουν βρεθεί σε ασπίδες - αλλά και νεαροί θεοί απεικονίζονται στα μοναδικής σημασίας κοσμήματα, δεδομένου πως ενώ πραγματοποιούνται 200 χρόνια ανασκαφές στην Κρήτη μόνο δύο ανάλογα κοσμήματα αυτής της περιόδου (8ου7ου αιώνα π.Χ.) έχουν βρεθεί στο Ιδαίον Άντρον και στον Τεκκέ Ηρακλείου και αυτά χωρίς λίθους.

Πριγκίπισσες ή ιέρειες;
Ποιες ήταν τελικά οι τρεις γυναίκες του τάφου; «Τα σύμβολα που φέρουν τα κοσμήματά τους δείχνουν πως ανήκαν σε υψηλό κοινωνικό status και ήταν πιθανόν πριγκίπισσες. Κάποια από τα σύμβολα- όπως ο Πότης Θηρών, ο νεαρός θεός δηλαδή που συνοδεύεται από άγρια ζώα- φανερώνουν πως είχαν πιθανόν ιερατικό αξίωμα», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής και ανασκαφέας Νίκος Σταμπολίδης. Όσο για τη μεταξύ τους σχέση, ο κ. Σταμπολίδης διευκρινίζει πως δεν έχει ολοκληρωθεί προς το παρόν η ανθρωπολογική μελέτη. «Δεν γνωρίζουμε αν είχαν συγγενική σχέση, όπως είχε αποδειχτεί σε περσινό εύρημα, όπου η συγγένεια των νεκρών που βρέθηκαν σε πιθάρια διαπιστώθηκε από την κληρονομική δυσπλασία των δοντιών τους».
 
Πηγή :
ΤΑ ΝΕΑ
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=4533489

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ! ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ;; Ή ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΓΝΩΣΗ ΥΠΕΡΔΙΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ;

Σε άρθρο μου παρακάτω αναφέρω για την αστρονομική γνώση των αρχαίων Ελλήνων και πως συνέδεαν το Σύμπαν (μακρόκοσμος) με τον καθένα μας ξεχωριστά (μικρόκοσμος). "Η θεογνωσία της αστρολογίας στην αρχαία Ελλάδα, αστρολογία και ιατρική" Όλη αυτή η γνώση είναι τώρα σ' εμας άγνωστη ή κατά καποιον τρόπο αλλοιωμένη και όπως αρκετοί γνωρίζουν υπάρχουν πολλά αρχαία ελληνικά έγγραφα που διατηρούνται κρυμμένα σε μεγάλες βιβλιοθήκες (Βατικανό) που πρόσβαση δεν έχει το κοινό.Παρακάτω έχουμε ένα άρθρο που, με βάση γνώσεις υπερδιαστατικής φυσικής, συγχέουν το Σύμπαν με γεγονότα που συμβαίνουν στην Γη! Γιατί γίνεται αυτό? Διαβάστε προσεχτικά το άρθρο.




Στο παρακάτω άρθρο γράφει ο Κος Ίων Μάγγος




ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ




Μια Αποκοσμη Αστροσοφικη Συνωμοσια 300 Ετων !!! Και το 33ο Μυστικο της Αμερικης !!!


Ιων Μαγγος αρθρο δημοσιευμενο στο περιοδικο Mystery


Σε αυτό το άρθρο θα δούμε, πολλές συμπτώσεις. Συμπτώσεις που δεν ειναι καθόλου συμπτώσεις, και φτάνουν στην προδοσία της ανθρωπότητος. Φταίνε όλοι οι <<μυημένοι>> κύριοι ωρισμένων μυστικών εταιριών, που τα στήνουν ολα αυτά, μέ την απίστευτη βλακεία που τους διακατέχει. Δεν αντιλαμβάνονται οτι παραπαίουν μέσα στην τερατώδη αλυσίδα διατροφής που ονομάζουμε δημιουργία, όλων των διαστάσεων συμπεριλαμβανομένων. Ασχολούνται με μαγικά κολπάκια, που στην καλύτερη περίπτωση, και πολλύ τραβηγμένα, φθάνουν μέχρι το μέσον του αστρικού. Δηλαδή μέσα στα σκατά για όποιον εχει την σωστή (αιρετική για άλλους) μεταφυσική εκπαίδευση, για να καταλάβει τι εννοώ. Και φυσικά χάνουν την ταυτοτητά τους (ψυχή). Ομως ο πραγματικός θάνατος για αυτούς τους κυρίους είναι κάτι απίθανα επώδυνο, και διαρκεί τεράστιο χρονικό διάστημα, στις παγωμένες <<κολάσεις>> του μεσοαστρικού πεδίου.






Αρκετά όμως με την φιλόσοφία, ας δούμε τι έχουμε εδώ. Για όλα τα σημαντικά γεγονότα των τελευταίων τριακοσίων ετών,που εξετάζουμε εδώ, χρησιμοποιούν ενα timing που λαμβάνει υπ όψιν συγκεκριμένα ουράνια σώματα στις 0 – 3,33 – 19,5 – 33 και 33,33 μοίρες ως προς τον ορίζοντα του γεγονότος.


Τα σχεδιαγράμματα φτιαχτήκανε με το πρόγραμμα RedShift.


Τα στοιχεία που δείνουμε ειναι τελείως δειγματοληπτικά. Είναι ελάχιστα παραδείγματα μπροστά στον πραγματικό όγκο των δεδομένων. Δεν μπορούμε σε ενα άρθρο να σας δώσουμε πλήρη εικόνα. Ομως θα πάρετε μια καλή γεύση.


Ιστορικά και πολιτικά γεγονότα




Εικόνα 1. Είναι η αναγόρευση του Τζώρτζ Ουάσινγκτον ως προέδρου στις 30-04-1789 στις 12.58 μμ οπως φαίνεται στην Νεα Υόρκη. Ο Σείριος στις 19,5 μοίρες, και αυτό είναι σοβαρό γιατί οι 19,5 μοίρες παίζουν τεράστιο ρόλο στην Υπερδιαστατική φυσική.

Εικόνα 2. Η Ιαπωνική επίθεση στο Πέρλ Χάρμπορ στις 7 Δεκεμβρίου 1941 στις 7.55 πμ ώρα Χαβάης, όπως φαίνεται απο το Τόκυο. Πάλι ο Σείριος – Ισις στις 33 μοίρες. Στην Αιγυπτιακή μασωνία ο Σείριος εναλάσεται με τη Ισιδα.

Εικόνα 3. Στην απόβαση της Νορμανδίας με τις πρώτες οβίδες να πέφτουν στις Γερμανικές θέσεις. Στις 06-06-1944 στις 6.31πμ. Με τον Mintaka στις 0 μοίρες ως προς την Νορμανδία. Εδω παραείναι σοβαρά τα πράγματα. Χρησιμοποιούν το κεντρικό άστρο της ζώνης του Ορίωνα. Ε βέβαια είναι το κέντρο της αυτοκρατορίας των δράκων και των ανακτόρων των βασιλικών οικογενειών τους, και ειδικά των βασιλισσών του Ωρίωνα. Τώρα το οτι οι βασίλισσες θυμίζουν την μαμά άλιεν και εχουν σχέση με τις μαύρες μαντόνες των Καθολικών σύμπτωση είναι και αυτό.

Εικόνα 4. Χιροσίμα. Η στιγμή της εκρήξεως της ατομικής βόμβας του Little Boy στις 6 Αυγούστου 1945, στις 8.15πμ τοπικη ώρα. Εδω τι να σχολιάσουμε ; παρά μόνο να θυμηθούμε τον Λάβκραφτ και τον τρελλό θεό Αζαζώθ. Για αυτό κάπιοι προπολεμικά είχαν ανησυχήσει όταν ο Λάβκραφτ είχε αρχίσει να δημοσιεύει τα διηγηματά του. Ο Σείριος πάλι στις 33.33 μοίρες παρακαλώ.

Εικόνα 5. Ιράκ. Επίθεση των Ηνωμένων Πολιτειών στην Βαγδάτη στις 16 Δεκεμβρίου 1998 στις 4.26μμ.Ο Alnilam της ζώνης του Ωρίωνα είναι στις 19,5 μοίρες κάτω απο τον ορίζοντα του γεγονότος. Το άστρο της Μεγάλης Πυραμίδας.

Εικόνα 6. Ουάσινγκτον. Την ώρα που ο πρόεδρος Κλίντον δίνει την διαταγή για την επίθεση στο Ιράκ, την 16 Δεκεμβρίου 1998 στις 8.00πμ. Ο γνωστός μας Σείριος – Ισις στις 19,5 μοίρες κάτω απο τον ορίζοντα του γεγονότος.

Εικόνα 7. Ουάσινγκτον DC, ώρα έναρξης της ομιλίας του προέδρου Κλίντον στις 16 Δεκεμβρίου 1998 απο το οβάλ γραφείο, στις 6.00 μμ, για την επίθεση στο Ιράκ. Ο Mintaka της ζώνης του Ωρίωνα είναι στο ορίζοντα του γεγονότος, δηλαδη στις 0 μοίρες. Αμάν, αυτή η ζώνη του Ωρίωνα. Αλλα τι να κάνουμε, αφού είναι η πατρίδα των επικυρίαρχων στον πλανήτη μας !!!

Εικόνα 8. Ουάσινγκτον DC, ώρα που τελειώνει την παραπάνω ομιλία του ο πρόεδρος Κλίντον, στις 16 Δεκεμβρίου 1998 την 6.15 μμ. Πάλι ενα αστέρι της ζώνης του Ωρίωνα στον ορίζοντα του γεγονότος, στις 0 μοίρες.

NASA






Εικόνα 9. Ο ουρανός πάνω απο το JPL (Jet Propulsion Laboratory της NASA) στην προσγείωση του Surveyor 3 στο Oceanus Procellarum στην Σελήνη στις 20 Απριλίου 1967 στις 12.04 πμ ώρα GMT . Στα γεννέθλια του Χίτλερ. Το σημείο ειναι αυτό όπου στο μέλλον θα προσεληνωθεί σε 33 μηνες το Apollo 12 Lunar Module. Η σελήνη στις 33 μοίρες, πάνω απο τον ορίζοντα του JPL. Συμπτώσεις είναι, μην βάλεται τίποτα περίεργο με τον νού σας. Δείτε ποδόσφαιρο, ασχολειθείτε με την πολιτική, δείτε χαζοκούτι, ολα καλά είναι !!!

Εικόνα 10. Το σημείο προσγειώσεως του Apollo 11 στην Σελήνη. Η 33η αποστολη των ΗΠΑ στην Σελήνη. Σε 33 λεπτά μετά την προσελήνωση στις 20 Ιουλίου 1969 στις 8.50 μμ ώρα GMT κοιτώντας Νοτιανατολικά. Ο Σείριος – Ισις στις 19,5 μοίρες και ο Aldrin και ο Armstrong κάνουν το "communion ceremony." Δηλαδή κατι σαν την δική μας μετάληψη, μην ξεχνάτε οτι οι αστροναύτες είναι 33 βαθμού τέκτονες.

Εικόνα 11 και 12. Η εκτόξευση του Apollo 15, και η προσελήνωση του Lunar module "Falcon" στο Hadley Rille. Η εκτόξευση στο ακρωτήριο Κανάβεραλ στις 26 Ιουλίου 1971 στις 13.34 ώρα GMT, με τον Σείριο στις 33,33 μοίρες Και η προσελήνωση στις 30 Ιουλίου 1971 στις 22.16 ώρα GMT, με την ζώνη του Ωρίωνα στις 33 μοίρες.

Εικόνα 13. Προσελήνωση του Lunar Module ονόματι Orion, του Apollo 16 στα υψίπεδα του Καρτέσιου, στις 20 Απριλίου 1972 , ώρα 9.24 μμ EDT. Στον ουρανό κάτω απο τον ορίζοντα του γεγονότος στις 33 μοίρες ειναι ο Σείριος.

Εικόνα 14. Ταυτόχρονα στον ουρανό του γνωστού μας JPL, ο Σείριος στις 33
μοίρες κάτω απο τον ορίζοντα του γεγονότος.

Εικόνα 15. Ταυτόχρονα όπως φαίνεται στον ουρανό του Mission Control, Houston, την ώρα που το LM Orion/Osiris. Ο Mintaka της ζώνης του Ωρίωνα στις 19.5 μοίρες, πάνω απο τον ορίζοντα του γεγονότος.

Εικόνα 16. Η προσγείωση στον Αρη του Mars Pathfinder, σε συντεταγμένες του Αρη 19.5 Βόρεια και 33.33 Δυτικά, στις 4 Ιουλίου 1997. Με τη Γη στις 19.5 μοίρες. Εδώ χρησιμοποιούνται βασικές αρχές της Τετραεδρικής συμμετρίας στην Υπερδιαστατική Φυσική.

Και τελειώνουμε με κάτι που θα φανεί άσχετο στον μέσο αναγνώστη. Αν και οι αναγνώστες του Mystery ειναι υποψιασμένοι. Αφορά την παγκόσμια πρεμιέρα του Αρμαγεδών. Εγινε ακριβώς στις 8.00 μμ ώρα EDT . Ο ηθοποιός Ben Affleck, είπε στην συνέντευξη που του έπαιρνε το Entertainment Television εξω απο την αίθουσα στις 7.55 μμ ώρα EDT στις 29.06.98 "I'm sorry, I've gotta go. They told us they were staring the movie at eight sharp and they wouldn't wait."






Εικόνα 17. Ακριβώς στις 8.00 μμ ώρα EDT που άρχιζε η προβολή του Αρμαγεδών, στον ουρανό του Kennedy Space Center στις 33 μοίρες πάνω απο τον ορίζοντα ήταν ο Regulus και στις 33 μοίρες απο κάτω ήταν η ζώνη του Ωρίωνα.

Εικονα 18. Καμπουλ Αφγανισταν στην εναρξη των επιθεσεων των ΗΠΑ κατα στοχων των Ταλιμπαν στις 10/07/2001 στις 12.20MM ωρα EDT. Ο Οριωνας στις 19,5 μοιρες κατω απο τον οριζοντα του γεγονοτος.

Εικονα 19. Η αρχη της υπερδιαστατικης φυσικης.

Επίλογος






Εγω τι άλλο να προσθέσω, όποιος έχει ΕΛΕΥΘΕΡΟ νου καταλαβαίνει. Ειμαστε σε ένα matrix απίστευτα πιο άσχημο απο το έργο. Ομως ο ανώτερος εαυτός μας εχει απίστευτη ισχύ, κατα μέσο όρο πολλών φυσικών ηλίων. Αρκεί να ξεκουνηθούμε, και τότε η Γη ΘΑ ΤΡΕΜΕΙ !!!






Ίων Μάγγος

ΤΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΚΡΑΝΙΑ.

Σε διάφορα ντοκιμαντέρ, όπως και σε βιβλία που ανιχνεύουν μυστήρια (π.χ. αυτά του Έριχ φον Νταίνικεν), έχουμε ακούσει ίσως για το περίφημο κρυστάλλινο κρανίο που ανακαλύφθηκε στην περιοχή των Μάγιας, στην Κεντρική Αμερική.
Πριν αναφερθώ σ αυτό, όμως, θα ήθελα να πω, πως το συγκεκριμένο κρανίο από κρύσταλλο χαλαζία, δεν είναι το μόνο. Υπάρχουν αρκετά που έχουν ανακαλύψει εξερευνητές και αρχαιολόγοι. Υπολογίζεται στα περισσότερα η ηλικία τους από 100 έως και 1000 έτη πριν την εποχή μας. Μεταξύ τους διαφέρουν σε μέγεθος. Τα πιο πολλά είναι γνήσια χειροποίητα αντικείμενα από πολιτισμούς της Κεντρικής Αμερικής και είναι γνωστά σαν «μάσκες κρανίων». Βρέθηκαν σε ερείπια ιθαγενών πολιτισμών και φρουρούνται από τους απόγονους αυτών των φυλών. Συνήθως, όταν τα παρατηρήσουμε καλά, κάποιο ίχνος από εργαλεία επεξεργασίας μπορεί να διακριθεί.
Υπάρχουν, όμως και αρχαία κρανία άνω των 1500-2000 ετών, χαραγμένα σε κρύσταλλο χαλαζία ή άλλο είδος ορυκτού.


Οι ερευνητές των μυστηρίων, προβάλλουν διάφορες εικασίες.


Για παράδειγμα, πως τα κρανία αυτά σχετίζονται με εξωγήινους θεούς, ή με πολιτισμούς της Κοίλης Γης, είτε με χαμένες ηπείρους, όπως αυτές της Ατλαντίδας και της Λεμουρίας. Λέγεται μάλιστα, ότι θρύλοι αναφέρουν πως κάποιοι άνθρωποι φυλάνε τέτοια κρανία κρυφά, καθώς περιέχουν κωδικά μηνύματα και πληροφορίες. Υπάρχει η υπόθεση, πως κάποιοι χρησιμοποίησαν αυτά τα αντικείμενα σαν υπολογιστές, ή σε τελετές θεραπευτικές, για να διοχετεύσουν ενέργεια για πνευματικούς ή τεχνολογικούς λόγους. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν, πως αυτά τα αντικείμενα, ανήκουν στις κατασκευές που δημιουργήθηκαν από διάνοιες άλλων εποχών, για να βοηθήσουν τον άνθρωπο να συνδεθεί με την ανώτερη πηγή ενέργειας, την Παγκόσμια Συνείδηση ή τον ανώτερο εαυτό του. Είναι βοήθεια για τον μυημένο να ανακαλύψει τα μυστήρια της Δημιουργίας.
Αναφορά σε τέτοιες ανακαλύψεις άρχισε να γίνεται στον 19ο αιώνα, όταν οι Ευρωπαίοι κατακτητές ερευνούσαν παλιούς πολιτισμούς στην Κεντρική Αμερική. Στο Παρίσι, στο «Μουσείο του Ανθρώπου» υπάρχει ένα τέτοιο κρανίο, όπως και στο αντίστοιχο Μουσείο του Λονδίνου. Και τα δύο ανακαλύφθηκαν στο 1860, κατά την περίοδο της γαλλικής κατοχής στο Μεξικό.


Το φημισμένο κρυστάλλινο κρανίο του Mitchell-Hedges -3600 ετών!

Χωρίς αμφιβολία το διασημότερο και πιο αινιγματικό κομμάτι αρχαίου κρυστάλλου που ανακαλύφθηκε μέχρι σήμερα είναι αυτό. Παρουσιάστηκε σε εκθέσεις, τράβηξε το βλέμμα επιστημόνων κι ερευνητών κάθε είδους κι ονομάστηκε «κρανίο της μοίρας».






Ο Mitchell-Hedges ήταν ένας τυχοδιώχτης κι ερευνητής και το 1927 καθώς εξερευνούσε ένα αρχαίο ναό των Μάγιας στην βρετανική Ονδούρα, η κόρη του ʼννα που τον συνόδευε, βρήκε κάτω από σκόνες και χώματα, το όμορφο αυτό αντικείμενο. Του έλειπε μέρος της σιαγόνας, την οποία ανακάλυψαν αργότερα.


Το περίεργο στο συγκεκριμένο κρανίο είναι πως είναι ενιαίο, από ένα μόνο κομμάτι κρυστάλλου, ψηλό 5 ίντσες, μακρύ 7 ίντσες, φαρδύ 5 ίντσες, και με βάρος 11 λίβρες και 7 ουγγιές. Μοιάζει πολύ στο μέγεθος με ένα ανθρώπινο μικρό κρανίο, με τέλειες λεπτομέρειες και μάλιστα δείχνει να είναι γένους αρσενικού.
Το 1970, δόθηκε η άδεια από την κόρη του εξερευνητή, να εξεταστεί σε ειδικά εργαστήρια της Καλιφόρνιας, το αντικείμενο αυτό. Ο μελετητής του κρανίου Frank Dorland, ανακάλυψε πως το κρανίο ολόκληρο κατασκευάστηκε από το ίδιο κομμάτι πέτρας χαλαζία. Έχει χαραχτεί στο φυσικό άξονα του κρυστάλλου, κάτι που είναι στη σύγχρονη εποχή, η πρώτη διαδικασία, για να αποφύγει ο κατασκευαστής το σπάσιμο, ενώ διαμορφώνει το γλυπτό του. Ο άγνωστος καλλιτέχνης δεν φαίνεται να χρησιμοποίησε κανένα εργαλείο μεταλλικό, παρά την μεγάλη μικροσκοπική ανάλυση. Δεν υπάρχει σημάδι γρατζουνιάς στο κρύσταλλο. Αλλά και η πυκνότητα του κρυστάλλου είναι τόσο μεγάλη, που κι ένα σύγχρονο μεταλλικό εργαλείο, δεν θα μπορούσε να το σημαδέψει.


Ο Dorland διαπίστωσε πως το κρανίο σμιλεύτηκε πρώτα σε μία τραχιά μορφή, πιθανώς με διαμάντι. Στη συνέχεια, έγινε η λεπτή διαμόρφωση, η λείανση και η στίλβωση, με τη βοήθεια άμμου, νερού και πυριτίου κρυστάλλου. Το μεγάλο πρόβλημα, είναι πως αυτές οι διαδικασίες, θα απαιτούσαν πάνω από 300 χρόνια για να ολοκληρωθεί το κρανίο! ʼραγε υπήρχαν κάποιοι που έκαναν ένα τέτοιο άθλο, ή μία άγνωστη σε μας τεχνολογία δημιούργησε το κρανίο?


Τα ζυγωματικά του ενεργούν σαν ελαφριοί σωλήνες, που διοχετεύουν φως από τη βάση του κρανίου στις υποδοχές των ματιών του. Από τις υποδοχές των ματιών, μικροσκοπικοί κοίλοι φακοί, μεταφέρουν το φως στη συνέχεια, στο ανώτερο μέρος του κρανίου. Στο εσωτερικό του κρανίου, υπάρχει ένα πρίσμα από μικροσκοπικά φωτεινά κανάλια, από τα οποία όλο το ανάγλυφο φωτίζεται.


Το μυστήριο του κρανίου, δεν σταματά όμως εδώ. Ο συγγραφέας ενός βιβλίου για το θέμα αυτό, Richard Garvin, πιστεύει πως σχεδιάστηκε για να φωτίζεται με λίγο φως, αλλά το πρίσμα κάνει να φωτίζεται ολόκληρο και τα μάτια να μοιάζουν πως φλογίζονται. Πράγματι, ο Dorland ανάφερε πως με τα πειράματά του, είδε τα φώτα στα μάτια να μοιάζουν με πυρκαγιά. Διαπιστώθηκε πως η σιαγόνα κινείται όπως θα συνέβαινε σε ένα πραγματικό κρανίο, έτοιμο να αρθρώσει λόγο ή να μασήσει τροφή.


Γιατί όμως κατασκευάστηκε αυτό το αντικείμενο? Ήταν απλά έργο ενός εμπνευσμένου καλλιτέχνη, ή όπως πιστεύει ο Dorland, προοριζόταν για τελετουργικούς και προφητικούς σκοπούς? Περίεργα φαινόμενα συνδέονται μαζί του.


Διάφοροι παρατηρητές έχουν αναφέρει, πως ενώ το εξέταζαν, το κρανίο άλλαζε χρώματα, σαν ένα λευκό χρώμα να κάλυπτε το μέτωπο, ή εξαφανιζόταν σαν να γινόταν αόρατο για λίγα λεπτά, άλλοτε σκοτείνιαζε ένα σημείο, το οποίο μετά εξαφανιζόταν, άλλοτε στις υποδοχές των ματιών έβλεπαν σχήματα, όπως κτήρια κι άλλα αντικείμενα, άλλοτε μία αύρα κάλυπτε το κρανίο για λίγα λεπτά. Η αίσθηση της μυρωδιάς, του ήχου, της θερμότητας, έχουν παρατηρηθεί στο κρανίο.


Ο Dorland θεωρεί πως το κρύσταλλο υποκινεί ένα άγνωστο μέρος του εγκεφάλου κι ανοίγει μία ψυχική πόρτα προς το σύμπαν. Τα κρύσταλλα εκπέμπουν συνεχώς ηλεκτρισμό, όπως τα ραδιοκύματα. Επειδή ο ανθρώπινος εγκέφαλος κάνει το ίδιο, αλληλοεπιδρούν. Διαπίστωσε πως οι θέσεις του Ήλιου, της Σελήνη, των πλανητών, είχαν σχέση με τα περιοδικά φαινόμενα που παρατηρήθηκαν στο κρανίο. Η ερευνήτρια MarianneZezelic πιστεύει επίσης το κρανίο χρησιμοποιήθηκε για να υποκινήσει και να ενισχύσει ψυχικές δυνατότητες όσων το έχουν. Λέει πως «χρησιμεύει σαν ένα συσσωρευτής του γήινου μαγνητισμού. Και όταν το κοιτάζουμε, υποκινεί την παρεγκεφαλίδα μας. Η παρεγκεφαλίδα επομένως γίνεται μια δεξαμενή του μαγνητισμού που επηρεάζει την ποιότητα της μαγνητικής εκροής μέσω των ματιών, οργανώνοντας κατά συνέπεια μια συνεχή ροή του μαγνητισμού μεταξύ του παρατηρητή και του κρυστάλλου. Το ποσό ενέργειας που εισάγει τον εγκέφαλο αυξάνεται τελικά σε μια τέτοια αναλογία ώστε να επηρεαστούν οι πόλοι του εγκεφάλου, μια περιοχή που επεκτείνεται ακριβώς επάνω από τα μάτια, συμβάλλοντας στα ψυχικά φαινόμενα». (πιθανά εννοεί το άνοιγμα του τρίτου ματιού). Ο Tom Bearden, ένας ψυχομέτρης μελετητής, είπε πως το κρανίο μετασχηματίζει την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια και χρησιμοποιείται ως ενισχυτής και ως συσκευή αποστολής σημάτων ψυχικών δυνάμεων και γήινης ενέργειας.
Οι ερευνητές διαπιστώνουν και συμπεραίνουν πως στη σύγχρονη εποχή, που ο άνθρωπος έφθασε και πάτησε στο φεγγάρι, είναι αδύνατον να κατασκευάσει ένα τέτοιο ανάγλυφο, και δεν είναι θέμα υπομονής ή χρόνου, αλλά απλά είναι αδύνατον!


Παρ ό,τι υπάρχουν άνθρωποι που αμφισβήτησαν το ότι το κρανίο ανακαλύφθηκε από τον Mitchell-Hedges και την κόρη του, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, την άρτια τεχνική του, την ύπαρξη μη-λογικής εξήγησης της κατασκευής του, αλλά και τα περίεργα φαινόμενα που το ακολουθούν. Είναι από τα αντικείμενα, που ενώ η επιστήμη αποδέχεται πως έχουν κατασκευαστεί σε εποχή που τα τεχνικά μέσα δεν επέτρεπαν τέτοιες κατασκευές, τα δέχεται σαν μυστήρια και δεν τα απορρίπτει.


Ποιος ξέρει; Ίσως το κρυστάλλινο κρανίο του Mitchell-Hedges, να κρατά μυστικά της ιστορίας του ανθρώπου, από κάποια μακρινή εποχή ..
 
Δείτε σχετικό video.



 
Πηγές
http://en.wikipedia.org/wiki/Crystal_skull
 
http://www.mendhak.com/80-the-13-crystal-skulls.aspx

Για SMS οι Μινωίτες είχαν τις φρυκτωρίες τους !

Το αρχαιότερο συγκροτημένο επικοινωνιακό σύστημα στον ευρωπαϊκό χώρο, ενδεχομένως και στον κόσμο, είναι οι μινωικές φρυκτωρίες (1900 π.Χ. - 1700 π.Χ.), οι λεγόμενοι σωροί στη λαϊκή γλώσσα.

                                                                                                                                                                                        Ηταν ένα τεράστιο πλέγμα μετάδοσης σημάτων σε μακρινές και κοντινές αποστάσεις με πολύ μεγάλη πυκνότητα σε υψηλά σημεία, αλλά και σε αρχαία μονοπάτια, που κάλυπτε όλη την Κρήτη. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μπορούσαν να μεταδώσουν, κυρίως με βάση τα φωτεινά σήματα τη νύχτα και με καπνούς ή χειρονομίες την ημέρα, τα μηνύματα που ήθελαν οι αρχαίοι Κρήτες.

Στην ευρύτερη γεωγραφική ενότητα της πεδιάδας Ηρακλείου εντοπίστηκαν 140 μινωικές φρυκτωρίες, μοναδικά ντοκουμέντα ενός πολυσχιδούς πολιτισμού. Είναι γνωστή η αναφορά στον Αισχύλο, στο έργο του «Αγαμέμνων», για τη μετάδοση μέσω των φρυκτωριών της είδησης για την άλωση της Τροίας, μέσα σε μια νύχτα, από την Τροία στις Μυκήνες. Στην περίπτωση των Μινωιτών έχουμε ένα έργο μοναδικό σε σύλληψη και εκτέλεση, ταυτόχρονα σύστημα παρατήρησης αλλά και άμυνας, που συναγωνίζεται, από πλευράς μεγέθους και κατασκευής, τα μεγάλα ανακτορικά συγκροτήματα. Ετσι υποστηρίζει ο αρχαιολόγος Νίκος Παναγιωτάκης, που έκανε αυτή την πολυσήμαντη ανακάλυψη.




«Στον σημερινό κόσμο, με τα μέσα που διαθέτουμε, η επικοινωνία μπορεί να γίνει άμεσα από χώρα σε χώρα. Οι Μινωίτες είναι ο πρώτος λαός που επένδυσε τόσο πολύ στην επικοινωνία σε συνδυασμό με την άμυνα», λέει.




«Εχουμε δύο ειδών μινωικές φρυκτωρίες. Αυτές που βρίσκονται στις κορυφές λόφων και στις κορυφογραμμές είναι οι μεγαλύτερες σε έκταση, φτάνουν περίπου το 1,5 στρέμμα, όπως η φρυκτωρία που ονομάζεται "ο Σωρός του Παντελή". Το δεύτερο είδος είναι οι Σωροί που βρίσκονται πάνω στα μινωικά μονοπάτια και τα ορίζουν έχοντας έκταση γύρω στο ένα στρέμμα».




Μια μινωική φρυκτωρία έχει το σχήμα κόλουρου κώνου με διάμετρο βάσης από 15 έως 47 μέτρα και ύψος από 3-8 μέτρα. Αποτελείται από χώμα και ημικυκλικά τοιχάρια ανά 70 πόντους, ενώ υπάρχουν και ακτινωτά τοιχάρια για την καλύτερη στήριξη. Τα ημικυκλικά τοιχάρια αρχίζουν πολλές φορές πάνω από τον φυσικό βράχο και εσωτερικά γεμίζονται με χώμα. Στην κορυφή το έδαφος ισιώνεται - με το νερό της βροχής αλλά και τις φωτιές που άναβαν σε καθημερινή βάση. Τις μινωικές φρυκτωρίες επάνδρωναν άτομα που ζούσαν σε κοντινές αποστάσεις - πάντα βρίσκονται δίπλα ή κοντά σε οικισμούς ή εγκαταστάσεις.




Οι θέσεις στις οποίες βρίσκονταν όριζαν τους μινωικούς δρόμους μέχρι τα πιο δυσπρόσιτα σημεία των ορεινών όγκων της πεδιάδας. Πρόκειται για ένα κολοσσιαίο έργο της μινωικής περιόδου για τον έλεγχο των σημαντικών δρόμων, όπου γινόταν η διακίνηση προϊόντων από την ενδοχώρα προς τα ανάκτορα της Κνωσού και των Μαλίων, αλλά και των ακτών, σημείων στρατηγικής σημασίας για τους Μινωίτες.




Η κατασκευή των φρυκτωριών δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Εξηγεί ο Ν. Παναγιωτάκης. «Η ογκομέτρηση που πραγματοποιήσαμε στον Σωρό του Παντελή έδειξε πως η συγκεκριμένη φρυκτωρία περιέχει 5,5 περίπου χιλιάδες κυβικά μέτρα χώματος και πετρών. Αυτό σημαίνει πως η κατασκευή μιας μινωικής φρυκτωρίας ήταν ένας κατασκευαστικός άθλος. Διότι δεν είναι μόνο η τοποθέτησή τους στα βουνά, όπου ξέρουμε πόσο δύσκολα γίνεται η μεταφορά οποιουδήποτε υλικού εκεί. Είναι και οι καιρικές συνθήκες, που το χειμώνα στα βουνά είναι επώδυνες».




Βάσει όλων των παραπάνω, οι μινωικές φρυκτωρίες είναι ένα από τα μεγαλύτερα, πιθανόν το μεγαλύτερο τεχνικό έργο της μινωικής Κρήτης. Πρέπει να προσθέσουμε πως υπάρχουν σε όλη την Κρήτη ενώ αυτές που είναι κοντά στην ακτογραμμή, όπως η φρυκτωρία της Ανεμοσυκιάς μεταξύ Μοχού και Μαλίων, της Εδερης Γουβών, του Προφήτη Ηλία Ανωπόλεως και του Σκαλανίου, ίσως έπαιζαν τον ρόλο του φάρου στη ναυσιπλοΐα. Οι φρυκτωρίες των ακτογραμμών είναι οι μεγαλύτερες και βρίσκονται σε τέτοια σημεία που φαίνεται ακόμη και ο βυθός της θάλασσας. Επίσης, υπάρχει οπτική επαφή ανάμεσα στις φρυκτωρίες της βόρειας ακτής και της νότιας.




Ο Νίκος Παναγιωτάκης έχει μια ωραία ιδέα: «Πιστεύω πως μπορεί και πρέπει να τεθεί σε λειτουργία το σύστημα επικοινωνίας των φρυκτωριών στην Πεδιάδα και να συμμετέχουν οι κάτοικοι στη διαδικασία αυτή. Θα τονώσει τη συνείδηση των πολιτών και θα προβάλει τουριστικά την περιοχή».




http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=74952

Βρήκαν αρχαία πηγάδια 10.500 ετών

Μερικά από τα αρχαιότερα πηγάδια νερού στον κόσμο βρήκαν οι αρχαιολόγοι στην Κύπρο. Χρονολογούνται στην Εποχή του Λίθου, έχουν κατασκευασθεί εδώ και 10.500 χρόνια και ένα εκ των οποίων περείχε έναν σκελετό νεαρής γυναίκας.




Τα πηγάδια αποκαλύφθηκαν στη διάρκεια ανασκαφικών ερευνών σε κατοικημένη περιοχή κοντά στην πόλη της Πάφου και προστέθηκαν σε άλλα πέντε που είχαν ήδη ανακαλυφθεί από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Η χρονολόγηση με ραδιάνθρακα έδειξε ότι έχουν ηλικία 9.000-10.500 ετών και περιλαμβάνονται στα αρχαιότερα ευρήματα του είδους σε όλο τον κόσμο.






http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=4268891

Καλοριφέρ από το... 7000 π.Χ.

Η πρώτη γνωστή μας μέθοδος κεντρικής θέρμανσης εντοπίστηκε στην προϊστορική «πόλη» Χοιροκοιτία, της Κύπρου. Από το 7000 π.Χ. έκτιζαν κυλινδρικά σπίτια με επίπεδες ή θολωτές στέγες, στις κορφές των οποίων υπήρχε άνοιγμα. Στο δάπεδο, ακριβώς κάτω από το άνοιγμα, υπήρχε η εστία.

Τα σπίτια αυτά δεν είχαν εσωτερικούς τοίχους και έτσι η όποια θερμότητα από την κεντρική εστία, μεταδιδόταν σε ολόκληρο το κτίσμα. Οσο κι αν φαίνεται περίεργο, η ενδοδαπέδια κεντρική θέρμανση εφευρέθηκε πριν από το καλοριφέρ. Η πρώτη είναι ανακάλυψη των Μινωιτών, το δεύτερο των Ρωμαίων.

Στα βασιλικά δωμάτια της Κνωσού, κάτω από το δάπεδο, υπήρχαν σωλήνες, μέσα από τις οποίες περνούσε ζεστό νερό και ζέσταινε τους χώρους. Την πανάρχαια πόλη ξέθαψε στα 1900 ο Εβανς κι αυτό σημαίνει ότι δεν ήξερε τις εκεί επιδόσεις ο Σουηδός Μ. Τρίβαλντ, που το 1716 λάνσαρε την ενδοδαπέδια θέρμανση, σε μορφή περίπου όπως είναι σήμερα.

Οι Ρωμαίοι

Ούτε οι πλούσιοι Ρωμαίοι γνώριζαν την ενδοδαπέδια θέρμανση. Αυτοί χρησιμοποιούσαν το «υπόκαυστον»: Αναβαν στα υπόγειά τους φωτιά και με ανοιχτούς αγωγούς που περνούσαν μέσα από τους τοίχους, έστελναν ζεστό αέρα και θέρμαιναν τους χώρους.

Οι Βυζαντινοί χρησιμοποιούσαν τα «πυριατήρια», για να θερμαίνουν τα λουτρά των παλατιών τους.

Η σύγχρονη κεντρική θέρμανση έπρεπε να περιμένει ως τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν πια το πετρέλαιο και ο ηλεκτρισμός βρίσκονταν σε κοινή χρήση: Το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για πετρελαιοκαυστήρα δόθηκε μόλις το 1885 αλλά η βασισμένη στο πετρέλαιο κεντρική θέρμανση ξεκίνησε να υιοθετείται από το 1930 κι έπειτα. Είχε προηγηθεί η εφεύρεση του θερμοστάτη. Νωρίτερα, τα σπίτια θερμαίνονταν με την ηλεκτρική θερμάστρα, εφεύρεση του Αμερικανού Γουίλ Χανταγουέι.

 Πηγή:
 ΕΘΝΟΣ

Παράξενη σπηλαιογραφία στην Γαλλία!

Τον Αύγουστο του 1937 έγινε μια σπουδαία ανακάλυψη στην περιοχή Λυσσάκ της Γαλλίας. Μέσα στο μισόφωτο μιας σπηλιάς, δύο αρχαιολόγοι σκάβουν το συμπαγές έδαφος από κιτρινωπό χώμα που 17.000 χρόνια περίπου, συσσώρευσαν στο βράχο.
Η σπηλιά ήταν γεμάτη με διάφορα χαλίκια και πέτρες, τα οποία ήταν χαραγμένα από εκατοντάδες σχέδια συχνά ανακατεμένα μεταξύ τους.
Πάνω σ' αυτές τις πέτρες, που χαράχτηκαν πριν 17.000 χρόνια, οι άντρες, οι γυναίκες, τα παιδιά φαίνονται ντυμένοι σαν εμάς. Φοράνε σακάκια, παντελόνια, παπούτσια και καπέλο.

Γυναίκα Μαγδαληναίας Εποχής με καπέλο, παπούτσια, μπλούζα και παντελόνι. Αυτή η σπηλαιογραφία πάνω σε μία πλάκα, βρέθηκε από κλασικούς αρχαιολόγους, φυλάγεται στο Μουσείο του Ανθρώπου και δεν δείχνεται στο κοινό.








Αυτή η ανακάλυψη, πού εκμηδένιζε όλα όσα παραδεχόταν μέχρι τότε η κλασική προϊστορία, επικυρώθηκε και αργότερα, το 1938, από διάφορους άλλους αρχαιολόγους. Σήμερα, μερικές απ' αυτές τις πολύτιμες πέτρες του Λυσσάκ βρίσκονται σε μια μεγάλη βιτρίνα του πρώτου ορόφου του Μουσείου του Ανθρώπου.
Είναι μια καινούρια βεβαιότητα. Οι άνθρωποι της Μαγδαληναίας Εποχής, του έτους 15.000 π.Χ., ντύνονταν, με ελάχιστες παραλλαγές, όπως ντυνόμαστε σήμερα εμείς.
Πολύ πιθανή λοιπόν είναι η υπόθεση, ότι αυτοί οι άνθρωποι της εποχής εκείνης, θα πρέπει να κατοικούσαν σε πόλεις με δρόμους και με σπίτια από πέτρα, με βιοτέχνες, ράφτες, χτίστες, μαραγκούς, κομμωτές, διακοσμητές.


http://www.mistiria.com/ancienthistory/spilaiografia.html

Υποθαλάσσια κυκλώπεια κτίσματα και πυραμίδα στην Ιαπωνία !

Ανάμεσα στην Ταϊβάν και την Ιαπωνία βρίσκεται το μικρό νησί Γιοναγκούνι. Στα ανοιχτά, κάτω από τη νότια πλευρά του νη σιού, σε βάθος περίπου 20 μέτρων, ένας δύτης, ο Κιχατσίρο Αρατάκε, ανακάλυψε τον Μάρτη του 1995 έναν μυστηριώδη σχηματισμό από κυκλώπεια ερείπια (kaitei iseki) μιας αρχαίας πόλης ενός άγνωστου πολιτισμού. Εκτός από τα κυκλώπεια τείχη, που παραπέμπουν στις μυθικές υποβρύχιες πόλεις των Αβυσσαίων της μυθολογίας Κθούλου, έχουν ανακαλυφθεί αψίδες, πλακόστρωτοι δρόμοι και σκάλες. Σε ένα σημείο λέγεται ότι υπάρχει και μια τεράστια πυραμίδα!






Σύμφωνα με τους ερευνητές της, η υποβρύχια αυτή πολιτεία εκτείνεται σε ένα αδιευκρίνιστο μήκος σε ολόκληρη την περιοχή μέχρι την Οκινάουα, που απέχει από εκεί 500 χιλιόμετρα! Κάποιοι δίνουν στα κτίσματα ηλικία τουλάχιστον 8.000 ετών, αλλά η τεχνολογία που απαιτείται για να φτιαχτούν αυτά τα κτίσματα δεν ταιριάζει με καμιά γνωστή ιστορική περίοδο.




Πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται για κάποια πόλη της καταποντισμένης ηπείρου της Μου ή για πόλη εξωγήινων. Οι απομυθοποιητές επιμένουν ότι όλα αυτά έχουν κατασκευαστεί από κάποια παράξενη γεωλογική διεργασία (η οποία προφανώς μπορεί και κατασκευάζει και σκάλες, αψίδες, και σύμβολα...) Η περιοχή είναι επικίνδυνη για τους δυτες, όμως πολλοί Ιάπωνες την επισκέπτονται ελευθέρα και την εξερευνούν. Οι Ιάπωνες ειδικοί είναι πλέον σίγουροι ότι έχουν να κάνουν με μια αρχαία πόλη ενός άγνωστου πολιτισμού, ανάμεσα τους ο Δρ. Κιμούρο, ο οποίος δηλώνει ότι έχει μαζέψει από την πόλη αρχαία αντικείμενα και έχει καταγράψει επιγραφές και αποδείξεις υπαρξης ανθρώπων μέσα της. Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι ενώ η ύπαρξη της πολιτείας είναι επιβεβαιωμένη και κανονικά ολόκληρος ο πλανήτης θα έπρεπε να ασχολείται με αυτήν, επικρατεί γύρω της μια παράξενη σιωπή...

Το πιο σημαντικό στην υποθαλάσσια πυραμίδα του YONAGUNI Ιαπωνια, ειναι το ΠΡΟΣΩΠΟ, το οποίο θυμίζει ΜΕΣΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ..

Photos by Ίων Μάγγος

http://www.cyberspaceorbit.com/phikent/japan/japan2.html
http://eleftheri-epistimi.blogspot.com/2009/09/blog-post_27.html

Η γνώση του Διοσκουρίδη στην φαρμακολογία σε βιβλίο!

Ένα γοητευτικό ταξίδι-μελέτη στα κείμενα του Διοσκουρίδη, του στρατιωτικού ιατρού και βοτανολόγου του 1ου μΧ αι., ο οποίος θεωρείται ο θεμελιωτής της Φαρμακολογίας, προσφέρει με το βιβλίο της «Ριζοτόμος» (=βοτανοσυλλέκτης), η επ. καθηγήτρια στον τομέα Βοτανικής του Βιολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου της Αθήνας, Σοφία Ριζοπούλου.






Αν και το πρωτότυπο κείμενο του περίφημου βιβλίου του «Περί ύλης ιατρικής» (De material medica) δεν υπάρχει, αντιγραφές του από άγνωστο αρχέτυπο σώθηκαν πρώτα σε κώδικες και μετά, με την έλευση της τυπογραφίας, ως τις μέρες μας – το αρχαιότερο αντίγραφο, ο περίφημος ελληνικός εικονογραφημένος κώδικας του 6ου αι. φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας, στη Βιέννη, τους τελευταίους πέντε αιώνες... Το βιβλίο του Διοσκουρίδη διαδόθηκε, μελετήθηκε, μεταφράστηκε και «περιπλανήθηκε» χάρη στην ανάγκη για αναγνώριση της χρήσιμης ύλης, εκείνης με θεραπευτικές ιδιότητες, που είναι διαθέσιμη στη φύση και τα πρώτα χειρόγραφα έγιναν πηγή πληροφοριών για τα δραστικά συστατικά των φυτών.




Στο έργο του Διοσκουρίδη υπάρχει γνώση, που φαίνεται ότι βασίστηκε στην παράδοση των ριζοτόμων, κι αυτή η γνώση πυροδότησε την ενασχόληση με τα υλικά της φύσης, σε μια αέναη διαδικασία αναζήτησης, με σκοπό τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων. Η γνώση που προήλθε από τους μύθους συνδυάστηκε με την παρατήρηση, την εμπειρική προσέγγιση και τη ζωγραφική απεικόνιση κι όλα μαζί βοήθησαν την έρευνα επίμονων μελετητών και τη διάδοση της αξίας που κρύβει η ποικιλότητα των φυτών, ως τις μέρες μας.




Στο βιβλίο της Σοφίας Ριζοπούλου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Δίαυλος», παρουσιάζεται η περιπλάνηση του έργου του Διοσκουρίδη και αναφέρονται εκατοντάδες φυτά, όπως τοποθετήθηκαν κατά αλφαβητική σειρά (χάριν ευκολίας) σε κώδικες με αξία γνωστική, πολιτισμική και ανταλλακτική.

Ιπτάμενες μηχανές αναφέρονται σε αρχαία έπη των Ινδών.

...... Στο πέρασμα της ιστορίας έχουν υπάρξει πολλοί κοινοί μύθοι και θρύλοι για ιπτάμενες μηχανές και συσκευές, όπως τα γνωστά ιπτάμενα χαλιά της Αραβίας, για Βιβλικές φιγούρες όπως ο Ιεζεκιήλ και ο Σολομών να πετούν από μέρος σε μέρος και για τους μαγικούς πολεμιστές, ή Βιμάνας (Vimanas) , της αρχαίας Ινδίας και Κίνας.




Υπάρχουν αρκετοί Κινέζικοι μύθοι για το πέταγμα, που συμπεριλαμβάνουν ένα θρυλικό ιπτάμενο πολεμιστή που ανήκε σε ένα Κινέζο Πρίγκιπα και τον πιο πρόσφατο Wan Hoο του 15ου αιώνα AD ή περίπου.






Αυτός έφτιαξε ένα συμπαγές ξύλινο πλαίσιο γύρω από μια άνετη καρέκλα και πρόσδεσε 47 εκτοξευτήρες στην πλάτη του καθίσματος. Στο πάνω μέρος έδεσε δυο μεγάλους αετούς. Μετά την πρόσδεση του στην καρέκλα, σήκωσε τα χέρια του και οι υπηρέτες που κρατούσαν αναμμένους πυρσούς κατευθύνθηκαν προς το όχημα και άναψαν τους πυραύλους. Σε λίγο έγινε μια πολύ ισχυρή έκρηξη που ακολουθήθηκε από ένα τεράστιο σύννεφο μαύρου καπνού. Ο Wan Hoo εξαφανίστηκε, αφήνοντας πίσω του τίποτα άλλο από ένα θρύλο. Μεταξύ των πιο φημισμένων αρχαίων κειμένων που αναφέρουν ιπτάμενα οχήματα (Vimanas) είναι η Ramayana και η Mahabharata. Άλλα λιγότερο γνωστά κείμενα είναι το Samarangana Sutradhara, το Yuktikalpataru of Bhoja (12 αιώνας A.D.), το Mayamatan (αποδίδεται στον Αρχιτέκτονα Maya που εξυμνείται στην Mahabharata), το Rig veda, το Yajurveda και το Ataharvaveda.






Σύμφωνα με τον Ινδό ιστορικό Ramachandra Dikshitar που έγραψε ένα κλασικό κείμενο για τους πολέμους στην Αρχαία Ινδία, άλλα κείμενα που αναφέρουν εναέρια οχήματα και ταξίδια είναι τα: Satapathya Brahmanas, Rig Veda Samhita, Harivamsa, Makandeya Purana, Visnu Purana, Vikramaurvasiya, Uttararamacarita, Harsacarita, Tamil text Jivakocintamani Samaranganasutradhara. Στο Manusa, έχουν καταγραφεί οι επεξεργασμένες με την περισσότερη ακρίβεια λεπτομέρειες, για την κατασκευή εναέριων μηχανών. Στο Samarangana Sutradhara λέγεται ότι ήταν κατασκευασμένα από ελαφριά υλικά, με ένα ισχυρό καλοσχηματισμένο κορμό. Σίδηρος, χαλκός, υδράργυρος και μόλυβδος χρησιμοποιήθηκαν στις κατασκευές τους.






Μπορούσαν να πετάξουν για μεγάλες αποστάσεις και προωθούνταν μέσα στον αέρα από μηχανές. Το κείμενο Samarangana Sutradhara αφιερώνει 230 στάνζες στην κατασκευή αυτών των μηχανών, και την χρήση τους στην ειρήνη και τον πόλεμο. Το σώμα πρέπει να είναι σκληρό και ανθεκτικό, όπως ένα πτηνό με σπουδαίο πέταγμα, από ελαφρύ υλικό. Μέσα του κάποιος πρέπει να τοποθετήσει την μηχανή υδραργύρου, με την συσκευή θέρμανσης του σιδήρου από κάτω. Με την ισχύ που έδινε ο υδράργυρος για την δημιουργία του στροβίλου, ένας άνθρωπος καθισμένος μέσα μπορούσε να ταξιδέψει μια μεγάλη απόσταση στον ουρανό με ένα καταπληκτικό τρόπο.






Παρομοίως με την χρήση μιας προκαθορισμένης πορείας κάποιος μπορεί να χτίσει ένα Vimana τόσο μεγάλο όσο ο ναός του Θεού σε κίνηση. Τέσσερα γερά δοχεία υδραργύρου πρέπει να χτιστούν στο εσωτερικό της κατασκευής. Όταν αυτά θερμανθούν με ελεγχόμενη φωτιά από τα δοχεία του σιδήρου, το Vimana αναπτύσσει κεραυνοβόλο ισχύ μέσω του υδραργύρου. Και μονομιάς μετατρέπεται σε ουράνιο μαργαριτάρι.


Επιπλέον, αν αυτή η σιδερένια μηχανή με κατάλληλα κολλημένους συνδέσμους γεμιστεί με υδράργυρο, και η θερμότητα επαχθεί στο ανώτερο μέρος, αναπτύσσει ισχύ με βρυχηθμό λιονταριού.

Η Rαmayana περιγράφει το Vimana σαν κυλινδρικό αεροσκάφος με διπλό κατάστρωμα, διακριτή είσοδο και τρούλο. Πετούσε με την ταχύτητα του ανέμου και άφηνε πίσω του ένα μελωδικό ήχο. Τα Αρχαία Ινδικά κείμενα για τα Vimana είναι τόσα πολλά που θα έπαιρνε ολόκληρα βιβλία για να συσχετίσεις τα λεγόμενα τους. Οι Αρχαίοι Ινδοί οι ίδιοι έγραψαν ολόκληρα κείμενα οδηγιών για την λειτουργία των διαφόρων ειδών Vimana, και ιδιαίτερα για τέσσερα: Το Shakuna Vimana, το Sundara Vimana, το Rukma Vimana και το Tripura Vimana.






To Vaimanika Sastra είναι ίσως το πιο σπουδαίο εναπομείναν κείμενο για τα Vimana. Πρωτίστως αναφέρθηκε ότι βρέθηκε το 1918 στην βασιλική σανσκριτική βιβλιοθήκη στο Baroda. Το Baroda βρίσκεται βόρεια της Βομβάης και νότια του Αχμεδαβάτ στο Gujerat. Κανένα άλλο αντίγραφο δεν έχει αναφερθεί νωρίτερα, όμως ο Swami Dayananda Saraswati στην περιεκτική μελέτη του πάνω στη Rig Vada αναφέρει το Vaimanika Sastra στην βιβλιογραφία του, όπως και άλλα κείμενα για τα Vimana.






Το Vaimanika Sastra αναφέρεται σε 97 παρελθοντικές εργασίες και αυθεντίες, εκ των οποίων τουλάχιστον 20 ασχολούνται με τους μηχανισμούς εναέριων μηχανών, αλλά καμιά από αυτές δεν είναι τώρα ανιχνεύσιμη. Ο καθηγητής Σανκριτικής φιλολογίας Dileep Kumar Kanjilal, Ph.D. του West Bengal Senior Educational service, λεει ότι από τη στιγμή που η εγγραφή της εργασίας οριοθετείται χρονικά στις αρχές του εικοστού αιώνα η αυθεντικότητα του Vail Sastra μπορεί να αμφισβητηθεί.






Με προσεχτική μελέτη βρέθηκε ότι η εργασία διατήρησε ορισμένα αρχαία στοιχεία που αναφέρονται σε μια παλιά Sastra. Όπως στις Σούτρες του Panini οι κανόνες έχουν βεβαιωθεί δογματικά με ένα αφοριστικό στυλ με την αιτιολόγηση να εκφράζεται στις Vrittis και Karikas. Το στυλ της Σούτρας εντοπίζεται σε νωρίτερες εργασίες στην γραμματική, Smrti και φιλοσοφία, ενώ η χρήση των Karikas είναι τόσο παλιά όσο η Batsyayana, Kautilya και άλλα της πρώιμης Χριστιανικής περιόδου.






Ο Bharadwja ως συγγραφέας μιας Srauta Sastra και εργασίας Smrti είναι πασίγνωστος όπως και ένας σοφός Bharadwaja ως προφήτης της έκτης Μανδάλα της Rig Veda είναι επίσης γνωστός. Ο Panini επίσης που αναφέρθηκε σ' αυτόν στο VIII. II.63. Kautilya, είχε επίσης δείξει ότι ο Bharadwaja ήταν ένας αρχαίος συγγραφέας της πολιτικής. Η Mbh. (Mahabharata, Santiparva Ch. 58.3) αναφέρει τον Bharadwaja ως συγγραφέα της πολιτικής. Συγγραφείς της πολιτικής έχουν βρεθεί συχνά να γράφουν για τεχνολογικές επιστήμες επίσης. Η αυθεντικότητα, επομένως, όποιας πραγματείας, στις τεχνικές επιστήμες, συνετέθη από τον Bharadwaja δεν μπορεί να αγνοηθεί.






Λέει γι' αυτό η Vaimanika Sastra: Σ' αυτό το βιβλίο περιγράφεται σε 8 πλήρη και σαγηνευτικά κεφάλαια, η τέχνη της κατασκευής διαφόρων ειδών αεροπλάνων για ήπιο και άνετο ταξίδι στον ουρανό, σαν ενοποιητική δύναμη για το σύμπαν, που συνεισφέρει στο καλό της ανθρωπότητας.


Αυτό που κινείται με την δική του ισχύ, σαν πουλί, στη γή, στο νερό ή στον αέρα, καλείται Vimana.


Αυτό που μπορεί να ταξιδέψει στον ουρανό, από μέρος σε μέρος, από γη σε γη, ή σφαίρα σε σφαίρα, καλείται Vimana από τους επιστήμονες της αεροναυπηγικής. Το αρχαίο χειρόγραφο ισχυρίζεται ότι δίνει:






Το μυστικό της κατασκευής αεροπλάνων, που δεν θα σπάσουν, που δεν θα κοπούν, που δεν θα πιάσουν φωτιά και δεν μπορούν να καταστραφούν.


· Το μυστικό για να γίνουν τα σκάφη ακίνητα.


· Το μυστικό για να γίνουν τα σκάφη αόρατα.


· Το μυστικό για να ακούς τις συζητήσεις και άλλους ήχους από τα εχθρικά αεροπλάνα.


· Το μυστικό της λήψης φωτογραφιών του εσωτερικού των εχθρικών αεροσκαφών.


· Το μυστικό της εξακρίβωσης της κατευθύνσης των εχθρικών αεροσκαφών που πλησιάζουν.


· Το μυστικό του να κάνεις τα άτομα του εχθρικού αεροσκάφους να χάνουν τις αισθήσεις τους.


· Το μυστικό της καταστροφής των εχθρικών αεροσκαφών.






Η Ινδία πριν από 15.000 χρόνια είναι σε κάποιους γνωστή σαν την αυτοκρατορία Rama, γη που ήταν σύγχρονη της Ατλαντίδας. Ένας μεγάλος πλούτος γραπτών που ακόμα υπάρχει στην Ινδία πιστοποιεί τον εξαιρετικά προοδευμένο πολιτισμό που λέγεται σ' αυτά ότι υπήρχε 26.000 χρόνια πριν. Τρομεροί πόλεμοι και επακόλουθες αλλαγές στην γη κατέστρεψαν αυτούς τους πολιτισμούς, αφήνοντας μόνο απομεινάρια.






Οι ισοπεδωτικοί πόλεμοι της Ramayana και ειδικά της Mahabharata λέγεται ότι είναι το μεσουράνημα των τρομερών πολέμων της τελευταίας Kali Yuga. Η διαδικασία της χρονικής τοποθέτησης είναι δύσκολη, κατά το ότι δεν υπάρχει καμιά ακριβής μέθοδος της αρίθμησης των Γιούγκα επειδή υπάρχουν κύκλοι μέσα στους κύκλους και Γιούγκες μέσα στις Γιούγκες. Ο μεγαλύτερος κύκλος της Γιούγκα λέγεται ότι κρατάει 6000 χρόνια ενώ ο μικρότερος κύκλος της Γιούγκα 360 χρόνια στην θεωρία που ανέπτυξε ο Dr. Kunwarlal Jain Vyas. Τα γραπτά του λένε ότι η Rama ανήκει στον εικοστό τέταρτο μικρό Γιούγκα κύκλο και ότι υπάρχει διάστημα 71 κύκλων μεταξύ της Manu και της Mahabharata περιόδου, που υπολογίζεται στα 26.000 χρόνια. Ο θρύλος της Ατλαντίδας, η Αρχαία αυτοκρατορία του Rama και των Vimanas φτάνουν σε μας σήμερα. Το μυστηριώδες κύμα αεροναυπηγικής της δεκαετίας του 1890 μπορεί να είναι κάλλιστα μια παρατήρηση αρχαίου αεροσκάφους, που λειτουργούσε ακόμα, πετώντας αργά κατά την προαεροναυπηγική περίοδο πριν τα τέλη του 19ου αιώνα στην Αμερική.






Τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα, έγινε ορατός ένας αριθμός ασυνήθιστων αεροσκαφών τα οποία μπορεί να είναι Vimana. Το 1873 στο Bonham του Τέξας, εργάτες σε καλλιέργεια βαμβακιού ξαφνικά είδαν ένα λαμπερό, ασημί αντικείμενο που ήρθε κατευθείαν από τον ουρανό κατά πάνω τους. Τρομοκρατημένοι, το έβαλαν στα πόδια, ενώ το μεγάλο ασημί ελικοειδώς κινούμενο αντικείμενο, όπως το περιέγραψαν μερικοί άνθρωποι, περιστράφηκε και τους επιτέθηκε ξανά. Μια ομάδα αλόγων το έσκασε, ο οδηγός πετάχτηκε κάτω από τις ρόδες του βαγονιού και σκοτώθηκε. Λίγες ώρες αργότερα την ίδια μέρα στο Fort Riley του Κάνσας, ένα παρόμοιο αεροσκάφος εφόρμησε από τον ουρανό σε μια παρέλαση του ιππικού και τρομοκράτησε τα άλογα σε τέτοιο βαθμό που τα γυμνάσια του ιππικού τέλειωσαν σε ταραχή.






Η μεγάλη πτήση του αεροσκάφους το 1897 στην πραγματικότητα άρχισε τον Νοέμβριο, το 1896 στο Σαν Φραντζίσκο της Καλιφόρνια, όταν εκατοντάδες κάτοικοι είδαν ένα τεράστιο, επιμήκη, μαύρο αντικείμενο που χρησιμοποιούσε λαμπερούς προβολείς και κατευθυνόταν αντίθετα στον άνεμο, ταξιδεύοντας βορειότερα κατά μήκος του Όακλαντ. Λίγες ώρες αργότερα αναφορές ήρθαν από άλλες βορειότερες πόλεις της Καλιφόρνια, όπως η Σάντα Ρόζα, το Χίκο, το Σακραμέντο και το Ρεντ Μπλάφ, και όλοι περιγράφουν αυτό που προκύπτει να είναι το ίδιο αεροσκάφος, ένα σκάφος που μοιάζει με πούρο. Είναι πολύ πιθανό αυτό το σκάφος να κατευθυνόταν στο Mount Shasta στη βόρεια Καλιφόρνια.






Το αεροσκάφος κινούνταν πολύ αργά και μεγαλοπρεπώς, πετώντας χαμηλά κάποιες στιγμές, και τη νύχτα φωτίζοντας το έδαφος με τους πανίσχυρους προβολείς του. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ,όπως ο Jacques Vallee έκανε στο βιβλίο του Dimentions, ότι μπορούσε να κάνει ακριβώς αυτό που το ένοιαζε, επειδή αντιθέτως με σήμερα, δεν διέτρεχε κανένα κίνδυνο να καταρριφτεί. Δεν υπήρχαν αεροπορικές μοίρες για να συμπλακούν με τον αέριο εισβολέα, ούτε αντιαεροπορικά όπλα ή πύραυλοι εδάφους-αέρος για να καταρρίψουν τον καταπατητή των αιθέρων.






Η ερώτηση που τίθεται μερικές φορές από τους μελετητές των Vimana είναι αν οι Αρχαίοι Ινδοί και Άτλαντες πήγαν ποτέ στο Φεγγάρι ή τον Άρη. Αν η ανθρωπότητα είχε τέτοια σκάφη στους αρχαίους καιρούς, θα είχαν σχεδιάσει βάσεις στο φεγγάρι και τον Άρη όπως εμείς σχεδιάζουμε να κάνουμε σήμερα; Αν είχαν στήσει μόνιμες βάσεις, τις καταλαμβάνουν μέχρι σήμερα;


 
Πηγές:
 
http://www.atlantisrising.com/




http://esoterica.gr/
 
http://truth.freeforums.org/ramayana-mahabarata-t1615.html

Αρχαία θανατηφόρα όπλα ( Μαχαμπαράτα )

Στα αρχαία κείμενα υπάρχουν αναφορές για περίεργα συμβάντα που δεν έχουν λογική εξήγηση εκτός και κάνεις την υπόθεση ότι υπήρχε αναπτυγμένος πολιτισμός με τεχνολογία αν όχι ανώτερη τουλάχιστον ίση με την δική μας. Στην Μαχαμπαράτα για παράδειγμα αναφέρεται η χρήση Θεϊκών Όπλων και οι επιπτώσεις τους στην μάχη. Από την περιγραφή μπορεί κανείς να βγάλει ακόμη και κατηγορίες όπλων τόσο επικίνδυνων όσο και τα σημερινά. Δυστυχώς δεν έχω μία πλήρη έκδοση της Μαχαμπαράτα για να βρω ακριβώς τα εδάφια και έτσι αρκούμαι αναγκαστικά στην μεταγραφή τους:


Χημικά όπλα:


Το τελευταίο όπλο μην το χρησιμοποιήσεις. Γιατί τότε ξηρασία θα πέσει στην χώρα για 12 χρόνια και τα μωρά στην κοιλιά της μάνας τους θα πεθάνουν.




Συμβατικά όπλα:


-Τα όπλα χτυπούσαν ψηλά στον αέρα και φλόγες ξεχύθηκαν από μέσα τους, που έμοιαζαν με την μεγάλη φωτιά που καταβροχθίζει την γη στο τέλος μιας γήινης περιόδου. Χιλιάδες διάττοντες έπεσαν από τον ουρανό. Τα ζώα στα νερά και στην ξηρά έτρεμαν από φόβο. Η γη ολόκληρη σείστηκε.




-Εκκωφαντικός κρότος γέμιζε το πεδίο της μάχης. Το όπλο Ναραγιάνα πέταξε στον αέρα. Χιλιάδες βέλη βγήκαν από μέσα του σαν φίδια που σφύριζαν και έπεφταν απάνω στους πολεμιστές από όλες τις μεριές.




Πυρηνικά όπλα:


-Το άγνωστο όπλο είναι μια λαμπερή αστραπή, ένας καταστροφικός άγγελος θανάτου που έκανε στάχτη όλους στους Βρίσνι και τους Αντχάκα. Τα πυρακτωμένα σώματα ήταν αγνώριστα. Αλλά και σε αυτούς που γλίτωσαν έπεφταν τα νύχια και οι τρίχες. Πήλινα δοχεία έσπαζαν χωρίς λόγο, τα πουλιά άσπρισαν. Σε λίγο καιρό τα τρόφιμα έγιναν δηλητηριώδη. Η αστραπή κατακάθισε και έγινε λεπτή σκόνη. Για να γλιτώσουν από την φωτιά οι στρατιώτες έπεφταν στο νερό με τα όπλα τους.




-Ο ουρανός κραύγασε, απαντώντας βρυχήθηκε η γη, μια αστραπή έλαμψε, μια φωτιά τινάχτηκε ψηλά, έβρεξε θάνατο. Το φως χάθηκε. Έσβησε η φωτιά. Ότι από την αστραπή χτυπήθηκε έγινε στάχτη.




-Ήταν σαν να είχαν εξαπολυθεί τα στοιχεία της φύσεως. Ο ήλιος γύριζε σε κύκλο. Καμένοι από την κάψα του όπλου οι άνθρωποι παραπατούσαν στο λιοπύρι. Οι ελέφαντες είχαν χτυπηθεί από τις κούτρες και έτρεχαν πέρα δώθε εξαγριωμένοι.... Το νερό έγινε καυτό, τα ζώα ψοφούσαν.... Η μανία της φωτιάς έριχνε τα δέντρα σε σειρές όπως σε πυρκαΐά των δασών...Άλογα και άρματα καίγονταν. Όλα έδειχναν την εικόνα που βλέπουμε μετά από μεγάλη φωτιά. Χιλιάδες άμαξες καταστράφηκαν, μετά απλώθηκε βαθιά σιγή. Ήταν ανατριχιαστικό θέαμα. Τα πτώματα των σκοτωμένων ήταν ακρωτηριασμένα από την φοβερή θερμότητα, ώστε δεν είχαν πια την όψη ανθρώπων.
Ποτέ πριν δεν είδαμε τέτοιο τρομερό όπλο και ποτέ πριν δεν είχαμε ακούσει για ένα τέτοιο όπλο.


Μετά την πρώτη δοκιμή της ατομικής βόμβας το 1945 και όταν οι πρώτες ατομικές βόμβες είχαν καταστρεψει τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι,κάποιοι ερευνητές άρχισαν να υποστηρίζουν ότι περιγραφές σαν τις παραπάνω αποτελούσαν τον τρόπο με τον οποίο οι συγγραφείς αυτοί προσπάθησαν να μεταφέρουν με απλοϊκό τρόπο τα απομεινάρια μιας πανάρχαιας μνήμης που αφορούσε καταστροφές που προκλήθηκαν απο την χρήση πυρηνικών όπλων.Οι ερευνητές αυτοί βάσιζαν τις θεωρίες τους σε μια σειρά ανεξήγητων μυστηρίων που κατα την γνωμη τους αποδείκνυαν την ύπαρξη και τη χρήση τέτοιων όπλων κατά το απώτατο παρελθόν.

Με το κινητό στο χέρι 1 στα 4 Ελληνόπουλα

Κατά 20% αυξήθηκε τα τελευταία τρία χρόνια η χρήση κινητών από μαθητές δημοτικού

 
«Το να δώσουμε κινητό στο παιδί εγκυμονεί πολλούς κινδύνους, κυρίως βέβαια για την υγεία του. Παράλληλα όμως το μετατρέπουμε αυτόματα σε ενήλικα. Έτσι, ο ήχος του κινητού δεν θα αγχώνει πια μόνο εμάς, αλλά και τα 10χρονα παιδιά», λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Μπάρμπαρα Τζάμαρου. Ο 6χρονος Στέφανος έχει δει ακόμη και από συμμαθητές του τα κινητά που έχουν και ζητάει το δικό του.


«Τα χρώματα, οι ήχοι, η δυνατότητα να τραβήξει φωτογραφίες αλλά και τα παιχνίδια είναι αυτά που δελεάζουν τους μικρούς. Προσπαθώ να του εξηγήσω ότι ένα κινητό δεν είναι κάτι που θα πρέπει να έχει ένα παιδί στην ηλικία του. Δεν θέλω άλλωστε το παιδί μου να καταντήσει σαν τα παιδιά που βλέπω καμιά φορά τα οποία δεν σηκώνουν το κεφάλι τους από τη μικροσκοπική οθόνη του τηλεφώνου».




Στη Βρετανία, τα παιδιά πληκτρολογούν δεκάδες μηνύματα στο κινητό προτού ο συρμός του μετρό να φτάσει στον επόμενο σταθμό. Στην Ιταλία, οι πιτσιρικάδες μπορεί να ξεχάσουν τα κλειδιά του σπιτιού πριν βγουν αλλά ποτέ το κινητό τους. Και οι μικροί Σκανδιναβοί κυκλοφορούν με τα ποδήλατα ή τα πατίνια έχοντας στο αυτί κάποια συσκευή τελευταίας τεχνολογίας. Αλλά και στη χώρα μας, τα παιδιά κάτω των 15 ετών παίζουν στα δάχτυλα τις υπηρεσίες των κινητών τηλεφώνων, βάζοντας τα γυαλιά ακόμη και στους πιο ενημερωμένους σε θέματα νέων τεχνολογιών.






Πώς το χρησιμοποιούν



Όπως προκύπτει από πρόσφατη μελέτη της εταιρείας ερευνών Focus Βari, ένας στα τέσσερις μαθητές δημοτικού μιλάει από δικό του κινητό. Η έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε σε 2.000 παιδιά, καταδεικνύει ότι η κατοχή κινητού στο παιδικό κοινό εμφανίζεται αυξημένη το 2008 κατά 20% σε σχέση με το 2005. Η αποστολή sms, η ανταλλαγή φωτογραφιών και η δυνατότητα να σερφάρουν στο Ίντερνετ από τη μικρή συσκευή αποδεικνύεται πως είναι οι πιο δημοφιλείς υπηρεσίες που κεντρίζουν το ενδιαφέρον των παιδιών.


Πότε όμως οι γονείς θα πρέπει να αγοράζουν στο παιδί το δικό του κινητό; Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι δεν είναι τόσο θέμα ηλικίας όσο ενημέρωσης και εκπαίδευσης των μικρών παιδιών από το οικογενειακό και το σχολικό περιβάλλον. Και μπορεί με το κινητό οι γονείς να μένουν ήσυχοι αφού δεν τους χωρίζει με το παιδί τους παρά μόνο μία κλήση, ωστόσο οι επιστήμονες θεωρούν ότι οι οικογένειες θα πρέπει να γίνουν οπαδοί της ρήσης «όσο πιο αργά τόσο πιο καλά».


Σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο του Ελληνικού Κολεγίου Παιδιάτρων, περίπου 7 στους 10 γονείς αγόρασαν στα παιδιά τους συσκευή για να μπορούν να επικοινωνούν μαζί τους ανά πάσα στιγμή.






«Τους αφήνουμε να το χρησιμοποιούν μόνο όταν υπάρχει σοβαρή ανάγκη»


Οι πιέσεις που δέχεται η κ. Εβελίνα Βούρου από τους δύο γιους της, 11 και 9 ετών, σε ό, τι αφορά την απόκτηση δικού τους κινητού έχουν ήδη ξεκινήσει. Η απάντηση όμως που παίρνουν είναι προς το παρόν αρνητική.


«Θεωρώ απαράδεκτο το να αφήνουν οι γονείς τα παιδιά τους να χρησιμοποιούν κινητά. Αρκεί κανείς να διαβάσει τα αποτελέσματα επιστημονικών ερευνών που κάνουν λόγο για μόνιμες βλάβες», λέει στα «ΝΕΑ». Η μόνη περίπτωση που ενδέχεται να αφήσει τους γιους της να χρησιμοποιήσουν το δικό της κινητό είναι σε μια ώρα μεγάλης ανάγκης. «Αλλά και πάλι θα γίνει για ένα και μόνο τηλεφώνημα. Πλέον τα παιδιά δεν θέλουν το κινητό για να πάρουν τηλέφωνο, αλλά κυρίως για όλες τις άλλες υπηρεσίες που προσφέρει».




Σε μόνιμη κόντρα είχε εξελιχθεί το κινητό τηλέφωνο για τον κ. Γιάννη Χρήστου και τα δύο παιδιά του. «Όταν η κόρη μου ήταν ακόμη στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου, ζητούσε επανειλημμένα δικό της κινητό. Συμφωνήσαμε να έχει δική της συσκευή λίγο πριν τελειώσει το γυμνάσιο, θέτοντας όμως όρο να το χρησιμοποιεί με μέτρο», λέει ο κ. Χρήστου. Τις ίδιες σκηνές ζει σήμερα και με τον 12χρονο γιο του. «Η μόνη περίπτωση που επιτρέπω στον μικρό να το χρησιμοποιεί είναι όταν έχει προπόνηση και του δίνω μία συσκευή για να με ειδοποιήσει όταν τελειώσει».






Οι κίνδυνοι από την ακτινοβολία




Το παιδί δεν δέχεται ακτινοβολία στη διάρκεια λειτουργίας παιχνιδιών που έχει το κινητό ούτε και στην ακρόαση μουσικής και ραδιοφώνου. Ωστόσο, οι επιστήμονες εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις.




«Δεν υπάρχει αντίρρηση ότι το κινητό αποτελεί ένα μέσον για τα παιδιά. Η προφύλαξή τους όμως από την επίδραση της ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων είναι ζωτικής σημασίας για την αποφυγή δυσάρεστων εκπλήξεων στο μέλλον», λέει ο καθηγητής Κυτταρικής Βιολογίας και Ραδιοβιολογίας στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Λουκάς Μαργαρίτης.


Χαρακτηριστικά είναι τα αποτελέσματα σουηδικής μελέτης, σύμφωνα με την οποία τα παιδιά και οι έφηβοι που χρησιμοποιούν συστηματικά το κινητό ενδέχεται να έχουν πέντε φορές μεγαλύτερες πιθανότητες απ΄ ό, τι οι ενήλικοι στο να αναπτύξουν καρκίνο του εγκεφάλου. Αρκετές χώρες πάντως, μεταξύ των οποίων η Γαλλία και η Φινλανδία, πρόσφατα απαγόρευσαν τη διαφήμιση κινητών για παιδιά.


Οι κίνδυνοι, όπως προβλέπουν ερευνητές, είναι πολλοί και εστιάζονται σε διαταραχές ύπνου και συγκέντρωσης, κόπωση, νευρικότητα αλλά και δυσλειτουργία της μνήμης. «Φτάνοντας μακροπρόθεσμα στην ενίσχυση της προδιάθεσης για ανάπτυξη όγκων στον εγκέφαλο».

Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας κ. Ανδρέας Κωνσταντόπουλος, ακόμη όμως και στην περίπτωση που οι γονείς δεν μπορούν για διάφορους λόγους να αποφύγουν την αγορά κινητού για το παιδί υπάρχουν τρόποι που μπορούν να μειώσουν την εκπομπή ακτινοβολίας. «Η χρήση ακουστικού τύπου hands-free ενδείκνυται», λέει.

Αλιεύουν ανήλικους πελάτες με νέες συσκευές

Νέο «τάργκετ γκρουπ» για τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας είναι τα τελευταία χρόνια τα παιδιά στη σχολική, ακόμη και προσχολική ηλικία. Στην προώθηση μάλιστα των συσκευών για τους μικρούς χρήστες οι κατασκευαστές βάζουν όλη τους τη μαεστρία προκειμένου το προϊόν τους να είναι ιδιαίτερα δελεαστικό.

Έτσι λανσάρουν μικρές συσκευές με λίγα κουμπιά και πλήκτρα, με έντονα χρώματα ακόμη και αυτοκόλλητα, πάνω απ΄ όλα όμως είναι πολύ απλές στη χρήση τους. Η Samsung ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα το νέο της μοντέλο που απευθύνεται σε λιλιπούτειους καταναλωτές. Το Samsung Τobi έχει πλήκτρα ασφαλείας, με το πάτημα δηλαδή ενός κουμπιού όταν το παιδί κινδυνεύει, ειδοποιούνται οι γονείς αλλά και οι αρχές. Η τιμή του θα φτάσει τα 149 ευρώ. Και δεν είναι το μόνο. Η Firefly Μobile πριν από περίπου δύο χρόνια έβγαλε στην αμερικανική κυρίως αγορά ένα παιδικό κινητό με χρώμα και αυτοκόλλητα στο τηλέφωνο γνωστών παιδικών ηρώων όπως ο Superman αλλά και ο Τουίτι. Το κόστος του δεν ξεπέρασε τα 90 δολάρια.

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ