Η πρώτη επίσημη αναφορά για την ύπαρξη του νομίσματος αυτού έγινε το 1871 απο τον Γουίλιαμ Ε. Ντυμπουά του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν. Η αναφορά του Ντυμπουά περιέγραφε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η ανακάλυψη αυτή και βασιζόταν σε πληροφορίες που είχε δώσει ο Τζ. Γ. Μόφιτ με μια επιστολή του προς το Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν. Ο Μόφιτ είχε ανακαλύψει το χάλκινο νόμισμα τον Αύγουστο του 1870, ενώ άνοιγε με γεωτρύπανο ένα πηγάδι στο Λόουν Ριντ της κομητείας Μάρσαλ του Ιλινόις των ΗΠΑ. Σύμφωνα με την αφήγησή του, όταν ανέσυρε στην επιφάνεια το γεωτρυπανο από βάθος 125 ποδιών κι αφού είχε τρυπήσει διαδοχικά διαφορετικά γεωλογικά στρώματα τα οποία περιέγραφε λεπτομερώς στην επιστολή του, διαπίστωσε έκπληκτος ότι πάνω στο γεωτρύπανο είχε σφηνωθεί ένα χάλκινο αντικείμενο που έμοιαζε πολύ με νόμισμα.
Ο Ντυμπουά, έχοντας στα χέρια του το παράξενο εύρημα, προσπάθησε να διασταυρώσει τις πληροφορίες που αφορούσαν την υφή των γεωλογικών στρωμάτων που του είχε περιγράψει ο Μόφιτ, τα οποία συνάντησε κατά την διάρκεια του ανοίγματος του πηγαδιού.Τελικά, μπόρεσε να διασταυρώσει τις πληροφορίες αυτές, χάρη σε μια αναφορά του Γ. Χ. Γουίλμοτ, η οποία συμφωνούσε με την περιγραφή του Μόφιτ, αν και ο Γουίλμοτ υπολόγιζε οτι το νόμισμα είχε βρεθεί σε βάθος 114 ποδιών αντί για 125 που ισχυριζόταν ο Μόφιτ. Αυτή όμως η διαφοροποίηση δεν ήταν ικανή να ανατρέψει την αξιοπιστία του Μόφιτ, ούτε βέβαια να μειώσει τη σπουδαιότητα του ευρήματός του. Ιδιαίτερα μάλιστα, αφού, σύμφωνα με την Γεωλογική Υπηρεσία της Πολιτείας του Ιλινόις, το γεωλογικό στρώμα στο οποίο είχε βρεθεί το νόμισμα αντιστοιχούσε πράγματι σε ηλικία 200.000 με 400.000 ετών.
Το νόμισμα,συμφωνα με την περιγραφή του Ντυμπουά, ήταν πολυγωνικό σε βαθμό που να πλησιάζει το σχήμα του κύκλου.Και στις δύο πλευρές του ήταν αποτυπωμένες ακατέργαστες φιγούρες και εγχαράξεις που έμοιαζαν με γράμματα κάποιας γλώσσας που δεν έγινε δυνατό να αναγνωριστεί. Η μορφή του, μάλιστα, ήταν εντελώς διαφορετική από οποιουδήποτε γνωστού νομίσματος. Ο Ντυμπουά εκτίμησε ότι το χάλκινο νόμισμα θα πρέπει να είχε υποστεί επεξεργασία, περνώντας από κάποιο πρωτόγονο εργαστήριο ελάσεως μετάλλων. Πίστευε ότι είχε κοπεί με ψαλίδι ή καλέμι και οι άκρες του είχαν λιμαριστεί. Ομως, μια τέτοιου είδους κατεργασία υποδήλωνε την ύπαρξη ενός πολιτισμού που άκμασε στην Βόρεια Αμερική τουλάχιστον πριν από 200.000 χρόνια, την ίδια δηλαδή στιγμή που η συμβατική επιστήμη θεωρεί οτι δεν είχαν περάσει περισσότερα από 100.000 χρόνια από την εμφάνιση του Homo sapiens sapiens στην Αφρική.
Δείτε εδώ την αναφορά του Ντυμπουά.
Το χάλκινο νόμισμα, αν και ήταν το εντυπωσιακότερο, δεν ήταν το μοναδικό εύρημα που είχε ανακαλύψει ο Μόφιτ κατά την διάρκεια των γεωτρήσεων που πραγματοποιούσε σε διάφορες περιοχές. Σε βάθος 120 ποδιών, στην κομητεία Γουάιτσιντ του Ιλινόις, είχε βρει ένα μεγάλο χάλκινο κρίκο σαν αυτούς που χρησιμοποιούνται για το δέσιμο των σκαφών, ενώ σε διάφορες άλλες περιοχές της ίδιας πολιτείας και σε βάθη που κυμαίνονταν από 10 εως 50 πόδια, είχε βρει ένα μεταλλικό τσεκούρι και πολλά θραύσματα κεραμικών.
Πηγές :
Νίκος Κανακάρης "Αινίγματα της Αρχαιότητας" εκδόσεις Αρχέτυπο.
http://www.s8int.com/page8.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου