Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Η εγκατάλειψη του Έρωτος



Το παρακάτω άρθρο σκοπό έχει να κρούσει το καμπανάκι του κινδύνου σε αυτό που έρχεται ....



 Τον παλιό καιρό, ο μεγάλος Ησίοδος ανέφερε πως δύο μεγάλες δυνάμεις, η Αιδώς και η Νέμεσις, είχαν φορέσει τα πέπλα τους και είχαν φύγει μακριά από αυτόν τον κόσμο. Μας εγκατέλειψαν και επήλθαν οι συνέπειες αυτής της εγκατάλειψης.
 Σήμερα κινδυνεύουμε να μας εγκαταλείψει άλλη μία δύναμις, πιο ισχυρή από τις προηγούμενες, ο Θεός  που είναι υπεύθυνος για την διαιώνιση του είδους μας, ο Έρως. Γιος του Πόρου και της Πενίας, με τα πλούσια συναισθήματα που μας προσφέρει, τα οποία τα έχει κληρονομήσει από τον πατέρα του και την φτώχια που νιώθουμε από την έλλειψη του προσώπου στο οποίο ανταποκρίνεται ο Έρωτάς μας, προνόμιο που του το κληροδότησε η μητέρα του.
 Η κοινωνία μας σήμερα υφίσταται μια ισχυρή βλάβη. Έχει αρχίσει και χάνεται έντονα κάθε είδος ηθικής αξίας. Έχουμε πέσει με τα μούτρα στην ύλη και στον υπερκαταναλωτισμό. Αλήθεια, τι θα έλεγε ο απλός Διογένης αν βρισκόταν στο σήμερα; Θα νόμιζε πως βρέθηκε στον Άδη, όπου αντί για φωτιές θα έβλεπε παντού καύσιμα πετρελαίου και ηλεκτρισμό. Και φυλακή της ψυχής τα κλουβιά από ντουβάρι με ηλεκτροφόρα καλώδια γύρω τους.
Πέφτοντας με τέτοιον τρόπο στην ύλη, θρέφουμε μόνο το επιθυμητικό κομμάτι της ψυχής μας. Το μαύρο άλογο στον Πλατωνικό διάλογο «Φαίδρο», που μας πάει όλο και πιο κάτω και σέρνει μαζί και το άσπρο άλογο και τον Ηνίοχο.. ‘Εχουμε πλέον τόσα πολλά υλικά αγαθά, το μέτρο έχει χαθεί και λόγω της ασυδοσίας, αρχίζουμε και χάνουμε τον εαυτό μας και την επαφή με την ομορφιά αυτού του κόσμου. Όχι μόνο δεν αντικρίζουμε την ωραία Ελένη, κάτι που συμβαίνει σε ελάχιστους, άλλα έχουμε ξεχάσει πως είναι και το είδωλό της, εκείνο για το οποίο μάχονταν Αχαιοί με Τρώες.
 Τα κακά λοιπόν διαδέχονται το ένα το άλλο, και μετά τον υπερκαταναλωτισμό, την σκυτάλη παίρνει η ασυδοσία της τεχνολογίας. Είναι το κερασάκι στην τούρτα ώστε ο άνθρωπος να «ρομποτοποιηθεί» και να χαθεί ο Έρωτας απ’ την ψυχή του. Όταν τα έχουμε όλα στο χέρι γινόμαστε οκνηροί. Αποτέλεσμα τούτου να επιζητούμε το πιο εύκολο και να αποφεύγουμε την διαδικασία να κυνηγήσουμε το οτιδήποτε. Αν δεν έχεις διάθεση για κυνήγι όμως, δεν έχεις διάθεση και να ερωτευθείς.
 Τα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν μέσα στους κόλπους της τεχνολογίας. Από νήπια μέχρι να γίνουν έφηβοι έχουν στο μυαλό τους τα παιχνίδια του υπολογιστή. Τους λείπει η όρεξη για να παίξουν μεταξύ τους ξύλο όπως άλλοτε οι νέοι, τους λείπει η όρεξη για καμάκι.. Απέχουν λοιπόν από κάθε γνώρισμα του Άρεως και της Αφροδίτης. Απέχουν όμως έτσι και από την Αρμονία, διότι η Αρμονία είναι κόρη του Άρεως και την Αφροδίτης. Όταν απέχουν από την Αρμονία, αρχίζουν τα ψυχικά νοσήματα όταν περάσουν στην ενηλικίωση. Άνθρωποι με ψυχικά νοσήματα μπορούν να ερωτευθούν;  Πώς να ερωτευθούν όταν το μόνο που γνωρίζουν από νήπια είναι ένας υπολογιστής; Που ακόμη κι όταν νοιώθουν την ορμή της διαιώνισής τους, πετούν τους απογόνους τους στην οθόνη, η οποία αλλάζει κάθε φορά προσωπείο, μια γίνεται το είδωλο της ερωτικής γυναικείας – αντρικής απόλαυσης, μία το είδωλο της διασκέδασης. Διότι αληθινή απόλαυση και διασκέδαση δεν γνωρίζουν, και αν τύχει και γνωρίσουν, θα είναι γι’ αυτούς κάτι ξένο, έξω απ’ τα νερά τους, και με δυσκολία θα το δεχτούν στην καθημερινότητά τους. Γιατί θα τους αναγκάσει να αποβάλλουν την οκνηρία, στην οποία τους έχει ρίξει η τεχνολογία.
 Όταν λοιπόν μεγαλώνουν τέτοια παιδιά, και το ποσοστό τους αρχίζει και αυξάνεται, τα ψυχικά νοσήματα θα κυβερνούν τους ανθρώπους και στην καρδιά τους δεν θα υπάρχει θέση για τον Θεό Έρωτα, ο οποίος πικραμένος, θα μαζέψει τα βέλη του και θα πετάξει μακριά απ’ αυτόν τον τόπο. Θα πάει στον Όλυμπο και θ’ αναγγείλει τα κακά μαντάτα του τέλους μας. Διότι με την έλλειψή του δεν θ’ αντέξει το είδος μας για πολλές γενεές ακόμη.
 Μόνη μας σωτηρία η αποφυγή της τεχνολογίας και η επιστροφή στον παλαιό τρόπο ζωής, όπου υπήρχε περισσότερη ευδαιμονία και όλοι ήμασταν πιο κοντά.


Γεωργακοπούλου Αρετή

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Ενεργειακό Πλέγμα Της Γης Και Ο Μυστικός Πόλεμος Για Τον Ελεγχο Του

Τo Ενεργειακό Πλέγμα Της Γης Και Ο Μυστικός Πόλεμος Για Τον Ελεγχο Του
Στους κύκλους των πιο πρωτοποριακών ερευνητών συζητιέται τα τελευταία χρόνια η ανακάλυψη ότι ο πλανήτης μας περιβάλλεται από ένα ενεργειακό πλέγμα που συνδέει όλα τα ζωντανά πλάσματα μεταξύ τους και συντονίζει σε μια κοινή συχνότητα τους εγκεφάλους των ανθρώπων. Ένας από τους πρώτους ερευνητές-επιστήμονες που παρουσίασαν αυτό το θέμα στο κοινό, είναι ο πολυσυζητημένος (από τις παλαιότερες εμφανίσεις του στο Strange) συνταξιδιώτης μας –όσο και αινιγματικός– Ελληνοαμερικανός ωκεανολόγος και οικοβιολόγος Άγγελος Αριβάνης. Στο τολμηρό κείμενο που ακολουθεί, ο κ. Αριβάνης αποκαλύπτει τα απίστευτα παρασκήνια των ερευνών που αποκάλυψαν την ύπαρξη του Πλέγματος, μιλάει για την προσωπική του εμπλοκή στο θέμα και καταγγέλλει ανοιχτά την αποσιώπηση μιας από τις πιο παράξενες ανακαλύψεις της εποχής μας, αλλά και τον αγώνα εκμετάλλευσής της με άγνωστα αποτελέσματα για τον πλανήτη μας…

Στις αρχές τού 1980, συνεργάστηκα με το ερευνητικό κέντρο της σύμπραξης των πολυεθνικών εταιρειών C&W, Mercury και Valtec. Αυτές έστηναν το υπερσύγχρονο τότε δίκτυο οπτικών ινών στον Ατλαντικό Ωκεανό και στη Μεσόγειο Θάλασσα, το οποίο σήμερα καθιστά δυνατή την εξελικτική τηλεπικοινωνία των κρατών όλου του κόσμου. Για όσους δεν το γνωρίζουν, αυτό το δίκτυο είναι που επιτρέπει σήμερα π.χ. τη λειτουργία τού Internet. Τα ειδικά καλώδια περνούν μέσα από τη θάλασσα και διασχίζουν τεράστιες αποστάσεις ωκεανού, οπότε οι εταιρείες χρειάζονται τη βοήθεια πολλών «θαλάσσιων» ειδικών επιστημόνων για να αντιμετωπίσουν μια μεγάλη σειρά από προβλήματα. (Δεν θεωρώ απαραίτητο να τα αναλύσω, διότι πρόκειται για τεχνικά θέματα, όπως φθορά υλικών, χημικές αντιδράσεις του θαλασσινού νερού με τα πλαστικά και τα μέταλλα των υποθαλάσσιων δικτύων, θαλάσσια «τέρατα», κλπ…) Διεθνείς ομάδες ειδικών δραστηριοποιούνται σε τέτοιες εργασίες (και η επιλογή τους και οι συχνά μυστικοί σκοποί τους είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία…)


Ως σύμβουλος ωκεανολογικών ερευνών είχα αναλάβει μια πολύ συγκεκριμένη εργασία: τη μελέτη της επίδρασης μιας συγκεκριμένης κατηγορίας θαλασσίων μικροοργανισμών στα καλώδια του δικτύου. Αρχικά, νόμισα ότι κυρίως ενδιέφερε τις εταιρίες να βρεθούν τρόποι να καταπολεμήσουν τη φθορά των καλωδίων, αλλά αργότερα κατάλαβα ότι τους απασχολούσε κάτι τελείως διαφορετικό: αντιμετώπιζαν προβλήματα στη μεταφορά των σημάτων. Όταν τα καλώδια περνούσαν από συγκεκριμένες περιοχές, κάθε σήμα που προσπαθούσαν να στείλουν μέσα από αυτά, χανόταν, εξασθένιζε ή γέμιζε παράσιτα. Είχε, όπως λέγαμε, «διαρροή».


Για παράδειγμα, όταν έστελναν ένα σήμα από τη Νέα Υόρκη στη Λισσαβόνα μέσω ενός υποθαλάσσιου καλωδίου που περνούσε από το σύμπλεγμα των νήσων Αζόρες, το σήμα έχανε μεγάλο μέρος της ισχύος του ή δεν έφτανε καθόλου. Όταν το έστελναν μέσω μιας τελείως διαφορετικής διαδρομής, πιο βόρεια, στο ύψος της Ιρλανδίας, το σήμα δεν μειωνόταν καθόλου. Ήταν σαν να το «βοηθούσε η διαδρομή», ακόμη και αν το μήκος του καλωδίου διπλασιαζόταν! Αυτό ίσχυε και για τα καλώδια οπτικών ινών αλλά και για τα παραδοσιακά θωρακισμένα καλώδια χαλκού, που στήνονταν τότε με τις υποθαλάσσιες εργασίες.


Το πρόβλημα, δεν μου φαινόταν να έχει άμεση σχέση με τις δικές μου ειδικεύσεις στην Οικοβιολογία και την Ωκεανολογία, και στην αρχή απόρησα για τα ακριβή κριτήρια της επιλογής εμού και των συνεργατών μου. Ήταν φανερό ότι το πρόβλημα σχετιζόταν περισσότερο με κάποια άγνωστα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Όπως διαπίστωσα αργότερα, κάποιοι ειδικοί τεχνικοί των ραδιοεπικοινωνιών και των ραντάρ, γνώριζαν το πρόβλημα και το απέδιδαν στις ηλεκτρομαγνητικές «δίνες» (Vortexes) που εκδηλώνονται σε κάποια σημεία του πλανήτη. Τότε νόμιζαν ότι αυτές οι δίνες ήταν τυχαία γεγονότα που παράγονταν από κάποιες ανωμαλίες της επιφάνειας του εδάφους ή του πυθμένα των θαλασσών.


Όμως, όπως κατάλαβα αργότερα, οι εταιρείες ήθελαν την άποψή μας, γιατί κάποιοι είχαν παρατηρήσει ότι στις «κακές» διαδρομές, σ’ εκείνες δηλαδή που το σήμα είχε διαρροή, αναπτύσσονταν στην επιφάνειά των καλωδίων συγκεκριμένα στρώματα ζωντανών οργανισμών, ενώ στις «καλές» διαδρομές, εκεί που το σήμα περνούσε ισχυρό, τα καλώδια έμεναν τελείως καθαρά. Επειδή υπήρχε η υπόνοια ότι κάποιοι ζωντανοί οργανισμοί ίσως επηρεάζουν ή μπλοκάρουν τα μαγνητικά πεδία, ζήτησαν τη συνεργασία ειδικευμένων ερευνητών με σκοπό να διαπιστώσουν αν για τη δυσκολία της επικοινωνίας δεν ευθυνόταν μονάχα κάποιο ηλεκτρομαγνητικό φαινόμενο, αλλά και κάποιο άγνωστο θαλάσσιο ζωικό είδος που εμφανιζόταν σε συγκεκριμένους τόπους του βυθού.


Χωρίς τότε να το συνειδητοποιήσει κανένας μας, είχαμε ήδη πιάσει την άκρη του νήματος που αργότερα μας οδήγησε –εμένα και αρκετούς άλλους– σε μια από τις μεγα
λύτερες και συγκλονιστικότερες ανακαλύψεις όλων των εποχών: ότι γύρω από τον πλανήτη μας υπάρχει ένα τεράστιο ενεργειακό «Πλέγμα», που επηρεάζει όχι μόνο την ατμόσφαιρα και τον καιρό ή τις τηλεπικοινωνίες, αλλά και τη ζωτική ενέργεια και τη σκέψη των ζωντανών οργανισμών και των ανθρώπων!

Αυτό το Πλέγμα, αν και μάλλον είναι φυσικό, έχουμε πλέον συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να ελεγχθεί. (Κατά τη γνώμη μου, μάλιστα, υπάρχουν αρκετά στοιχεία που υποδεικνύουν ότι κάποιοι αρχαιότεροι πολιτισμοί γνώριζαν την ύπαρξη αλλά και τα μυστικά της «χρήσης» του.) Δυστυχώς, αυτή η συνειδητοποίηση έδωσε το έναυσμα για το ξέσπασμα ενός μυστικού πολέμου ανάμεσα σε κυβερνήσεις, πολυεθνικές εταιρίες και υπηρεσίες πληροφοριών, αλλά και λέσχες ανθρώπων της αναζήτησης δύναμης, για το ποιος θα ανακαλύψει πρώτος τα περισσότερα μυστικά που κρύβονται σε όλα αυτά.


Σ’ αυτούς τους κύκλους υπάρχει η διαδεδομένη άποψη ότι εκείνος που θα ανακαλύψει πρώτος πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνατότητες του Πλέγματος, θα μπορεί να μεταδώσει ή να απορροφήσει μέσα από το Πλέγμα ενέργεια κάθε είδους από όλο τον πλανήτη, (ακόμη και ζωτική ενέργεια με την οποία ίσως μπορέσει να πετύχει και την προσωπική του αθανασία). Επίσης πιστεύεται ότι μέσα από το Πλέγμα είναι δυνατόν κάποιος, με κατευθυνόμενες εκπομπές, να αλλάξει τη συμπεριφορά και τον ψυχισμό της μάζας των ανθρώπων, γιατί μπορεί –με κάποιες ιδιαίτερα πολύπλοκες, αν και θεωρητικές εφαρμογές– π.χ. με τηλεπαθητικές εκπομπές, να επιβάλει νέες «μορφογεννητικές δομές», «αρχέτυπα» ή «σκεπτομορφές», τα βασικά δηλαδή στοιχεία που δημιουργούν τον ψυχισμό μας και το αντιληπτικό μας περιβάλλον.


Πιστεύεται ότι με τον ίδιο τρόπο μπορεί να προκαλέσει επαναστάσεις και να σταματήσει πολέμους, να προκαλέσει ή να εξουδετερώσει παγκόσμιες επιδημίες, και το σημαντικότερο από όλα είναι η πεποίθηση ότι ίσως μπορεί να μεταλλάξει την ανθρώπινη υπόσταση, «συντονίζοντας» την αντίληψη των ανθρώπων σε υψηλότερο ή χαμηλότερο επίπεδο. Θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοούμε με όλα αυτά… Τον τελευταίο καιρό γίνεται μια έντονη προσπάθεια αποκάλυψης και αποκρυπτογράφησης των μυστικών του Πλέγματος. Σε πολλά κείμενα δηλώνεται ότι έχουν εντοπίσει τη γεωμετρική τοποθέτηση των αρχαίων ναών σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι χτίζονταν πάνω στους κόμβους του Πλέγματος, και αρκετοί συγγραφείς και ερευνητές έχουν καταλάβει περίπου τι συμβαίνει.


Επίσης, για όσους παρακολουθούν αυτού του είδους τις εξελίξεις, έχουν ήδη αποκαλυφθεί οι προσπάθειες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια από τους Αμερικανούς στρατιωτικούς να αποκρυπτογραφήσουν και να επηρεάσουν τη λειτουργία του «Πλέγματος» μέσω του προγράμματος HAARP. Δηλώνω ανεπιφύλακτα ότι το HAARP δεν ήταν ένα πρόγραμμα ιονοσφαιρικής μελέτης, ή ένα μυστικό όπλο μικροκυματικής ακτινοβολίας, όπως υποψιάζονται κάποιοι, αλλά μια προσπάθεια «reverse engineering», μια προσπάθεια να μελετηθεί και να κατανοηθεί με πλάγιο τρόπο η λειτουργία του πλανητικού Πλέγματος.


Η γνώση της εποπτείας και της εκμετάλλευσης του Πλέγματος δεν έχει πέσει μέχρι στιγμής σε λάθος χέρια. Κανείς δεν μπορεί να καυχηθεί ότι γνωρίζει με όλες τις λεπτομέρειες πώς ακριβώς αυτό ελέγχεται. Αλλά υπάρχει η ανάγκη να στραφεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον πάνω του, να γίνει γνωστή σε όλους η ύπαρξή του, να κατανοήσουμε αυτές τις ανακαλύψεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, όχι μόνο γιατί κάποιοι ίσως πλησιάζουν στην αποκρυπτογράφηση των μυστικών του, αλλά και γιατί εξαιτίας της τεχνολογικής μας εξέλιξης έχουμε δημιουργήσει στο Πλέγμα, ίσως άθελά μας, διαταραχές που ίσως αποδειχτούν καταστροφικές. Δημοσιεύω αυτό το κείμενο με μόνο σκοπό να βοηθήσω στη διασπορά της αλυσιδωτής αντίδρασης πληροφοριών, που ήδη ταξιδεύουν προς τους παραλήπτες τους και επηρεάζουν το σκηνικό της δράσης που πρέπει να αναληφθεί.


Η δική μου επαφή με το ζήτημα του Πλέγματος ξεκίνησε όταν συνεργαζόμουν με το τμήμα Οικοβιολογίας του Ωκεανολογικού Ινστιτούτου τού Σαν Φρανσίσκο. Ήμουν τότε μέλος της δεξαμενής σκέψης που ονομάζαμε «Epsilon», η οποία χρηματοδοτούνταν από μη αμερικανικά κεφάλαια [σ.τ.σ.: Για αυτή την ομάδα ο κ. Αριβάνης έχει μιλήσει σε συνεντεύξεις του σε προηγούμενα τεύχη τού Strange]. Όπως σας έχω πει παλαιότερα, είχαμε ήδη αντιμετωπίσει το παράξενο φαινόμενο «τηλεμεταφοράς» ενός δελφινιού από τη μια άκρη του πλανήτη στην άλλη. Είχαμε εντοπίσει πυραμίδες σε υποβρύχιες τοποθεσίες χωρίς να υπάρχει καμιά ερμηνεία για την προέλευσή τους.


Υπήρξαν συνάδελφοί μου που μελετώντας τη φύση της ενέργειας είχαν διαπιστώσει ότι η ενεργειακή ροή μπορεί να ενισχυθεί χιλιάδες φορές αν διοχετευθεί μέσα από κάποιες πολύ αυστηρές γεωμετρικές οδούς. (Σας έχω μιλήσει, επίσης, για τη συνειδητοποίηση της ομάδας μας ότι οι «μορφές», τα σχήματα δηλαδή, είτε πρόκειται για αντιληπτικά ή αντικειμενικά –φανταστικά ή πραγματικά– επηρεάζουν με ανεξιχνίαστους αλλά πολύ ισχυρούς τρόπους την ανθρώπινη «θέληση». Θα σας ζητήσω να επιστρέψετε σε εκείνα τα κείμενα, για να συνδέσετε όσα λέω εκεί με όλα αυτά που θα αναλύσω παρακάτω.) Επίσης, είχα εργαστεί, όπως έχω διηγηθεί στο παρελθόν, κοντά στον Δρ. John Lilly, τον πιο επαναστατικό ερευνητή του 20ού αιώνα, που ασχολήθηκε με την ανθρώπινη αντίληψη, και είναι ο πρωτοπόρος εξερευνητής της νοημοσύνης των δελφινιών που τόλμησε να μιλήσει ανοιχτά για επαφή ανθρώπων με ξένες νοημοσύνες.


Εξαιτίας της σχέσης μου με τα προηγούμενα, βρισκόμουν εκείνη την εποχή στα στόχαστρα κάποιων επαίσχυντων τμημάτων συγκεκριμένων υπηρεσιών πληροφοριών. Τότε επικοινώνησαν μαζί μου οι άνθρωποι τής Mercury, που αναζητούσαν ειδικούς ερευνητές για να μελετήσουν το αίνιγμα των περιοχών που παρεμπόδιζαν το σήμα των καλωδίων.


Δεν πρέπει να είχε περάσει πάνω από μια εβδομάδα από τη στιγμή που έγιναν οι πρώτες συνεννοήσεις και ανταλλαγές στοιχείων με το ερευνητικό γραφείο τής Mercury, όταν με επισκέφτηκαν κάποιοι υπάλληλοι της Κυβέρνησης με ταυτότητες του γραφείου Επιστημονικών Ερευνών του Στρατού, και με ενημέρωσαν ότι τους ενδιέφεραν πολύ οι υποθαλάσσιες έρευνες των πολυεθνικών εταιριών που έστηναν τα υπερατλαντικά καλώδια. Ζητούσαν να τους μεταφέρω όποια στοιχεία θα έπεφταν στην αντίληψή μου, σχετικά με κάποιες διαδρομές που θα ακολουθούσαν τα καλώδια, ποιες περιοχές θα αποφεύγονταν και τι δευτερεύουσες τεχνολογίες θα χρησιμοποιούνταν. Αν θα με πίεζαν περισσότερο δεν μπορούσα να αρνηθώ, αλλά δεν επέμεναν ιδιαίτερα. Αυτές οι επισκέψεις επαναλήφθηκαν αρκετές φορές. Με ρωτούσαν για διάφορες παράξενες και άσχετες λεπτομέρειες.


Παραδόξως, αυτές οι ερωτήσεις με βοήθησαν αργότερα και εμένα, αφού έμμεσα μου έδειχναν κατευθύνσεις και μου έδιναν χρήσιμα στοιχεία για να προχωρήσω στην έρευνα μερικών πολύ σημαντικών ζητημάτων. Αυτό το ενδιαφέρον του Στρατού με προβλημάτισε πολύ εκείνη την εποχή. Σκέφτηκα αμέσως την ανατολική περιοχή του Ατλαντικού, όπου πρόσφατα τότε είχαν ανακαλυφθεί τεράστια κυκλώπεια υποθαλάσσια τείχη, ακριβώς εκεί από όπου προορίζονταν να περάσουν τα καλώδια. Επικοινώνησα λοιπόν με κάποιους ανθρώπους που είχαν πληροφόρηση από τα ενδότερα, και προσπάθησα να μάθω τι ακριβώς συνέβαινε. Οι σημαντικότερες απαντήσεις που έλαβα ήταν τρεις. Καμιά τους δεν είχε άμεση σχέση με τα υποθαλάσσια ερείπια:


>Η πρώτη ήταν ότι φημολογούνταν πως υπήρχαν διάφορες τεχνικές που, αν εφαρμόζονταν, ίσως επέτρεπαν στα καλώδια των τηλεπικοινωνιών να εντοπίζουν τα νετρόνια που εκπέμπουν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες των πυρηνικών υποβρυχίων, άρα όσοι έλεγχαν το υποθαλάσσιο δίκτυο καλωδίων θα μπορούσαν να εντοπίζουν τη θέση και την πορεία τέτοιων υποβρυχίων.


>Η δεύτερη απάντηση περιείχε μια επιπλέον αποκάλυψη: Υπήρχαν περιοχές του πλανήτη, που τα ραντάρ δεν μπορούν με κανέναν τρόπο να δούνε, εξαιτίας του λεγόμενου Μαγνητικού Συντονισμού Σούμαν (Schumman magnetic resonance). Αυτές οι περιοχές ονομάζονται «τυφλά σημεία» και είναι τοποθεσίες όπου ο γήινος μαγνητισμός κάνει ένα είδος παράκαμψης και δημιουργεί τρύπες στον ηλεκτρομαγνητικό χώρο. Αν ο εχθρός τα γνωρίζει, μπορεί να τοποθετήσει εκεί π.χ. σμήνη αεροσκαφών, τα οποία δεν γίνεται να εντοπιστούν από τα ραντάρ, παρά μόνο με οπτική επαφή, και τα οποία σε περίπτωση πολέμου θα εμφανιστούν από το πουθενά για να χτυπήσουν τους στόχους τους. (Γνωρίζω ότι τέτοια σημεία υπάρχουν και στον ελληνικό χώρο. Στην Ελλάδα είναι, παρ’ όλα αυτά, εύκολο να στήσεις παρατηρητήρια και να τα καλύψεις ή να τα χρησιμοποιήσεις για να τοποθετήσεις «εκπλήξεις» στους πιθανούς εισβολείς.) Στον ωκεανό δεν υπάρχει κανείς για να παρατηρεί τα εκατοντάδες τυφλά σημεία.


Ακριβώς επειδή είναι περιοχές ηλεκτρομαγνητικής ανωμαλίας, τα αποφεύγουν ακόμη και οι δορυφόροι, που δεν περνούν συνήθως από πάνω τους. Έτσι, θεώρησα ότι ο Στρατός ίσως υπέθετε ότι οι μετρήσεις που έκαναν οι εταιρείες στις διάφορες περιοχές των ωκεανών, θα τους επέτρεπαν να κατασκευάσουν έναν χάρτη που θα περιείχε τα «τυφλά σημεία».


>Η τρίτη απάντηση ήρθε από τον συνάδελφο μου, Δρ. John Dreher, και αποδείχτηκε προφητική, αν και δεν ακύρωνε και τις προηγούμενες δύο. Ο Δρ. Dreher μού είπε ότι το θέμα της «καλωδίωσης» ολόκληρου του πλανήτη από ιδιωτικές και πολυεθνικές εταιρίες, σαφώς ενδιέφερε τις κυβερνήσεις, διότι προωθούνταν μέσα από αυτό τα συμφέροντα της «παγκοσμιοποίησης», που τότε είχε αρχίσει να υποστηρίζεται θερμά από τις πολυεθνικές. Υπήρχε μια ομάδα ιδιωτών μεγάλης δύναμης, πολυεκατομμυριούχοι σαν τον Άγγλο Rupert Murdoch, σαν την οικογένεια των Γερμανών Albrecht ή τους Σεΐχηδες Ναϊάν της Σαουδικής Αραβίας, που με τα χρήματά τους είχαν φτιάξει πολυεθνικούς κολοσσούς που καμιά κυβέρνηση δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει. Βλέπετε, τότε οι κυβερνήσεις προσπαθούσαν να καταπολεμήσουν τις πολυεθνικές με κάθε αθέμιτο ή θεμιτό μέσον, αλλά δεν κατάφερναν τίποτε ιδιαίτερο, διότι τα «πολυεθνικά» χρήματα έμπαιναν σε πολλές τσέπες και επηρέαζαν συνειδήσεις.


Η «ιδιωτική» καλωδίωση ολόκληρου του πλανήτη θα ήταν ένα παντοδύναμο μέσο στα χέρια των πολυεθνικών, γιατί θα επέτρεπε στις θυγατρικές τους σε κάθε χώρα να επικοινωνούν και να κάνουν όλων των ειδών τις συναλλαγές αναμεταξύ τους, χωρίς να δίνουν κανέναν λογαριασμό στις τοπικές κυβερνήσεις. Αρκετές κυβερνήσεις εκείνης της εποχής είχαν κάθε λόγο να παρακολουθούν από κοντά τη δικτύωση του πλανήτη, γιατί από τότε φαινόταν ότι πλησίαζε η πληροφορική επανάσταση που θα άλλαζε τις πολιτικές και στρατιωτικές ισορροπίες, όπως και έγινε μερικά χρόνια αργότερα, με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, τρία χρόνια μετά την ολοκλήρωση του υπερατλαντικού δικτύου οπτικών ινών, που έγινε το 1988. Αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε, γιατί όλα αυτά είχαν δρομολογηθεί πολλά χρόνια πριν, από τους πραγματικούς κυρίαρχους του πλανήτη, όχι βέβαια από αυτούς που φαίνονται. Το δίκτυο οπτικών ινών και το Internet, είχαν σχεδιαστεί ήδη από το 1950!


Δεν ήταν όμως το τεχνητό Internet που ενδιέφερε πραγματικά τους συγκεκριμένους κυβερνητικούς υπαλλήλους, ούτε τα «τυφλά σημεία» ή ο εντοπισμός των πυρηνικών υποβρυχίων, αλλά το «πλανητικό» Internet, το Πλέγμα…


Τον Σεπτέμβριο του 1983, έναν χρόνο περίπου μετά από την έναρξη της συνεργασίας μου με τη C&W-Mercury, οι άνθρωποι του Στρατού με επισκέφτηκαν ξανά. Με ρώτησαν κάτι που φαινομενικά ήταν άσχετο με την εργασία μου: Αν είχα ακούσει από τους ανθρώπους που συνεργαζόμουν σχετικά με το θανατηφόρο δυστύχημα ενός κορεάτικου Τζάμπο-Τζετ 747, το οποίο χτυπήθηκε την πρώτη Σεπτεμβρίου τού 1983 από ρωσικούς πυραύλους, γιατί είχε εισβάλει στον ρωσικό εναέριο χώρο. (Το αεροπλάνο ανήκε στην κορεάτικη αεροπορική εταιρία KAL, πτήση 007, και καταστράφηκε στις 3.27΄ π.μ., ώρα Ιαπωνίας.)


Το ατύχημα είχε πράγματι συζητηθεί από κάποιους συνεργάτες μου, διότι η συγκεκριμένη περιοχή που πετούσε το αεροπλάνο, δηλαδή ο χώρος ανάμεσα στα νησιά Aleutian τής Αλάσκα και το Petropavlosk της σιβηρικής χερσονήσου Καμτσάτκα, ήταν από τις πρώτες που είχαν μελετηθεί για να τοποθετηθούν καλώδια οπτικών ινών που θα ένωναν την Αμερική με την Ιαπωνία. Γνώριζα ότι στην περιοχή υπήρχε το ίδιο πρόβλημα που υπήρχε και στην περιοχή των νησιών Αζόρες, ότι στα νησιά υπήρχε πρόβλημα «διαρροής» και είχαν επίσης εντοπιστεί και «τυφλά σημεία» για τα ραντάρ. Καθώς δεν έκρινα ότι υπήρχε κάποιο μυστικό σ’ όλα αυτά, τους μετέφερα αυτές τις πληροφορίες, πιστεύοντας ότι θα βοηθούσαν στη διευκρίνιση των αιτιών της πτώσης του αεροσκάφους.


Τότε, οι συνεργάτες της ομάδας μου, ερεύνησαν λίγο το περιστατικό. Ανακαλύψαμε ότι ο Κορεάτης πιλότος τού KAL 007, στις τελευταίες του επικοινωνίες με τον πύργο ελέγχου τού Χοκάιντο, πριν την καταστροφή του αεροσκάφους, στις 3.18 π.μ., δήλωνε ότι το αεροσκάφος βρίσκεται σε μια θέση 115 μιλίων νότια του Χοκάιντο. Το ραντάρ τού απάντησε ότι ο πιλότος έκανε λάθος, γιατί τον έβλεπε 230 μίλια βορειότερα, μέσα στον ρωσικό εναέριο χώρο! Ο Κορεάτης πιλότος πανικοβλήθηκε μόλις άκουσε την απάντηση, γιατί είχε πετάξει σχεδόν όλη τη διαδρομή με αυτόματο πιλότο που κρατούσε σταθερή την πυξίδα και κανονικά δεν έπρεπε να έχει καθόλου απόκλιση από την πορεία του. Αμέσως μετά άρχισε να εκπέμπει SOS.


Αλλά τα σοβιετικά καταδιωκτικά που τον είχαν ήδη πλησιάσει, είχαν λάβει εντολή κατάρριψης και είχαν εκτοξεύσει πυραύλους, γιατί έβλεπαν ένα μη αναγνωρισμένο δυτικό αεροσκάφος να κατευθύνεται προς ρωσικές κατοικημένες περιοχές. Οι Σοβιετικοί πιλότοι δεν μπορούσαν να συντονιστούν τότε με τα διεθνή κανάλια ραδιοεπικοινωνίας, γιατί οι ανώτεροί τους φοβούνταν ότι θα αυτομολούσαν, οπότε δεν άκουσαν και το SOS του μοιραίου αεροσκάφους. Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθούν άδικα 269 αθώοι άνθρωποι…


Αυτό το περιστατικό δεν συνέβαινε πρώτη φορά. Αν ήταν μοναδικό, θα πιστεύαμε ότι υπήρξε απλώς κάποιο πρόβλημα του αυτόματου πιλότου. Το περιστατικό όμως είχε επαναληφθεί, σχεδόν στην ίδια περιοχή.


Η πτήση KAL 902 στις 20 Απριλίου τού 1978 είχε με παρόμοιο τρόπο βρεθεί στη Ρωσία, στο Murmansk, αντί στο Anchorage της Αλάσκα, 5.000 χιλιόμετρα μακριά! Εκεί καταρρίφθηκε κι αυτή από ρωσικό πύραυλο και έπεσε σε μια παγωμένη λίμνη. Ο πιλότος, Kim Kyu, ήταν βετεράνος και αποκλείεται να είχε κάνει ένα τόσο υπερβολικό λάθος. Όταν αργότερα ζήτησε συγνώμη από τους επιζώντες της πτήσης, δήλωνε ότι είχε πάθει κάτι πολύ παράξενο η πυξίδα του… Και συνέβησαν και άλλα τέτοια παρόμοια περιστατικά.


Τα περιστατικά αυτά ήταν ανεξήγητα για όλους τους υπόλοιπους.


Ήταν όμως φανερό σε εμάς που γνωρίζαμε ότι υπήρχαν «γραμμές» στην επιφάνεια της Γης όπου τα μαγνητικά πεδία ακολουθούσαν δικούς τους δρόμους, τελείως διαφορετικούς από τους προβλέψιμους από τις θεωρίες που ίσχυαν μέχρι τότε. Καταλάβαμε πως οτιδήποτε κινούνταν πάνω σ’ αυτές τις γραμμές, έμπαινε σε ένα είδος «παράλληλης πραγματικότητας», ας πούμε, σε έναν εναλλακτικό χάρτη της Γης, και «έχανε» χρόνο και χώρο. (Έχει παρατηρηθεί ότι ακόμη και τα λεγόμενα UFO συνήθως κινούνται σε αυτές τις «γραμμές»…)


Μερικά χρόνια αργότερα, στην ευρύτερη περιοχή όπου έγιναν τα παράξενα αεροπορικά δυστυχήματα, στο Gakona της Αλάσκα, στήθηκε το HAARP, για να αποκρυπτογραφήσει τις ενεργειακές ανωμαλίες της περιοχής…


Χρειάστηκε μεγάλη μελέτη και έρευνα για να κατανοήσουμε τι συνέβαινε με τις μαγνητικές γραμμές και με την παρεμπόδιση ή τη «διαρροή» της ενέργειας που κυκλοφορούσε πάνω σ’ αυτές. Στα χέρια μας έφτασε μια καταπληκτική μελέτη Σοβιετικών επιστημόνων τού 1975, η οποία έλυνε μεγάλο μέρος του μυστηρίου. Αυτή η μελέτη ανήκε στους: Δρ. Νικολάι Γκοντσαρόβλ (ιστορικός), Δρ. Βιατσελάφ Μοροζόφ (μηχανικός) και Δρ. Βαλερί Μακάροφ (ηλεκτρονικός), οι οποίοι ανέλυαν στοιχεία που είχαν συλλέξει οι σοβιετικοί δορυφόροι σχετικά με τις ανωμαλίες της επιφάνειας της Γης και κατέληγαν ότι οι τεκτονικές πλάκες της Γης σχημάτιζαν ένα δωδεκάεδρο στερεό, και η επιφάνεια του πλανήτη σχημάτιζε ένα κανονικό εικοσάεδρο.


Οι Σοβιετικοί συνειδητοποιούσαν ότι ο πλανήτης μας έμοιαζε με έναν τεράστιο κρύσταλλο ο οποίος παλλόταν με μαθηματική ακρίβεια, λες και είχε σχεδιαστεί από κάποιους άγνωστους υπερκόσμιους μηχανικούς. Οι Έλληνες της ομάδας μας, αναγνωρίσαμε στο δωδεκάεδρο των τεκτονικών πλακών, το μυστικό στερεό του Πυθαγόρα, αυτό που ο Πυθαγόρας κρατούσε αυστηρά κρυφό και απειλούσε τους μαθητές του με ποινή θανάτου αν το αποκάλυπταν. Οι επιφάνειες του δωδεκάεδρου είναι φτιαγμένες από πεντάγωνα. Ο Πυθαγόρας γνώριζε ότι η Γη είναι φτιαγμένη από στοιχειώδεις γεωμετρικές συμμετρίες και στερεά. Ο Πλάτωνας, φορέας της γνώσης του Πυθαγόρα, ανέφερε στον Φαίδωνα ότι η Γη μοιάζει σαν μια σφαίρα ραμμένη από 12 κομμάτια δέρματος…


Στη μελέτη των Ρώσων υπήρχε σχεδιασμένος και ένας χάρτης της Γης, τυλιγμένης σε ένα παράξενο πλέγμα. Όταν διαπιστώσαμε πού βρίσκονταν τα κομβικά σημεία του Πλέγματος, αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι είχαμε μπροστά μας την άκρη πολλών μυστηρίων, αλλά και την α
νακάλυψη ενός νέου μεγάλου μυστήριου. Ανάμεσα στα κομβικά σημεία του Πλέγματος του χάρτη των Σοβιετικών, ήταν η Μεγάλη Πυραμίδα τής Γκίζα, ο κόλπος τού Χάντσον (ο τόπος όπου βρίσκεται ο βόρειος μαγνητικός πόλος), οι Πυραμίδες τού Ζιάν, η Χαμακούλια δίπλα στη Χαβάη (ο τόπος όπου εξαφανίστηκε το «τηλεμεταφερόμενο» δελφίνι που σας έλεγα), τα νησιά Μπίμινι (στα οποία βρίσκονται τα μεγαλύτερα κυκλώπεια τείχη που ανακαλύφθηκαν ποτέ), η κοιλάδα Νάζκα στο Περού, η Νήσος του Πάσχα, η Ανταρκτική, και η Γκαμπόν, όπου ανακαλύφθηκαν φυσικοί ραδιενεργοί αντιδραστήρες…

Εξηγώ, εν ολίγοις, τι συμβαίνει: Στην επιφάνεια της Γης υπάρχει ένα «αιθερικό» Πλέγμα μεταφοράς και διάδοσης της ενέργειας, το οποίο προκαλεί τη συγκέντρωση αυτής της ενέργειας σε συγκεκριμένους τόπους και δεν επιτρέπει τη διάχυσή της σε άλλους. Αν κάποιο καλώδιο διασταυρώνεται με κάποια συγκεκριμένη μεγάλη «γραμμή» του Πλέγματος, τότε το σήμα που κυκλοφορεί μέσα στο καλώδιο, είτε είναι φωτονικό είτε ηλεκτρικό, προσπαθεί να ξεφύγει από αυτό, να ακολουθήσει τη γραμμή, και έτσι προκαλεί στάσιμα κύματα και παρεμβολές.


Η πρώτη διαπίστωσή μας ήταν ότι το Πλέγμα δεν προκαλούσε μόνο την παρέκκλιση της μαγνητικής ή ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και της ζωτικής ενέργειας, (και, όπως εντοπίσαμε αργότερα, και της λεγόμενης πνευματικής ή «ψιονικής» ενέργειας, επίσης). Για αυτόν τον λόγο, στα καλώδια που είχαν παρεμβολές αναπτύσσονταν ασυνήθιστα στρώματα μικρο-οργανισμών, ενώ τα άλλα καλώδια ήταν καθαρά.


Το συμπέρασμά μας ήταν και είναι ότι όλες οι διαφορετικές ενέργειες μάλλον στην πραγματικότητα είναι μία ενέργεια! Μία, ας την πούμε, βασική ενέργεια, η οποία εξαιτίας διαφόρων γεωμετρικών ανασχηματισμών συχνότητας και διαμόρφωσης, μεταλλάσσεται στις ενέργειες που γνωρίζουμε: Όταν κινείται μέσα σε μέταλλα γίνεται ηλεκτρισμός ή μαγνητισμός, όταν περνά στο ζωντανό σώμα γίνεται βιοενέργεια, στο κενό είναι φωτόνια, στον αέρα είναι ήχος, κλπ. Φυσικά, αυτό είναι ένα άκρως αιρετικό συμπέρασμα. Αυτός ο ανασχηματισμός συνεχίζεται ακόμη και στα μη υλικά πεδία, όπως αυτό της πληροφορίας, όπου έχουμε τη δημιουργία «σκεπτομορφών» ή «memes» –μιμς, όπως τα ονομάζουν οι εξελικτικοί βιολόγοι σήμερα– και τελικά του πεδίου της «θέλησης», το οποίο είναι το πνευματικό πεδίο, όπου έχουμε τη δημιουργία ζωντανών οντοτήτων ή συνειδήσεων. Καταλαβαίνετε ότι αυτές οι θεωρήσεις αγγίζουν τα όρια του αποκρυφισμού.


Εμείς, μεταξύ μας, τη βασική αδιαμόρφωτη ενέργεια την ονομάζαμε «The Force», γιατί εκείνη την εποχή οι κινηματογράφοι έπαιζαν το Star Wars (Ο Πόλεμος των Άστρων), στο οποίο οι διαστημικοί Ιππότες Τζεντάι χρησιμοποιούσαν τη «δύναμη» (Force), η οποία έρεε μέσα σε όλα τα ζωντανά πλάσματα, για να πετύχουν απίστευτα κατορθώματα, («May the Force Be With You»). Με την ευκαιρία αυτή, να συμπληρώσω κάτι που δεν είναι πολύ γνωστό: Ένα πρόγραμμα του Αμερικανικού Στρατού εκείνης της εποχής, του 1980, ονόμαζε τους ψιονικούς στρατιώτες του «Jedi», και αυτό το πρόγραμμα είχε ξεκινήσει πριν από την πρώτη ταινία Star Wars. (Αρχικά θεωρήσαμε το όλο θέμα ως μια σύμπτωση, αλλά αργότερα μάθαμε ότι ο Τζωρτζ Λούκας είχε αρκετή πληροφόρηση πάνω στο θέμα, αφού δεν ήμασταν οι πρώτοι που το ανακαλύψαμε, αλλά υπήρχαν πολλοί που το εξερευνούσαν πριν από εμάς…)


Ένας άλλος μετασχηματισμός της ενέργειας παράγει την «ύλη», όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ύλη παράγεται από τη «συμπύκνωση» της ενέργειας, από τη συμπίεση μεγάλων ποσοτήτων της σε ένα σημείο του χώρου και την πτώση της σε χαμηλότερο κραδασμό, δηλαδή σε χαμηλότερη συχνότητα. (Ακριβώς αυτό που περιγράφει η εξίσωση e=mc^2.)


Η συμπύκνωση –ή το σταμάτημα– της ενεργειακής ροής, η μετατροπή δηλαδή της ύλης σε ενέργεια, την οποία ονομάζαμε χαριτολογώντας «αλχημική συμπύκνωση», γίνεται ήρεμα, χωρίς βίαιες εκδηλώσεις, (και μου θυμίζει τη σύλληψη του σπερματοζωαρίου από το ωάριο). Αλλά η απελευθέρωση της ενέργειας από την ύλη, προκαλεί πάντα ένα βίαιο σοκ, ανάφλεξη, κρότο, τρόμο, κλπ. Εγώ, εσύ, όλοι μας, είμαστε αυτή η ενέργεια που έχει συμπυκνωθεί ήρεμα σε ύλη, και θα μετατραπούμε πάλι κάποια στιγμή σε ενέργεια, με μία βίαιη εκφόρτιση που ονομάζουμε θάνατο.


Εν πάση περιπτώσει, οι μελέτες της Οικοβιολογίας έδειξαν ότι τα σημεία του χώρου που διευκόλυναν τη «ροή» της ενέργειας, και συνήθως ήταν «καθαρά», ήταν εκείνα που ήταν «βλαβερά» για τη ζωή, ενώ όσα παρεμπόδιζαν τη ροή ήταν εκείνα στα οποία αναπτυσσόταν η ζωή πολύ πιο εύκολα, αλλά γέμιζαν αμέσως με κάθε λογής πλάσματα, ιούς και αρρώστιες. Η απρόσκοπτη ροή της ενέργειας προκαλεί πάντα ένα είδος αποστείρωσης.


Με αυτή τη συνειδητοποίηση, αρχίσαμε να αναζητούμε γύρω μας διάφορα φαινόμενα συμπύκνωσης και απελευθέρωσης ενέργειας. Βρήκαμε χώρους όπου δεν φύτρωνε ποτέ τίποτε και τοποθετήσαμε εκεί αφράτο χώμα και σπόρους. Το προφυλάξαμε από τους ανέμους και το ποτίσαμε, αλλά τίποτε δεν βλάστησε. Αντίθετα, βρήκαμε χώρους που κάποια φυτά φύτρωναν μέσα στο τσιμέντο που είχαν τοποθετήσει πριν μερικά χρόνια οι μηχανικοί, μικρά φυτά που έσπαγαν το σκυρόδεμα και έβγαιναν στον ήλιο, σαν να υπήρχε εκεί μια παντοδύναμη συγκέντρωση ζωτικής ενέργειας.


Σιγά-σιγά αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τα βασικά μυστικά της ροής της ενέργειας. Πειραματιστήκαμε με τους αρχαίους κανόνες της χωροταξίας (π.χ. μια χωροταξία είναι και το δημοφιλές κινέζικο Φενγκ-σούι) και πετύχαμε απίστευτα αποτελέσματα. Τοποθετήσαμε ράβδους μετάλλου σε πενταγωνικό σχηματισμό γύρω από την άγονη περιοχή του προηγούμενου παραδείγματος, τους δέσαμε με χάλκινο σύρμα και η περιοχή μετατράπηκε σε γόνιμη! Τοποθετήσαμε ισχυρούς ηλεκτρομαγνήτες σε χώρους που τέμνονταν με τις μαγνητικές γραμμές μιας περιοχής και σκοτώσαμε αγέρωχα δέντρα και ποντικοφωλιές, χωρίς να χρειαστεί ούτε να ψεκάσουμε με φάρμακα, ούτε καν να πλησιάσουμε κοντά τους, απλώς οδηγώντας την ενέργεια ανάμεσά τους.


Κάποιες ομάδες ανακαλύψανε δρόμους σε πολυσύχναστες πόλεις των Η.Π.Α. όπου καμιά επιχείρηση δεν κατάφερνε να πετύχει κέρδη και όλες έκλειναν άπραγες, ενώ εντοπίσανε τόπους όπου τα κέρδη ήταν εγγυημένα για τους κατοίκους τους. Λέγεται ότι σε κάποιους «αποτυχημένους» δρόμους χτίσανε τοίχους, τους βάψανε με ένα ειδικό κράμα μετάλλων και μετά από μερικούς μήνες αυτοί οι δρόμοι γέμισαν με καταστήματα και γεμάτες τσέπες. Πολλές ήταν όμως οι φορές που με τη χρήση τέτοιων τεχνικών που σας ανέφερα, είτε χάνεται ο έλεγχος και δεν καταφέρνεις πολλά, είτε προκαλείται κάτι εντελώς αντίθετο από αυτό που θέλεις να πετύχεις. Συχνά η ενέργεια μοιάζει να έχει τη δική της θέληση…


Μια άλλη σημαντική παρατήρησή μας ήταν ότι τα φαινόμενα τηλεπάθειας, ESP, remote viewing, ή πρόβλεψης γεγονότων, σχετίζονταν πάντα με συγκεκριμένες θέσεις και προσανατολισμούς που έχουν σχέση με το Πλέγμα. Ένας πειραματιστής μπορούσε να μεταδώσει πιο εύκολα τη σκέψη του σε ένα διάμεσο (medium) αν και οι δύο βρίσκονταν πάνω σε μια γραμμή του ενεργειακού Πλέγματος, ενώ υπήρχαν θέσεις που ακόμη και το ισχυρότερο διάμεσο έχανε τις ικανότητές του.


Δεν φοβάμαι να μιλήσω τόσο ανοιχτά για όλα αυτά, πλέον, διότι λίγο-πολύ έχουν γίνει γνωστά σε όλους εκείνους που ασχολούνται με τη «χωροταξία και το περιβάλλον». Ένας μεγάλος αριθμός επιστημόνων και ερευνητών έχει αρχίσει να παρατηρεί και να καταλαβαίνει έστω και λίγο τα μυστικά του ενεργειακού Πλέγματος…


Στα τέλη της δεκαετίας τού 1980 φούντωσε η έρευνα για την ενέργεια μηδενικού σημείου (zero point energy) που βασιζόταν στην παρατήρηση της ροής ενέργειας που δημιουργούταν στα σημεία μηδενικής μάζας, δηλαδή στον κενό χώρο. Εμείς και πολλοί άλλοι, τότε αντιλαμβανόμασταν ότι η ενέργεια δεν παράγει μόνο την ύλη, αλλά και τον κενό χώρο, και αρχίσαμε να μελετούμε τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαμε να αντλήσουμε ενέργεια «από το τίποτε», από εκεί που η ενέργεια οφείλει να είναι ισχυρότερη, αλλά και καταστροφικότερη. Ίσως, ευτυχώς, η ενέργεια μηδενικού σημείου δεν έχει ακόμη κατακτηθεί.


Όσοι έχουν γνώσεις Φυσικής, ίσως καταλαβαίνουν ότι όλα αυτά είναι εφαρμογές της θεωρίας του «ενοποιημένου πεδίου», την οποία έχουμε κατά κάποιον τρόπο κατακτήσει, αν και δεν μας είναι ακόμη πλήρως κατανοητή. (Στους υψηλά καταρτισμένους ερευνητικούς χώρους κυκλοφορεί η φήμη ότι ο Αϊνστάιν είχε ολοκληρώσει την εργασία του για το ενοποιημένο πεδίο, αλλά δεν τόλμησε να τη δημοσιεύσει, γιατί φοβόταν τα αποτελέσματα της χρήσης της από τους ίδιους ανθρώπους που έριξαν τις πυρηνικές βόμβες σε κατοικημένες περιοχές της Ιαπωνίας. Ποιος κατέχει σήμερα αυτές τις εργασίες;)


Μια ακόμη διαπίστωση στην οποία είχαμε φτάσει, ήταν ότι οι πολύ βίαιες εκρήξεις, όπως αυτές της πυρηνικής βόμβας, περιορίζονται από το Πλέγμα. Μια πυρηνική βόμβα για να εκραγεί, πρέπει να είναι τοποθετημένη σε μια συγκεκριμένη θέση ανάμεσα στις γραμμές του πλανητικού Πλέγματος και δεν εκρήγνυται όπου και όποτε θέλουν οι άνθρωποι. Δυστυχώς, υπάρχουν πλέον πίνακες που δείχνουν πότε και σε ποια σημεία μπορεί να πυροδοτηθεί μια πυρηνική βόμβα.


Όταν άρχισαν να τοποθετούνται τα πρώτα καλώδια οπτικών ινών στον πυθμένα του ωκεανού, το 1985, οι ενοχλήσεις από τους ανθρώπους του Στρατού και από κάθε είδους κυβερνητικούς υπαλλήλους άρχισαν να μειώνονται. Πιθανότατα είχαν πλέον αντλήσει τα στοιχεία ή τα συμπεράσματα που χρειάζονταν για να δημιουργήσουν το δικό τους πρόγραμμα μελέτης του γήινου ενεργειακού Πλέγματος, και δεν ενδιαφέρονταν πλέον για τις πληροφορίες που θα τους έδιναν ανεξάρτητοι ερευνητές…


Ένας χάρτης του διάσημου ερευνητή Ivan Sanderson, στον οποίο σημειώνει τόπους όπου συναντούνται «βαρυτικές ανωμαλίες». Η «σύμπτωση» με τα κομβικά σημεία του Πλέγματος δεν είναι καθόλου τυχαία.


Πρέπει να προσθέσω ότι μια σημαντική ανακάλυψη σχετικά με την πλανητική ενέργεια, ήταν η ανακάλυψη των λεγόμενων «ψυχικών ιχνών» (psi-tracks). Το 1987, ο Σουηδός ζωγράφος Γκέτε Άντερσον αντιλήφθηκε ότι, όπως μια υλική μορφή επηρεάζει τη διανοητική λειτουργία και ενεργοποιεί περιοχές του εγκεφάλου εκείνου που την παρατηρεί, συμβαίνει και το αντίθετο: μια διανοητική λειτουργία σχετικά με ένα υλικό αντικείμενο, προκαλεί μια ροή ενέργειας από τον εγκέφαλο προς το αντικείμενο.


Αυτή την ανακάλυψη ο Άντερσον την έκανε τυχαία. Μια μέρα, σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει τον παππού του, ο οποίος ήταν ισχυρός ραβδοσκόπος, για να εντοπίσει ένα αντικείμενο που είχε χάσει. Έφτιαξε στο μυαλό του μια λεπτομερειακή εικόνα του αντικείμενου και ζήτησε από τον παππού του να το βρει, χωρίς να του πει τι ακριβώς έψαχνε. Πράγματι, ο παππούς του βρήκε το αντικείμενο. Ταυτόχρονα, όμως, ο παππούς παρατήρησε ότι, στον χώρο ανάμεσα στον εγγονό του και στο αντικείμενο, είχε δημιουργηθεί ένα «μονοπάτι» ενέργειας, το οποίο δεν έσβησε αμέσως, αλλά έμεινε για κάποιο χρονικό διάστημα εκεί.


Προβληματισμένος ο εγγονός υπέθεσε ότι στον χώρο που βρισκόταν το αντικείμενο πρέπει να υπήρχε κάτι άλλο, το οποίο μάλλον επηρέαζε τον ραβδοσκόπο του. Μετακίνησε λοιπόν το αντικείμενο και το έκρυψε σε έναν άλλο χώρο. Έπειτα ζήτησε από τον παππού του να ραβδοσκοπήσει τον χώρο ξανά, για να διαπιστώσει τι ήταν αυτό που «ένιωθε» εκεί. Ο παππούς του όμως εντόπισε ένα διαφορετικό μονοπάτι, το οποίο τον οδήγησε στη νέα κρυψώνα του αντικειμένου! Ο Άντερσον έμεινε άναυδος, και ήρθε σε επαφή με πολλούς ακόμη ραβδοσκόπους για να επαναλάβει το πείραμα. Το αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο. Όταν κάποιος σκεφτόταν έντονα ένα αντικείμενο, προκαλούσε ένα ενεργειακό μονοπάτι από τον εγκέφαλό του μέχρι το αντικείμενο, το οποίο οι ραβδοσκόποι μπορούσαν να εντοπίσουν!


Ακούγεται απίστευτο, αλλά το μονοπάτι αυτό δεν έσβηνε όταν ο άνθρωπος σταματούσε να το σκέφτεται, αλλά παρέμενε στον ίδιο χώρο για κάποιο χρονικό διάστημα. Όταν όμως το αντικείμενο μετακινούταν, τότε το μονοπάτι μετακινούταν και αυτό μαζί του, και συνέχιζε να καταδεικνύει το αντικείμενο!

Ο ζωγράφος ενημέρωσε μέχρι και το Πολυτεχνείο της Στοκχόλμης, όπου συνεργάστηκε με τον φυσικό Γιένς Τέλεφσεν, ο οποίος τον βοήθησε να ολοκληρώσει την έρευνά του και να της δώσει όλα τα απαραίτητα επιστημονικά χαρακτηριστικά. Οι δύο ερευνητές διατύπωσαν αργότερα τη θεωρία των «ψυχικών ιχνών». Την περαιτέρω έρευνα του φαινομένου χρηματοδοτεί σήμερα η οικογένεια ενός από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, του Σουηδού πολυεκατομμυριούχου Ίνγκμαρ Κάμπραντ…

Οι ερευνητές του φαινομένου παρατήρησαν ότι τα ψυχικά ίχνη συνδέονται κι αυτά με το πλανητικό Πλέγμα. Σε ορισμένους τόπους και χρόνους, η δημιουργία του ψυχικού ίχνους γίνεται εύκολα και η ροή της ενέργειας είναι πιο ισχυρή, ενώ σε άλλους τόπους και χρόνους, το «μονοπάτι» είναι δύσκολο να δημιουργηθεί και σβήνει σχεδόν αμέσως. Ισχύει ακριβώς το ίδιο στην ψυχική ενέργεια, όπως και στην ηλεκτρομαγνητική ενέργεια!…


Οι αρχαιότεροι πολιτισμοί έχτιζαν τους ναούς τους σε συγκεκριμένα σημεία του ενεργειακού Πλέγματος, με συγκεκριμένο προσανατολισμό και ειδικά υλικά κατασκευής. Πίστευαν επίσης ότι υπήρχαν δύο είδη ιερών τόπων. Οι λευκοί και οι μαύροι.

Οι «λευκοί» τόποι ήταν εκείνοι όπου κυλά αδιάκοπα η αποστειρωτική δύναμη, η οποία είναι μεν αντίθετη στη ζωή, αλλά ενεργοποιεί το πνεύμα και καθαρίζει το ανθρώπινο σώμα. Στους «μαύρους» τόπους η ενέργεια παγιδεύεται, η ζωή γιγαντώνεται και καταλήγει σε οργιαστικές μορφές, αλλά εκεί συσσωρεύεται και η ζωτική ενέργεια. Όταν λοιπόν ήθελαν να βοηθήσουν έναν αδύναμο άνθρωπο, τον άφηναν να κατοικήσει για ένα μικρό χρονικό διάστημα σε έναν «μαύρο» τόπο.

Αντίθετα, έναν ψυχοπαθή ή έναν βαριά ασθενή, που είχε ανάγκη από ενεργειακό καθάρισμα, τον οδηγούσαν σε έναν «λευκό» τόπο, σε μια ερημιά, μακριά από την οργιαστική βλάστηση, προφανώς έτσι ώστε η ενεργειακή ροή να διαλύσει τους ανεξέλεγκτους βιο-ενεργειακούς σχηματισμούς. Ακούγεται απλοϊκό και σίγουρα δεν λύνει όλα τα προβλήματα της Ιατρικής και της Βιολογίας, αλλά είναι εγκληματικό ότι αυτή η γνώση θεωρείται «απαγορευμένη», αν και μελετάται πλέον από εκατοντάδες επιστήμονες και ερευνητές σε όλο τον κόσμο.


Πάνω στις προηγούμενες παρατηρήσεις έχουν εργαστεί πολλοί βιολόγοι και γιατροί, οι οποίοι έχουν αναπτύξει και θεωρίες για να εξηγήσουν τα φαινόμενα. Μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, ο Γερμανός Έρνστ Χάρτμαν ανέπτυξε πρώτος μια θεωρία που συμπίπτει εντυπωσιακά με τις υπόλοιπες παρατηρήσεις. Ο Χάρτμαν υπολόγισε το πάχος και τη θέση των ενεργειακών γραμμών και βρήκε ότι έχουν πλάτος 21 εκατοστών (!) και σχηματίζουν ένα πλέγμα που αποτελείται από γραμμές που απέχουν 6 μέτρα η μία από την άλλη στον άξονα Βορρά-Νότου, και 2,5 μέτρα στον άξονα Ανατολής-Δύσης! Ο Χάρτμαν πίστευε ότι τα σημεία τομής των γραμμών είναι επικίνδυνα για την υγεία. Ο Δρ. Μάνφρεντ Κάρι, ανέπτυξε αργότερα τη θεωρία ότι κάθε γραμμή του πλανητικού Πλέγματος μεταφέρει ηλεκτρικά φορτία. Στα σημεία όπου διασταυρώνονται οι ενεργειακές γραμμές του πλανητικού Πλέγματος, αν η ενεργειακή φόρτιση είναι δύο θετικά φορτία, έχουμε υπερανάπτυξη των κυττάρων, ενώ αν είναι δύο αρνητικά φορτία, αναπτύσσονται φλεγμονές.


Ο Γερμανός Δρ. Νίεπερ ανέπτυξε τη θεωρία των «γεωπαθογονικών ζωνών» (geopathogenic zones) οι οποίες μπορούν να εντοπιστούν με ειδικές συσκευές και συμπίπτουν με τις γραμμές Χάρτμαν και τις γραμμές Κάρι. Όλα αυτά συμπίπτουν και με την εμμονή του διάσημου χειρούργου Φερντινάντ Σάουερμπρουχ να προτρέπει τους καρκινοπαθείς, αν ήθελαν να γίνουν καλά, να μην κοιμούνται στο ίδιο μέρος όπου κοιμούνταν όταν συνειδητοποίησαν την αρρώστια τους…


Είναι προφανές ότι αυτοί οι επιστήμονες παρατηρούν και προσπαθούν να ερμηνεύσουν όλοι τους το ίδιο φαινόμενο, και είναι επίσης προφανές ότι οι θεωρίες και οι ερμηνείες τους δεν είναι ολοκληρωμένες. Ίσως οι αρχαιότεροι πολιτισμοί να είχαν όλες τις απαντήσεις, οι γνώσεις τους όμως χάθηκαν όταν εκείνοι οι πολιτισμοί καταστράφηκαν. Ίσως κάποια μυστικά να διατηρήθηκαν από κάποιες θρησκείες, αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο να το διερευνήσουμε.


Τα πιο αυθεντικά ίσως υπολείμματα της αρχαίας γνώσης βρίσκονται στα χέρια των Κινέζων, οι οποίοι ασκούν τη Γεωμαντεία επί χιλιετίες και τη θεωρούν ως μια από τις πιο ανεπτυγμένες θεωρίες τους. (Όσο για την Ευρώπη, το μυστικό δεν πρέπει να χάθηκε, τουλάχιστον όχι από κάποια χριστιανικά ιερατεία, γιατί είναι πολύ εύκολο να διαπιστωθεί ότι οι καθεδρικοί ναοί της Ευρώπης βρίσκονται πάνω σε κομβικά σημεία των γραμμών του Πλέγματος.)


Στα βασικά ερωτήματα σχετικά με τη διάδοση της ενέργειας προσπαθεί να απαντήσει και η θεωρία του συναδέλφου και καλού φίλου μου, του γνωστού βιολόγου Ρούπερτ Σέλντρεϊκ, ο οποίος πιστεύει ότι οι ιδέες, οι χημικές ενώσεις, το DNA, οι μορφές, αντηχούν με το ενεργειακό πεδίο της Γης και προκαλούν μια μορφοποιητική διεργασία στην ύλη, προκαλώντας την «ενσάρκωσή» τους στο φυσικό επίπεδο.


Το ενεργειακό Πλέγμα σχετίζεται με το φαινόμενο του «μαγνητικού συντονισμού Σούμαν» (Schumann magnetic resonance) ή «Θερμόμετρο του Θωρ» όπως το ονομάζουν αρκετοί, το οποίο προέβλεψε και εντόπισε ο Γερμανός Β. Σούμαν, στα τέλη της δεκαετίας τού 1950. Το φαινόμενο Σούμαν είναι μια από τις πρώτες ανακαλύψεις που οδήγησαν στη συνειδητοποίηση της ύπαρξης του ενεργειακού Πλέγματος και την επιστημονική τεκμηρίωσή του. Εν ολίγοις, κάθε ηλεκτρομαγνητική διαταραχή, σε οποιοδήποτε σημείο της Γης, επηρεάζει ολόκληρο των πλανήτη. Αν π.χ. πέσει ένας κεραυνός στην Αθήνα, η ηλεκτρομαγνητική ηχώ του κεραυνού κάνει οκτώ φορές τον γύρο της Γης, σε ένα μόλις δευτερόλεπτο!


Όταν παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά οι αντηχήσεις Σούμαν, έγινε αμέσως κατανοητό ότι ο πλανήτης μας συμπεριφέρεται σαν ένα τεράστιο ηλεκτρικό κύκλωμα, το οποίο είναι σχεδιασμένο για να μεταφέρει κάθε πληροφορία σε όλα τα σημεία του πλανήτη.

Η ροή αυτής της ηλεκτρικής ενέργειας στην ατμόσφαιρα είναι αδιάκοπη, γιατί σε ολόκληρο τον πλανήτη συμβαίνουν κάθε στιγμή πάνω από 1.000 ηλεκτρικές καταιγίδες. Το πιο σημαντικό, όμως, χαρακτηριστικό του φαινομένου, είναι ότι η ατμόσφαιρα του πλανήτη μας πάλλεται στα 7.8 Hertz, ακριβώς στην ίδια συχνότητα που πάλλεται συνήθως και ο ανθρώπινος εγκέφαλος στην καλύτερη κατάστασή του (τα λεγόμενα εγκεφαλικά κύματα Alpha). Επειδή όμως η ατμόσφαιρα της Γης είναι σίγουρα αρχαιότερη από τον ανθρώπινο εγκέφαλο, υποθέταμε μέχρι πρόσφατα ότι έχουμε «κουρδιστεί» από το φαινόμενο Σούμαν να λειτουργούμε σ’ αυτή τη συχνότητα, και ότι καμιά άλλη συχνότητα δεν είναι φυσική για εμάς. Όταν όμως οι αστροναύτες φεύγουν από τη γήινη ατμόσφαιρα για μεγάλα χρονικά διαστήματα, νιώθουν ότι «χάνουν την πραγματικότητα», και για αυτό στα διαστημόπλοια η NASA τοποθετεί σήμερα γεννήτριες Σούμαν, που παράγουν μέσα στις καμπίνες των διαστημοπλοίων ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που πάλλεται με τον ρυθμό των 7.8 Hz.

Το φαινόμενο Σούμαν μπορεί να ιδωθεί λοιπόν και από μια διαφορετική οπτική γωνία. Αφού ο εγκέφαλός μας συνήθως –με τα εγκεφαλικά του κύματα Alpha– συντονίζεται με τα 7.8 Hertz των ηλεκτρικών πεδιακών ταλαντώσεων στην ατμόσφαιρα, (η συχνότητα αυτή είναι περίπου το ένα έκτο της συχνότητας του ηλεκτρισμού που παρέχεται από το ηλεκτρικό δίκτυο στο σπίτι σας. Ο πρώτος που ανακάλυψε αυτές τις ατμοσφαιρικές ταλαντώσεις ήταν ο Νίκολα Τέσλα), τότε σαφέστατα μοιάζει σαν μια ηλεκτρομαγνητική κλειδαριά της συνείδησης, που επιβάλλεται από το ενεργειακό Πλέγμα και δεν μας επιτρέπει να «αλλάξουμε κανάλι».


Για αυτό το «κλείδωμα» σας έχω μιλήσει και στο παρελθόν και σας είχα εξηγήσει ότι είναι ουσιαστικά το ραδιοφωνικό «φέρων κύμα» που μας συντονίζει όλους σε ένα κοινό κανάλι (αλλά φαίνεται ότι και επιτρέπει τη μετάδοση τηλεπαθητικών μηνυμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο). Επίσης, σας είχα εξηγήσει ότι οι μελέτες είχαν δείξει πως η αλλαγή της εγκεφαλικής συχνότητας δεν είναι απαραίτητα επικίνδυνη όπως νομίζουν κάποιοι ερευνητές, αλλάζει απλώς την παραγωγή ορμονών και επηρεάζει τα συναισθήματα και την αντίληψη. Τονίζω τη σημαντικότητα της «σύμπτωσης» της εγκεφαλικής συχνότητας και της συχνότητας του ενεργειακού Πλέγματος, γιατί πίσω από αυτή τη σύμπτωση κρύβεται ένα πολύ μεγάλο μυστικό, το οποίο ακόμη ερευνούμε και το οποίο δεν μπορώ ακόμη να αποκαλύψω δημόσια…


Όλα αυτά δεικνύουν περίπου το σημείο όπου είχαμε καταφέρει να φτάσουμε στις αρχές της δεκαετίας τού 1990. Δυστυχώς, μετά τις αρχικές επιτυχίες μας στην εξερεύνηση της φύσης του ενεργειακού Πλέγματος, ο ενθουσιασμός της ομάδας μου είχε αρχίσει να υποχωρεί. Δεν μπορούσαμε να αποκρυπτογραφήσουμε τα βαθύτερα μυστικά του, ούτε να καταλάβουμε την ουσιαστική φύση ή λειτουργία του. Διαπιστώναμε σιγά σιγά ότι μας έλειπε κάποια βασική αντίληψη, που δεν μας επέτρεπε να προχωρήσουμε βαθύτερα στην κατανόηση του Πλέγματος.


Παρ’ όλα αυτά, σε κάποιους κύκλους ερευνητών έχει αρχίσει να δημιουργείται ένας επικίνδυνος αναβρασμός. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, διάφορες ομάδες κυνηγών της εξουσίας προσπαθούν να οικειοποιηθούν και να κρατήσουν μυστική την έρευνα του Πλέγματος και τις εξελίξεις της, με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να μάθουν πρώτοι όλα τα μυστικά του και να εξουσιάσουν μέσω αυτού, ολόκληρο τον πλανήτη. Ενώ ελάχιστοι άνθρωποι ξεκίνησαν να πειραματίζονται με το Πλέγμα, σήμερα αυτό είναι επίκεντρο του ενδιαφέροντος διαφόρων σκοτεινών ομάδων και επιστημόνων, οι οποίοι όμως κατορθώνουν να διατηρούν «θαμμένο» το θέμα, αφού το ευρύ κοινό δεν μπορεί να τα καταλάβει όλα αυτά. (Το αστείο είναι, μάλιστα, ότι στους λαϊκούς όλα αυτά συχνά ακούγονται και «αντιεπιστημονικά».)


Ο σκοπός για τον οποίον θέλησα να μιλήσω για όλα αυτά, νομίζω ότι είναι φανερός: Είναι επιτακτική ανάγκη η ενημέρωση για το ζήτημα και η δημοσιοποίηση των μυστικών για το ενεργειακό Πλέγμα της Γης. Κάποιοι ήδη έχουν αρχίσει να παίζουν με τις πλανητικές δυνάμεις και να πειραματίζονται, χωρίς να συνειδητοποιούν την τεράστια δύναμη που κρύβεται εκεί. Δεν το συνειδητοποιούν διότι δεν έχουν εμβαθύνει στο ζήτημα, το διερευνούν ευκαιριακά, συνολικά, με βιασύνη για τις εφαρμογές και όχι με πλήρη κατανόηση. Διότι αποτελεί το άγιο δισκοπότηρο της φυσικής πλανητικής εξουσίας, και βιάζονται να το αποκτήσουν πρώτοι. Η ενεργειακή δομή του πλανήτη μας, το Πλέγμα, είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της ζωής και την εξέλιξη όλων των ζωντανών οργανισμών. Το Πλέγμα καθορίζει τη διαδρομή των καταιγίδων, τη διεύθυνση των ανέμων, τις διαδρομές που ακολουθούν τα υπόγεια νερά, ίσως και την κατανομή της συνείδησης στον πλανήτη. Αν η γνώση του εξελιχθεί και παραμείνει στα χέρια μιας ανεύθυνης και εγωιστικής μειονότητας, αυτό μπορεί να αποδειχτεί τελείως καταστροφικό, και επιπλέον κανείς άλλος δεν θα μπορεί να κατανοήσει τι συμβαίνει για να το αντιμετωπίσει…


Δεν είναι πλέον κάποιο μεγάλο μυστικό ότι ο πλανήτης μας ετοιμάζεται να εισέλθει σε ένα νέο κεφάλαιο της ιστορίας του. Η συχνότητα περιστροφής του και τα χαρακτηριστικά του μαγνητικού πεδίου του σύντομα θα αλλάξουν και θα δημιουργηθούν νέες ισορροπίες, αλλά και νέες αντιληπτικές πραγματικότητες. Η ανθρωπότητα, αν θέλει να επιβιώσει, θα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτές τις αλλαγές με περισσότερη ωριμότητα και με μεγάλη νοητική ευελιξία. Θα αναγκαστούμε εκ των πραγμάτων να εγκαταλείψουμε το παιδικό στάδιο της εξέλιξής μας.

Άγγελος Αριβάνης

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Πυραμίδες σε όλο τον κόσμο άρχισαν να εκπέμπουν δέσμες ενέργειας !

Παρά το γεγονός ότι η NASA κρύβει πληροφορίες σχετικά με το περίεργο σύννεφο των φωτονίων, το οποίο καλύπτει πλέον σχεδόν ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα, έχουμε κάποιες πληροφορίες που διαρρέουν από ορισμένους επιστήμονες.Καθώς αυτό το δυσοίωνο σύννεφο βρίσκεται μέσα στο ηλιακό μας σύστημα, αρχίζει να έχει μια επίπτωση στον Ήλιο και τους πλανήτες ανεξήγητη.

Αυτό που είναι εκπληκτικό είναι ότι, αυτή η παράξενη ενέργεια που εισβάλλει στον χώρο μας,κάνει μερικές από τις πιο φημισμένες πυραμίδες του κόσμου αρχίζουν να παράγουν έντονη ενέργεια.


Έχουμε αρκετές περιπτώσεις όπου ισχυρά ορατά δοκάρια ήταν ορατά από τον χώρο των πυραμίδων με κατεύθυνση του φωτονίου σύννεφου,προς τον ουρανό,και όλες αυτές οι μαρτυρίες ήταν καλά τεκμηριωμένες.


Παράλληλα, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν αρχίσει να παρατηρούν και να καταγράφουν παράξενα τρομακτικά φαινόμενα όπως ήχους και θορύβους που δίνουν την εντύπωση ότι, η ίδια η Γη στενάζει και κλαίει.

 Όλα αυτά τα φαινόμενα, έχουν σχέση με την ταραγμένη εκπομπή του Ήλιου, πιθανότατα που προκαλείται από την παρουσία του φωτονίου σύννεφου, που σε ορισμένους κύκλους έχει λάβει μια γενική ονομασία "δυναμικός χώρος εκδηλώσεων της Ημέρας της Κρίσεως"
----------- ------------
Οι Αρχαίες πυραμίδες ξύπνησαν μετά από αιώνες και χιλιετίες ύπνου 


Μερικοί τουρίστες είδαν μια λαμπρή ακτίνα φωτός στην πυραμίδα των Μάγια και γρήγορα το φωτογράφησαν με ένα κινητό τηλέφωνο και το δημοσίευσαν. Αλλά το φαινόμενο αυτό δεν υπήρχε την επόμενη μέρα με αποτέλεσμα κανείς να μην έχει ιδέα για το τι σημαίνει αυτό. Ενέργεια δέσμης στην πυραμίδα των Μάγια; Η επεξεργασία και μεγέθυνση της εικόνας στα δεξιά εμφανίζει και κάποια άλλη κρυφή δέσμη που μοιάζει με κεραυνό.


Η πυραμίδα του Kukulkan, έστειλε μια απίστευτη στήλη ενέργειας στο διάστημα, να ήταν άραγε τυχαίο ή μόνο η τελευταία από όλες τις πυραμίδες, που το κάνανε;
-----------------
Πρόσφατα, η κινεζική κυβέρνηση άρχισε να παρακολουθεί εκ νέου την πυραμίδα Xianyang, που έχει αρχίσει να δείχνει σημάδια δραστηριότητας. Πέρυσι, μια ομάδα επιστημόνων εξέτασε την πυραμίδα, και πιστεύει ότι μπορεί να έχει εξωγήινη προέλευση.
---------------------
Η εκρηκτική απελευθέρωση της ενέργειας στην κορυφή της πυραμίδας της Σελήνης των Αζτέκων.

Αυτό το εκπληκτικό περιστατικό το οποίο ακολουθεί είναι από μια εκρηκτική απελευθέρωση ενέργειας και έχει παρατηρηθεί και καταγραφεί σε φιλμ. Είναι από την απελευθέρωση ενέργειας από την κορυφή της διάσημης πυραμίδας της Σελήνης των Αζτέκων, στη Teotihuacan στο Μεξικό.
Δοκάρια Ενέργειας, δίνες, ανεμοστρόβιλοι με έντονη δύναμη ... Τι σημαίνουν όλα αυτά; Που πηγαίνει όλη αυτή η ενέργεια και γιατί; Πώς ενεργοποιήθηκαν με μυστηριώδη δύναμη οι σιωπηλοί πέτρινοι φρουροί, που παρέμεναν σε ακινησία για αιώνες ... μέχρι κάτι που έσπασε τον ύπνο τους; Ποιος τις ξαναέφερε πίσω στη ζωή;
 Ίσως όλα αυτά να είναι κάτι περισσότερο από απίστευτα και ότι οι πυραμίδες είναι το σημάδι για την άφιξη μιας άγνωστης δύναμης που περιβάλλει το γαλαξιακού κενό, το οποίο βρίσκεται ένα μεγάλο μέρος του Ηλιακού συστήματος
-------------------
Θανατηφόρα Ζώνη φωτονίων.

Η NASA και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος για δύο χρόνια έχουν προειδοποιήσει τον κόσμο για την επερχόμενη καταστροφή που μπορεί να προκύψει κατά την περίοδο 2012-2013. Αλλά λίγοι άνθρωποι το άκουσαν. Τώρα, ο διάσημος Ρώσος αστροφυσικός Alexei Dmitriev λέει ότι αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι χειρότερο, πολύ χειρότερο από ότι προβλέπεται από τη NASA και ESA στις προειδοποιήσεις τους.

Το ηλιακό μας σύστημα επηρεάζεται από τεράστια, δυνητικά θανατηφόρα, διαστρικά νέφη ενέργειας. Ο Δρ Dmitriev εξήγησε ότι η αποκωδικοποίηση των μηνυμάτων από τους ανιχνευτές Voyager 1 και Voyager 2 δείχνει σαφώς ότι ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα βρίσκεται σε κίνδυνο. Ακόμη χειρότερα, ο Merav Opher, ερευνητής στη NASA και το Heliophysics μας λέει ότι αυτό το διαστρικό νέφος ενέργειας είναι πολύ ασταθής και ταραγμένο.
Ο Ρώσος επιστήμονας ισχυρίζεται επίσης ότι το σύννεφο ενέργειας φωτονίων προκαλεί τη διέγερση της ατμόσφαιρας και των πλανητών και ειδικά του Ήλιου μας. Αν το διαστρικό νέφος της ενέργειας επηρεάζει και αλληλεπιδρά με τον Ήλιο, δεν είναι ακόμα σαφής, αλλά είναι ήδη σαφές ότι η ηλιακή δραστηριότητα είναι αυξημένη, η οποία μας οδηγεί σε υψηλότερες συχνότητες ενέργειας και αστάθειας.  Η μαγνητική ροή εισέρχεται σε αλληλεπίδραση με την ηλιακή μαγνητόσφαιρα και το γήινο μαγνητικό πεδίο της Γης, και μπορεί να οδηγηθεί σε αλλαγές των βασικών τομέων του. Η συνέπεια όλων αυτών μπορεί να είναι μια αλλαγή της πολικότητας του μαγνητικού πεδίου της Γης, άγριες διακυμάνσεις του καιρού, και εκπληκτικοί ήχοι στην ατμόσφαιρα τα οποία μπορούν να επηρεάσουν τον πλανήτη. Οι πυραμίδες βάσει θεωριών είναι η φυσική αποθήκευση ενέργειας στη Γη, κάτι σαν ένα είδος πυκνωτή με βάση την ισχύ του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη, για την παραγωγή και εκτόξευση ακτίνων καθαρής ενέργειας προς το διάστημα και την κατεύθυνση του νέφους που μαστίζει το πλανητικό μας σύστημα. Είναι δηλαδή χτισμένες για να μας προστατεύουν.  Ένα τέτοιο φαινόμενο είναι δυνατό μόνο εάν η πηγή της ακτινοβολίας βρίσκεται στον πυρήνα της Γης. Αυτή η τεράστια απελευθέρωση της ενέργειας από τον πυρήνα της Γης, στο τέλος του περασμένου έτους ήταν αυτό που σηματοδότησε την αρχή της μετάβασης της εσωτερικής ενέργειας της Γης σε μια νέα ενεργό φάση.

Το άρθρο αυτό είναι ένα πρόσφατο άρθρο του Περιοδικού GEOCHANGE, και η μετάφραση έγινε από την
Αποκάλυψη. 

Πηγή : Αποκάλυψη

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Το σύμπαν είναι μια ψευδαίσθηση ;


Βασίλης Χατζηγιάννης

καθηγητής Μηχανικής των Ρευστών

και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας

του ΑΤΕΙ Κρήτης  





Το 1982 μια ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου του Παρισιού υπό την διεύθυνση του φυσικού Alain Aspect, πραγματοποίησε ίσως το σπουδαιότερο πείραμα του 20.ου αιώνα. Οι παραπάνω ερευνητές ανακάλυψαν ότι υπό  κατάλληλες συνθήκες υποατομικά σωμάτια όπως τα ηλεκτρόνια, μπορούν να επικοινωνούν ακαριαία  με άλλα υποατομικά σωμάτια ανεξάρτητα από την απόσταση που τα χωρίζει τόσο αν πρόκειται για απόσταση 5 εκατοστών ή για απόσταση 100 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, ως να ήξερε κάθε ανεξάρτητο σωμάτιο ακριβώς τι κάνουν τα άλλα.

Το φαινόμενο αυτό μπορεί να εξηγηθεί μόνο  με δύο τρόπους  :  ή θεωρία του Einstein, που αποκλείει τη δυνατότητα επικοινωνίας με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός, είναι λανθασμένη, ή μεταξύ των υποατομικών σωματίων υπάρχουν συνδέσεις που δεν έχουν μόνο τοπική σχέση μεταξύ των.

 Η συντριπτική πλειοψηφία των φυσικών  αρνείται την δυνατότητα ύπαρξης φαινομένων που εξελίσσονται με ταχύτητες μεγαλύτερης εκείνης του φωτός αλλά το πείραμα  που αναφέρεται προηγουμένως ανατρέπει το αξίωμα αυτό αποδεικνύοντας ότι μεταξύ των υποατομικών σωματίων υπάρχει δεσμός που δεν είναι τοπικού χαρακτήρα.

Ο διεθνούς φήμης Άγγλος φυσικός  David Bohn , του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, υποστήριζε ότι οι ανακάλυψη του Aspect συνεπιφέρει την μη ύπαρξη της αντικειμενικής πραγματικότητας. Δηλαδή ότι το σύμπαν παρά την φαινομενική του  στερεότητα  στην πραγματικότητα είναι ένα φάντασμα, ένα γιγαντιαίο φαντασμαγορικό ολόγραμμα .                                                                                    

Για να αντιληφθούμε τον εκπληκτικό ισχυρισμό του Bohm ας δούμε για λίγο τι είναι ένα ολόγραμμα.

 Ένα ολόγραμμα είναι μια τρισδιάστατη φωτογραφία που γίνεται με τη βοήθεια ενός Laser. Η τρισδιάστατη απεικόνιση  δεν είναι το μοναδικό χαρακτηριστικό ενδιαφέρον ενός ολογράμματος. Εάν το ολόγραμμα ενός αντικειμένου κοπεί στα δύο και ύστερα το φωτίσομε πάλι με φως Laser, ανακαλύπτομε ότι το κάθε μισό περιέχει ακόμη ολόκληρη την εικόνα του αντικειμένου.

Ακόμη, συνεχίζοντας να διαιρούμε τα δύο μισά θα δούμε ότι κάθε τεμάχιο από αυτά τα κομμάτια του φωτογραφικού φιλμ θα περιέχει πάντοτε μια έκδοση μικρότερη μεν αλλά ανέπαφη του αντικειμένου. Σε αντίθεση με τις κοινές φωτογραφίες κάθε μέρος του ολογράμματος περιέχει όλες τις πληροφορίες του ακέραιου αρχικά ολογράμματος.

Σχεδόν καθ’ όλη την διάρκεια της πορείας της η δυτική επιστήμη ενεργούσε με την προϋπόθεση ότι ο καλύτερος τρόπος για την κατανόηση ενός φυσικού φαινομένου, τόσο  αν επρόκειτο για ένα βάτραχο ή για ένα άτομο, είναι να το διαιρέσει  και να μελετήσει τα επί μέρους τεμάχια. Τα ολογράμματα μας λένε ότι μερικά φαινόμενα είναι δυνατόν να μην ακολουθούν αυτή την προσέγγιση. Ο Bohn  το αντιλήφθηκε, ανοίγοντας έτσι ένα δρόμο για την κατανόηση της θεωρίας του καθηγητή  Aspect.

Κατά τον καθηγητή Bohn ο λόγος για τον οποίο τα υποατομικά σωμάτια διατηρούν την επαφή μεταξύ τους ανεξάρτητα της απόστασης που τα χωρίζει είναι το γεγονός ότι ο διαχωρισμός τους είναι μια ψευδαίσθηση. Ήταν πράγματι πεπεισμένος ότι, σε ένα πιο βαθύ επίπεδο πραγματικότητας, τα σωμάτια αυτά δεν είναι ίδιες οντότητες, αλλά προεκτάσεις  του αυτού δομικού « οργανισμού ».  Ο ίδιος αυτός καθηγητής εξηγούσε την άποψή του αυτή με το ακόλουθο εκλαϊκευμένο παράδειγμα. Ας φαντασθούμε ένα μικρό ενυδρείο μέσα στο οποίο κολυμπά ένα χρυσόψαρο.

Ας φαντασθούμε ότι το ενυδρείο αυτό δεν το βλέπουμε απ’ ευθείας αλλά με δύο τηλεκάμερες , η μία τοποθετημένη μετωπικά και η άλλη πλευρικά  σε σχέση με το ενυδρείο. 

Κοιτάζοντας τις δύο οθόνες τηλεοράσεως που δείχνουν το τι βλέπει η κάθε τηλεκάμερα  θα μπορούσαμε να σκεφθούμε ότι τα χρυσόψαρα είναι δύο διαφορετικές οντότητες καθόσον οι δύο τηλεκάμερες  που βλέπουν το ίδιο χρυσόψαρο από διαφορετικές θέσεις θα μας δείχνουν δύο εικόνες διαφορετικές. Όμως συνεχίζοντας να παρατηρούμε τα  δύο ψάρια στο τέλος θα αντιληφθούμε ότι υπάρχει κάποιος δεσμός μεταξύ τους. Όταν γυρίζει το ένα και το άλλο θα κάνει το ίδιο , όταν κοιτάζει το ένα μπροστά του το άλλο θα κοιτάζει προς τα πλάγια. Αν δεν γνωρίζαμε τις συνθήκες λήψης αυτών των εικόνων θα πιστεύαμε  ότι τα δυο ψάρια είναι συνεννοημένα μεταξύ τους και ότι υπάρχει κάποιος δεσμός που τα ενώνει νοητικά, άμεσα και κατά μυστηριώδη τρόπο. 

Η συμπεριφορά των υποατομικών σωματίων δείχνει ότι υπάρχει ένα επίπεδο πραγματικότητας του οποίου δεν είμαστε ενήμεροι, ότι υπάρχει μια διάσταση πέραν εκείνης μέσα στην οποία ζούμε.

Τα υποατομικά σωμάτια , που αποτελούν το όλον από τον ανθρώπινο εγκέφαλο μέχρι τα άστρα, τους γαλαξίες και το σύμπαν ολόκληρο, μας φαίνονται χωρισμένα μεταξύ τους επειδή εμείς βλέπουμε μόνο  ένα μέρος της πραγματικότητάς των , αυτά δεν είναι μέρη χωριστά του όλου αλλά όψεις τεμαχίων μιας βαθύτερης και βασικής ενότητας που προκύπτει τελικά εξ ίσου ολογραφική και αδιαίρετη .

Εφόσον κάθε πράγμα στην φυσική πραγματικότητα αποτελείται από αυτές τις « εικόνες » , προκύπτει ότι το σύμπαν είναι μια προβολή ενός ολογράμματος.

Η κοσμική αποθήκη.

Εκτός από την ψευδαισθητική του φύση, αυτό το σύμπαν θα είχε και άλλες καταπληκτικές  ιδιότητες.

Εφόσον ο διαχωρισμός μεταξύ των υποατομικών σωματίων είναι μόνο φαινομενικός, αυτό σημαίνει ότι, σε ένα βαθύτερο επίπεδο όλα τα πράγματα είναι απείρως συνδεδεμένα. Τα ηλεκτρόνια ενός ατόμου του άνθρακα του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι συνδεδεμένα με τα υποατομικά σωμάτια που αποτελούν ένα κουνούπι που πετά, ένα καρχαρία που κολυμπά, μια καρδιά που κτυπά και κάθε άστρο που λάμπει στον ουρανό.

Διάβασα σε κάποιο άρθρο, δεν θυμάμαι πού, ότι σε ένα εργαστήριο έγινε το ακόλουθο πείραμα : σε ένα μικρό πυρίμαχο διαφανές δοχείο με νερό τοποθέτησαν μια γαρίδα ζωντανή. Στα φύλλα και στα κλαδιά ενός καλλωπιστικού φυλλόδενδρου που βρισκόταν μέσα στο εργαστήριο, τοποθέτησαν αισθητήρες που παρακολουθούσαν την λειτουργία του οργανισμού του. Στη συνέχεια τοποθέτησαν το πυρίμαχο δοχείο που περιείχε τη ζωντανή γαρίδα πάνω από τη φλόγα ενός λύχνου Bunsen αρχίζοντας έτσι τη διαδικασία ψησίματος της γαρίδας. Όταν η γαρίδα έπαψε να ζει τα καταγραφικά μηχανήματα της λειτουργίας του φυλλόδεντρου κατέγραψαν μια ευθεία γραμμή δείχνοντας έτσι ότι το φυλλόδεντρο, τη στιγμή που έπαψε να ζει  ένας άλλος οργανισμός, το “ αισθάνθηκε ” έντονα.

 Όλα διαποτίζουν τα πάντα. Παρ’ όλο του ότι η ανθρώπινη φύση προσπαθεί να  κατατάξει, να  ταξινομήσει και να υποδιαιρέσει τα διάφορα φαινόμενα, κάθε υποδιαίρεση προκύπτει αναγκαστικά τεχνητή και όλη η φύση  δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα απέραντο αδιάλειπτο και συνεχές δίχτυ.

Σε ένα ολογραφικό σύμπαν ακόμη  ο χρόνος  και ο χώρος δεν θα αποτελούσαν πλέον θεμελιακές αρχές. Έννοιες όπως ο τόπος  συντρίβονται ,  αφανίζονται αναφερόμενες σε ένα σύμπαν όπου τίποτε δεν είναι χωρισμένο από το υπόλοιπο, επομένως και ο χρόνος αλλά και ο τρισδιάστατος χώρος  ( όπως οι εικόνες του χρυσόψαρου στις δύο οθόνες ) θα πρέπει να ερμηνευθούν ως απλές προβολές ενός συστήματος που είναι ακόμη πιο σύνθετο.

Στο βαθύτερο επίπεδό της η πραγματικότητα δεν είναι άλλο παρά ένα είδος υπέρ-ολογραφήματος όπου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συνυπάρχουν συγχρόνως.   

Κάποτε όταν η τεχνολογία μας δώσει τα κατάλληλα όργανα θα μπορούμε να οδηγούμαστε σ’ εκείνο το επίπεδο πραγματικότητας ώστε να βλέπομε  σκηνές από το παρελθόν μας που από καιρό έχουμε ξεχάσει.

Τι άλλο θα μπορούσε να περιέχει το υπέρ - ολογράφημα παραμένει μια ερώτηση χωρίς απάντηση. Υποθετικά, δεχόμενοι ότι αυτό υπάρχει, θα μπορούσε να περιέχει κάθε υποατομικό σωμάτιο που υπάρχει, που υπήρξε και που θα υπάρξει και ακόμη κάθε δυνατή μορφή της ύλης και της ενέργειας, από τις νιφάδες του χιονιού μέχρι τα άστρα  και τους γαλαξίες , από τις φάλαινες μέχρι τις ακτίνες γάμα (γ) .Πρέπει να το φαντασθούμε ως μια απέραντη κοσμική αποθήκη του όλου εκείνου που υπάρχει.

Αν είναι αλήθεια ότι το σύμπαν είναι συγκροτημένο σύμφωνα με ολογραφικές αρχές προκύπτει ότι και το σύμπαν έχει  ιδιότητες μη τοπικού χαρακτήρα και επομένως κάθε σωμάτιο που υπάρχει περιέχει μέσα του την εικόνα του όλου. Επομένως όλες οι εκδηλώσεις της ζωής προέρχονται από μια μοναδική πηγή αιτιότητας που περιέχει κάθε άτομο στο σύμπαν. Από τα υποατομικά σωμάτια μέχρι του γαλαξίες γίγαντες, όλα είναι συγχρόνως απειροστικό μέρος της ολότητας του όλου.

Δισεκατομμύρια πληροφοριών….

Ο νευροφυσιολόγος , Karl Pribram, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Stanford, ερευνώντας τις λειτουργίες του εγκεφάλου, πείσθηκε για την ολογραφική φύση της πραγματικότητας. Πολυάριθμες μελέτες απέδειξαν ότι οι αναμνήσεις οριοθετούνται σε καθορισμένες ζώνες του εγκεφάλου. Από τα σχετικά πειράματα κανένα δεν μπόρεσε να εξηγήσει ποιος μηχανισμός έκανε δυνατή τη διατήρηση των αναμνήσεων στον ανθρώπινο εγκέφαλο, μέχρι που ο Pribram εφάρμοσε σ΄ αυτήν την έρευνα τις αρχές της ολογραφίας. Ο καθηγητής Pribram  υποστηρίζει ότι οι αναμνήσεις δεν αποθηκεύονται στους νευρώνες ή σε μικρές ομάδες των νευρώνων αλλά στη σχηματογραφία των νευρικών ερεθισμών που διασταυρώνονται και διαπερνούν  όλο τον εγκέφαλο, όπως ακριβώς η σχηματογραφία των ακτίνων Laser   που διασταυρώνονται και διαπερνούν σε όλη την επιφάνεια του τμήματος του φωτογραφικού φιλμ που περιέχει την ολογραφική εικόνα.

Επομένως ο εγκέφαλος λειτουργεί ως ένα ολόγραμμα και η θεωρία του Pribram θα μπορούσε να εξηγήσει πως ο εγκέφαλος κατορθώνει να αποθηκεύει μια τόσο μεγάλη ποσότητα αναμνήσεων και δεδομένων σε ένα τόσο περιορισμένο χώρο.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος κατά τους ειδικούς μπορεί να αποθηκεύσει περίπου 10 δισεκατομμύρια πληροφοριών κατά τη διάρκεια μιας μέσης ζωής, που ισοδυναμούν  περίπου με 8 εκδόσεις μιας μεγάλης εγκυκλοπαίδειας.

Ακόμη, τα ολογράμματα έχουν την καταπληκτική ιδιότητα να απομνημονεύουν , πράγματι αλλάζοντας απλώς τη γωνία με την οποία οι δύο ακτίνες  Laser βλέπουν ένα φωτογραφικό φιλμ, μπορεί να αποθηκευθούν εκατομμύρια πληροφοριών σε ένα μόνο κυβικό εκατοστό χώρου.

 

Οι ανατολικές θρησκείες και φιλοσοφίες υποστηρίζουν ότι ο υλικός κόσμος είναι μια ψευδαίσθηση.

Εμείς οι ίδιοι νομίζομε ότι είμαστε φυσικές οντότητες που κινούνται σε ένα φυσικό κόσμο, αλλά αυτό είναι καθαρή ψευδαίσθηση. Στην πραγματικότητα είμαστε ένα είδος δεκτών που κολυμπούν σε μια απέραντη πολύχρωμη  θάλασσα συχνοτήτων και αυτό που δεχόμαστε το μετασχηματίζομε μαγικά σε φυσική πραγματικότητα σε ένα από τα δισεκατομμύρια κόσμων που υπάρχουν στο υπέρ - ολογράφημα.

Η επαναστατική αυτή έννοια της πραγματικότητας πήρε το όνομα των Ελληνικών λέξεων « ολογραφικό παράδειγμα » που αν και πολλοί επιστήμονες την δέχτηκαν με σκεπτικισμό, ενθουσίασε πολλούς άλλους. Μια μικρή ομάδα επιστημόνων, που συνεχώς αυξάνεται, είναι πεπεισμένη ότι πρόκειται για το πιο φροντισμένο μοντέλο της πραγματικότητας στο οποίο έφτασε μέχρι τώρα η επιστήμη. Αν ο νους είναι πραγματικά μέρος μιας συνέχειας ( continuum), ενός λαβυρίνθου που συνδέεται όχι μόνο με κάθε άλλο νου  που υπήρξε ή που υπάρχει , αλλά και με κάθε άτομο, οργανισμό ή ζώνη στην απεραντοσύνη του χώρου και με τον ίδιο τον χρόνο, το γεγονός ότι ο νους αυτός μπορεί να κάνει επιδρομές σ’ αυτό το λαβύρινθο και να μας επιτρέπει να πειραματιζόμαστε σε εξωσωματικές εμπειρίες , δεν φαίνεται πλέον τόσο παράξενο.



Ακόμη και οι νοερές απεικονίσεις και άλλες εμπειρίες έκτατης πραγματικότητας μπορούν  εύκολα να εξηγηθούν αν δεχτούμε την υπόθεση του ολογραφικού σύμπαντος.

Στο βιβλίο του  “ Gifts of Unknown Things “, o βιολόγος Lyall Watson περιγράφει την συνάντησή του με μια  ιέρεια  στην  Ινδονησία  που ύστερα από ένα τελετουργικό χορό μπόρεσε να εξαφανίσει και να επαναφέρει ένα μικρό δάσος δέντρων.

Αλλά και στο θαυμάσιο βιβλίο του Paramhansa Yagananda. “ αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι “ διαβάζουμε  :

Πώς ένα παλάτι παρουσιάσθηκε στα Ιμαλάϊα.

 

-- Άφησε τα μάτια σου να χαρούν την απέραντη αυτή ομορφιά του παλατιού, που δημιουργήθηκε προς τιμή σου.

--Πέστε μου παρακαλώ εξηγήστε μου το μυστήριο. Πώς έγινε ;

--Ευχαρίστως να σας κατατοπίσω . Στη πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτε το ανεξήγητο σ’ αυτή την υλοποίηση. Ο κόσμος ολόκληρος δεν είναι παρά η σκέψη του Δημιουργού υλοποιημένη. Κι’ αυτός ο βαρύς γήινος όγκος, που ταξιδεύει στο διάστημα, είναι ένα όνειρο, μια σκέψη του Θεού. Ο Θεός δημιούργησε τα πάντα όπως ακριβώς ο άνθρωπος, στον ύπνο του, αναπαριστά και ζωντανεύει δηλαδή δημιουργεί εκείνο που έχει απλώς στη υποσυνείδητη σκέψη του. Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε, ή μάλλον σχημάτισε τη Γη, απλώς και μόνο μέσα στη σκέψη του , ως σύλληψη μιας ιδέας. Έπειτα παρουσιάσθηκε η ιδέα των μορίων και η σύλληψη της ιδέας προχώρησε. Με το συνδυασμό της ενέργειας αυτής των μορίων, των ατόμων δηλαδή, η ιδέα της σφαίρας πήρε μορφή στερεάς ύλης. Όλα τα μόρια της ύλης συγκρατούνται με τη θέληση του Θεού. Αν ο Θεός αποσύρει ή διακόψει τη θέλησή Του, η Γη θα αποσυντεθεί σε απλή ενέργεια .

Με τον τρόπο αυτό η Γη – ιδέα θα παύσει να υπάρχει αντικειμενικά.      

--Αυτό το παλάτι που λάμπει από χρυσάφι και είναι τόσο καταπληκτικά πλούσια στολισμένο με τιμαλφή, δεν χτίστηκε με την εργασία των ανθρώπων. Το χρυσάφι δεν βγήκε με ανθρώπινο κόπο από τα βάθη της Γης, ούτε τα πολύτιμα πετράδια. Στέκεται εδώ σταθερό και ακλόνητο ως μνημειώδης πρόκληση στην ματαιοδοξία των ανθρώπων.

Μια κοινή πέτρα έχει μέσα της το μυστικό της καταπληκτικής ατομικής ενέργειας . Κατά τον ίδιο τρόπο ο μηδαμινώτερος των θνητών αντιπροσωπεύει ένα απόθεμα δυνάμεως που ο καθένας αντλεί από το Θεό >>.

Αν και οι σημερινές γνώσεις της επιστήμης δεν μας επιτρέπουν να εξηγήσομε τα φαινόμενα αυτά των νοερών απεικονίσεων , όμως αυτά τα φαινόμενα γίνονται περισσότερο αποδεκτά όταν δεχτούμε την ολογραφική φύση της πραγματικότητας. Σε ένα ολογραφικό σύμπαν αυτό που δεχόμαστε σαν πραγματικότητα είναι μονάχα ένας λευκός καμβάς που μας περιμένει να του ζωγραφίσομε οποιαδήποτε εικόνα επιθυμούμε.

Αλλά η πλέον εξωφρενική άποψη του ολογραφικού εγκεφαλικού μοντέλου του καθηγητή Pribram είναι εκείνη που προκύπτει ενώνοντας το μοντέλο αυτό με τη θεωρία του Bohm. Αν η πραγματικότητα του κόσμου δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια δευτερεύουσα πραγματικότητα και αυτό που υπάρχει δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ολογραφική δύνη συχνοτήτων και αν ακόμη ο εγκέφαλος είναι μόνο ένα ολόγραμμα που επιλέγει μερικές από τις συχνότητες αυτές μετασχηματίζοντάς τις σε αισθητικές αντιλήψεις, τι μένει από την αντικειμενική πραγματικότητα;

Με απλά λόγια  δεν μένει τίποτα, η αντικειμενική πραγματικότητα δεν υπάρχει ! 
Related Posts with Thumbnails